Sorry.. en heb jullie echt even nodig!

[Anoniem]

Hoi meiden..

Ik heb al 3 maandjes niks van me laten horen,, sorry daarvoor.
Het was een gekkenhuis hier er gebeurt bij ons van alles en het is zo vreselijk druk, dat ik bijna geen tijd meer voor mezelf heb!

Met Dawin gaat het goed, het is een heel vrolijk kereltje, nog even en dan alweer een jaar!!!
Jee wat is dit jaar voorbij gevlogen!!!!!

Maar goed ik zei ook help!!
Ik ben gewoon aan de pil., maar was al 2 weken overtijd!
Gisteren getest en jah hoor ZWANGER...
Een overduidelijk streep erbij..
Maar dit was onze bedoeling niet, soms dacht ik er wel aan maar niet nu al.
Robert ziet het helemaal niet zitten die wilde geen kids meer.
Ook onze situatie is niet bepaald wat je zegt geoorloofd voor een 3de kindje..
(britney van 7 hebben we ook nog)

Wat nu!!!!!!!!
Heeft miss een van jullie hier ervaring mee en wat deden jullie hiermee!!!
Of hebben jullie tips?

Hoe is het voor de rest nu met jullie de de kleintjes???????

Liefs Bianca

 

[Anoniem]

Wat lastig voor jullie. Ik kan je helaas niet helpen maar probeer het een plekje te geven. En doe alleen wat jullie zelf willen en laat je niets aanpraten door anderen.

Zelf denk ik dat als er ruimte voor twee is, je het ook wel met een derde red, hoe somber je de situatie nu ook inziet.

Veel sterkte in elk geval

 

[Anoniem]

Hoi,

vervelend zeg om in deze situatie te zitten...
als jullie alletwee niet meer op een zwangerschape en kindje zitten te wachten kunnen jullie dit onderling dus heel goed bespreken en stappen zetten.

Maar als je niet op één lijn met je partner zit  is dit heel moeilijk en het is voor een vrouw nog eens heel anders dan voor een man (fysiek dan).

Als jullie er niet uitkomen dan zou ik proberen om een onafhankelijk persoon te vinden om samen eruit te komen.

Moeilijk hoor!

Sterkte Renske mv Meike 1 jaar  

 

[Anoniem]

Nou, dat is schrikken.
Ik heb er geen ervaring mee, maar ik wil je wel graag op het hart drukken: Laat het even bezinken! Er komen nu zoveel dingen op je af! Gedachten, problemen, oplossingen, meningen, gevoelens, al dat soort dingen maken dat je nu niet helder kan denken (je hoofd zal nu waarschijnlijk ook bomvol voelen). Praat er veel over, maar gun jezelf een paar dagen/weken om aan het idee te wennen. Ook voor je man. Neem nu nog geen beslissing maar laat je even meevaren op de gevoelens die allemaal in je boven komen. Wat je nu denkt/voelt/bang voor bent kan er volgende week totaal anders uitzien.

En nu mijn mening: Er groeit een nieuw leven in je. Dat kindje zal net zo mooi en waardevol zijn als de andere twee kinderen en dat kindje verdient een kans om zich te ontwikkelen. Ook al is het heel pril, het is al het kindje dat over 7 a 8 maanden jullie baby kan zijn, met zijn/haar eigen karaktertje, willetje, toekomst.

Ik wil je met mijn mening niet in een hoekje drukken, maar ik wilde het wel graag even gemeld hebben.

Heeeeel veel sterkte de komende tijd. Onthou dat overal een oplossing voor is, als je maar wilt. En misschien is het verstandig niet meteen te verwachten dat je man staat te springen van blijdschap. Zijn hoofd moet ook weer even tot rust komen.

Liefs Nelleke

 

[Anoniem]

Jeetje,.. dat is een lastige situatie!..

Ik ga hier dan ook niet neer zetten wat je zou kunnen doen of wat ik zou doen. Die overwegingen heb je vast zelf al genomen.. Het is een beslissing die jij alleen, samen met je partner,  moet overwegen.

Maar ik hoop wel dat áls je overweegt de zwangerschap te beeindigen je hier geen weken meer mee wacht.... Dit is ook een onderwerp wat bij mij veel los maakt, niet zo zeer dat ik het heb meegemaakt, maar gewoon.. Je begrijpt het wel.. had er een tijdje terug een topic over..

Ik kan je niet meer dan veel wijsheid toewensen in deze moeilijke keuze..

Esmé mv Kay