Soms is het gewoon niet eerlijk...

A

Anoniem

Guest
Die arme jongen van ons.. De eerste twee weken van zijn leven waren niet makkelijk..veel prikken, sondevoeding, hoofdpijn, misselijk, mama en papaloos in het ziekenhuis...
En dan nu de afgelopen week ook al niet makkelijk..die arme schat heeft verborgen reflux.. Verklaart zijn slikken de hele dag, zijn piepen, onrustige drinken en de rest.. Maar ik heb zo met hem te doen, wat moet hij pijn hebben en wat is hij dapper dat hij niet de hele dag alles maar bij elkaar gilt, maar dit beperkt tot een paar momentjes..

Ben blij dat we vandaag de kinderarts zelf gebeld hebben en niet gewacht hebben.. Ht bed en alles hadden we al omhoog gegooid aangezien ik al wel een vermoeden had.. Hopelijk voelt hij zich gauw wat beter...

Eerst proberen met de voeding verdikken en anders volgende week medicatie (of eerder als het nog erger wordt ipv beter of stabiliseert... )
 
Ach gut arm manneke! Jasper heeft ook heel erg veel last van reflux gehad, zelfs tot aan z'n tweede verjaardag ( meestal groeien ze er na een jaar overheen) ik hoop dat het indikken helpt en anders zijn er heel goed werkende medicijnen hoor!

Jasper had motilium en zantac en later losec voor de zantac. Ik werd helemaal naar van t lezen van de bijsluiters (lees je ineens heel anders als t voor je ukje is) maar echt, hij is er zo enorm van opgeknapt, dus wacht beslist niet te lang!!

Ik hoop dat Steijn gauw van z'n pijn af is en jullie eindelijk lekker kunnen genieten!! Wel goed dat jullie meteen gehoor kregen bij de kinderarts, wij moeste destijds via t costernatiebureau en ik neem ze hun onkunde daar nog steeds erg kwalijk... Daardoor heeft Jasper tot 9 weken moeten wachten tot hij bij de kinderarts kwam. ( haha ben een gefrustreerde mama als t om het cb gaat hoor, heb er veel slechte ervaringen mee hier, overweeg nog steeds om de
controles door de huisarts te laten doen deze x)

Sterkte meid!
 
Wij liepen al bij de kinderarts..dat scheelde. We hadden een nummer voor een telefonisch spreekuur meegekregen toen we naar huis mochten en dat hebben we gebruikt.. Nu zitten we alleen weer met welke speen we nu moeten gebruiken... Pfff..het is wel even lastig weer.. In plaats van dat we de boel wat onder de knie krijgen is het nu elke week anders....
 
Ja dat blijft zoeken... Er is zoveel keuze, ik geloof dat ik de speen met een hete naald wat groter maakte.
Maar anderzijds: dat is ook wel mijn ervaring van die eerste maanden met je baby hoor; steeds als je iets vindt wat op een ritme lijkt verandert alles weer... Ik vond die eerste maanden toch vooral zoeken en heel veel aanpassen... Ook als je die eerste opstartmoeilijkheden gehad hebt.

Haha dat klinkt wellicht negatiever dan bedoeld, maar wel handig als je je daar op instelt... En nog zo'n dooddoener, maar zeker waar: dat wat nu heel zwaar en moeilijk voelt ben je over een week of wat weer kwijt en dan sta je weer voor iets anders waarvan je je afvraagt hoe je dat nu weer het beste op kunt lossen... (bijvoorbeeld waarom slaapt hij zo weinig, of waarom huilt hij steeds bij t inslapen en moet ik nu wel of niet gaan troosten etc.) doe wat he gevoel je ingeeft, dan komt het allemaal best goed!!

 
Nu ik t teruglees: Femke, t is beslist niet m'n bedoeling te bagataliseren wat je meemaakt hoor!! Wilde je alleen laten weten dat je gevoel normaal is en hoe K*T ook; deze opstartmoeilijkheden horen er vaak (vooral bij vroege kindjes) ook bij helaas... Ik hoop dat jullie gauw in rustiger vaarwater komen met jullie kleine man!!

Misschien is een 1,2,3 speen ook nog een optie?
 
1,2,3 ging toch weer te snel...
Ik weet het mickey, ik vind het ook vooral zielig vpor Steijn. Die pijn gun ik hem gewoon niet, ook al weet je dat hij het straks echt niet meer weet. Daarbij is het emotioneel erg heftig, maar niet te zwaar trouwens.. Morgen nog 1 dag met zijn beiden en dan gaat mijn man weer werken.

Mijn gevoel doet het wel goed, anders hadden we nu nog niet geweten van de reflux. De normale opstartmoeilijkheden, daar had ik rekening mee gehouden, maar dit is gewoon allemaal extra.we zijn nu drie weken bezig en het voelt veeeeel langer.

Ik hoop wel dat dit nu helpt dat verdikken en dat het niet nog erger wordt voor onze man, voor we dan op de goede weg zijn met medicatie enzo dan zijn we weer weken verder en dat gun ik hem niet.. Hij moest al alleen starten en nu heeft hij bij ons pijn..dqt is gewoon moeilijk te verkroppen zeg maar.. Kan het moeilijk uitleggen..
 
Snap je verdriet en frustratie denk ik wel een beetje. Nog even wb de meds: ik had echt binnen een paar dagen een totaal ander manneke, echt een wereld van verschil! Ondanks m'n grote weerstand tegen de medicatie voor zo'n jong hummeltje (er stonden nogal wat bijwerkingen op neurologisch gebied in de bijsl.) was wel meteen duidelijk dat het goed was voor hem.
Mijn zusje kreeg precies 1 jaar later ook een zoontje met reflux ( meestal jongens) en had precies hetzelfde, een wereld van verschil..
De dosis gaat op gewicht, wij merkten meteen als hij de dosis overgroeide.

Tuurlijk herinnert hij het zich later niet, maar het blijft afschuwelijk om je kindje met pijn te zien, helemaal als jij er ook nog niks aan kunt doen...
 
Terug
Bovenaan