A
Anoniem
Guest
zoals al in de "titel" staat, ik moet het even kwijt. ik wordt echt knettergek van mezelf en de zwangerschap en vooral deze laatste dagen.
Ik heb zo'n enorm onrustige gevoel ik kan niet stil zitten (terwijl mijn lijf dit echt nodig heeft) en slapen lukt al helemaal niet. En wat 's nachts nie lukt, lukt overdag al helemaal niet.
En ik vind het eigenlijk het ergste voor mijn zoontje! Hij komt zo veel te kort. ik heb ook geen rust in mijn kont om lekker met hem te gaan spelen, ja het lukt me 3 minuten en dan houdt het weer op en bedenk ik weer wat om te doen. of ik moet echt weer even gaanliggen, anders kletter ik tegen de grond (te lage bloeddruk).
Gelukkig moet ik zeggen dat mijn zoontje momenteel echt enorm lief is en heel en ik bedoel echt HEEEEEEEEEEELLLLLLLLLL lief kan gaan zitten spelen en me af en toe een lekkere knuffel komt geven. Hij lijkt echt aan te voelen dat het nu even niet gaat. Daar ben ik echt zo blij om. Hij lijkt nu ondertussen ook echt te snappen dat hij binnenkort een broertje bij krijgt. Op het kamertje van de baby komt hij binnen en gaat meteen in het wiegje kijken of er al wat ligt en als hij ziet dat er nog niets is kijkt hij en zegt hij baby en klopt in het bedje. en met zijn aankleed ernie doet hij heel zacht en hij knuffelt hem heel veel en zegt dan baby. (en dat terwijl hij een paar weken geleden ernie door de kamer sleurden en gooide, dus....)
nu ik zo aan het schrijven ben merk ik dat ik eigenlij kniets te klagen heb en een heerlijk leven heb. Maar even slikken dus, dat mijn lijf niet wil meewerken en die onrust. Nog maar even, moet ik maar denken!! dank jullie voor het mogen spuien. en heb je het gelezen, sorry!!!
Ik heb zo'n enorm onrustige gevoel ik kan niet stil zitten (terwijl mijn lijf dit echt nodig heeft) en slapen lukt al helemaal niet. En wat 's nachts nie lukt, lukt overdag al helemaal niet.
En ik vind het eigenlijk het ergste voor mijn zoontje! Hij komt zo veel te kort. ik heb ook geen rust in mijn kont om lekker met hem te gaan spelen, ja het lukt me 3 minuten en dan houdt het weer op en bedenk ik weer wat om te doen. of ik moet echt weer even gaanliggen, anders kletter ik tegen de grond (te lage bloeddruk).
Gelukkig moet ik zeggen dat mijn zoontje momenteel echt enorm lief is en heel en ik bedoel echt HEEEEEEEEEEELLLLLLLLLL lief kan gaan zitten spelen en me af en toe een lekkere knuffel komt geven. Hij lijkt echt aan te voelen dat het nu even niet gaat. Daar ben ik echt zo blij om. Hij lijkt nu ondertussen ook echt te snappen dat hij binnenkort een broertje bij krijgt. Op het kamertje van de baby komt hij binnen en gaat meteen in het wiegje kijken of er al wat ligt en als hij ziet dat er nog niets is kijkt hij en zegt hij baby en klopt in het bedje. en met zijn aankleed ernie doet hij heel zacht en hij knuffelt hem heel veel en zegt dan baby. (en dat terwijl hij een paar weken geleden ernie door de kamer sleurden en gooide, dus....)
nu ik zo aan het schrijven ben merk ik dat ik eigenlij kniets te klagen heb en een heerlijk leven heb. Maar even slikken dus, dat mijn lijf niet wil meewerken en die onrust. Nog maar even, moet ik maar denken!! dank jullie voor het mogen spuien. en heb je het gelezen, sorry!!!