sophie is weer terug van een dagje wennen op het kdv

hoi hoi

nou het is ons zo meegevallen
sophie heeft het voor haar doen, best goed gedaan
en ik ben zooooooooo trots op haar..

pff ik wist niet dat het moedergevoel zo diep kan zitten, sta er telkens weer versteld van hoe dat een deel van me is geworden...

toen ik haar wegbracht was het best wel even moeilijk omdat ze niet van me weg wilde . ze greep naar me toen ik haar aan de leiding gaf...
maar ik heb me  sterk gehouden en ben weggegaan, ik heb haar nog een dikke knuffel gegeven en toen naar huis gereden..

ik heb nog iets gepakt wat ik vergeten was en dat heb ik iets later afgegeven.
toen ik binnen kwam hoorde ik haar al huilen...
ohhh mijn moppie..

ik heb even stiekem gegeken en zag toen mijn kleine meisje heel zielig in een stoeltje zitten met een rood hoofdje en intens verdrietig,,
ooooooooooooh ze leek toen nog zo klein en kwetsbaar..
niet meer het grote peutertje, maar opeens nog een heel klein meiske.
dit was erg moeilijk om te zien...

toch heb ik doorgepakt en ben weer weggegaan en ben gaan winkelen met een vriendin..

heb nog 2x gebeld en beide keren ging het toen veel beter met haar.
ze zat op de grond en keek en keek en keek en keek...

voor de rest deed ze niets alleen maar observeren en alles in haar opnemen.
ze huilde ook niet meer..

ze heeft niet gespeeld en ook niets gezegd maar omdat ze niet de hele tijd heeft gehuild en ze zich bij de leiding op haar gemak voelde en zich heel goed liet troosten zie ik het wel als   positief...

de leiding vond dit ook...

ze heeft trouwens van 12.30-15.30 geslapen!!!!!!!
en dat vind ik zo knap, in een vreemd bedje, andere omgeving....kanjer!!!

ik ben om 15.00 naar haar toegegaan, kon niet langer wachten en wilde haar toen weer zien, maar toen lag ze dus nog te slapen....
heb gewacht tot ze wakker werd en heb haar toen uit bedje gehaald...
heerlijk ik had haar weer even vast..!!!!!!!!!!!!!.

ik ben er bijgebleven tot ongeveer 16.30 en op een afstandje gekeken en sophie keek wederom weer heel veel om haar heen en zat alles te observeren, maar oogde toch wel op haar gemakje...

om 16.30 zijn we naar huis gegaan en daar heeft ze gegeten en daarna lekker gespeeld..

ik heb niets meer aan haar gemerkt dat ze van slag was oid en nu ligt ze heerlijk te slapen.. mijn poppeke....

hopenlijk slaapt ze lekker door en dan hebben we morgen de 2e enerverende dag van deze week...

liefs tobi en bedankt voor de lieve berichtjes..

 
Lieve Tobi,

Wat een lief verhaal van een trotse mama!! En wat knap dat je de 2e keer weer weg bent gegaan toen ze zo verdrietig was. Jouw meisje doet me soms echt aan Gijs denken: ook rustig aan, kat uit de boom, eerst observeren en daarna pas handelen. En weet je wat, hij is nu 4 en gaat vol zelfvertrouwen en bravoure naar groep 1!

Maar het gevoel dat ze zich op haar gemak voelt bij de leidsters is het belangrijkste. Ze went heus wel aan alle drukte om zich heen. Jouw meisje doet het goed en jij ook, geniet maar lekker van dat gevoel!! En wat is het dan heerlijk om dat warme lijfje lekker tegen je aan te houden he, na zo'n dag!!

Sophie rules !

Liefs
Susan
ps. wanneer begin jij eigenlijk aan je nieuwe job?

 
Wat goed zeg!
Kan me je gevoel zo goed voorstellen,vooral als je ziet dat je kindje zo verdrietig is.
Nu zijn ze al zo bewust van alles.
En inderdaad ze lijken al zo groot,maar ik zie het soms met Mila ook dat ze echt nog z,on klein mensje is eigenlijk.
Ik vindt het hartstikke goed van je dat je hebt doorgezet,ik zit zelf ook in dit vak en na de wenperiode komt het altijd wel goed.
Goed zo Sophie en trotse mama.....!
groetjes piewie,mv Mila
 
Jemig meis, ik kan me zo goed voorstellen wat je allemaal bedoelt!
Maar wel fijn om te weten dat ze zich zo rustig heeft gehouden. En van toekijken kunnen ze ook behoooooorlijk veel leren hoor! De volgende keer gaat ze misschien zelfs wel een beetje meedoen...

Ben je al zenuwachtig voor alle nieuwe dingen die nog komen gaan?
Ik zal je straks eens even een mailtje sturen, want we moeten ook nodig weer eens even afspreken...

Liefs Annet
 

Goed zeg!

Kay heeft de eerste paar keren bv ook niet geslapen daar en was helemaal bekaf. Het was immers allemaal veel te leuk en wilde er niks van missen!!

Geef Sophie de tijd om eventjes te wennen en ze zal het helemaal geweldig vinden!
Maar mama en papa ook!

Esmé mv Kay
 
ooh wat lijkt het me moeilijk zeg om je kindje met 1,5 jaar naar een KDV te brengen, ze snappen alles zo goed en kunnen dan ook zo goed uitdrukken  of ze het wel of niet  naar hun zin hebben!

ik vond je verhaal echt een verhaal van een onwijs lieve mama! en dat je dan die 2e keer   toch weer bent weggegaan, jemig moeilijk hoor! en knap dat je dat gedaan hebt!!

ik begreep dat ze vandaag direct weer gaat, heel veel succes voor je kleine meid en jou natuurlijk!

liefs Jenneke mv Ivar
 
Terug
Bovenaan