Oh poeh, nou geklooi met de speen hoort er toch wel een beetje bij hoor.
Hier was het de eerste twee maanden, als ze 'm al pakken wilde, een middel om aanhoudend huilen te stoppen. Heel soms werkte dat. In maand 3 begon ze het fijn te vinden om mee in slaap te vallen. En als ze dan tussendoor wakker werd was het nodig om de speen een paar keer te geven tot ze weer sliep. Maar vaak was ze na 30 a 45 min ook gewoon echt wakker.
Rond de 4 maanden kwam de eerste slaapregressie en vanaf dat moment valt ze eigenlijk niet meer direct in slaap als je haar op bed legt. Wat heel normaal is hoor, ze gaan dan vaak ook wat langere stukken aan een slapen als ze eenmaal slapen. Overdag duurt het vaak 10 tot 20 min. Maar voor de avond kan het op een moeilijke avond ook wel 1,5 uur zijn. Ik heb altijd gezorgd dat ze in bed getroost wordt, een speentje krijgt en wakker maar rustig achter gelaten wordt. De reden waarom ik dit vertel:
Je loopt dat heeeeeel vaak terug voor de speen, omdat ie weer uitgevallen is en ze sliep nog niet. Ook midden in de nacht. Zeker toen ze de speen nog niet zelf terug kon doen. Rond 6 maanden kon ze dat, en toen werd dat een stuk minder en makkelijker. Maar nu ze 11 maanden is en opstandige buien heeft, gooit ze ook wel eens boos expres haar spenen uit bed en dan ga ik een paar minuutjes later wel helpen, anders worden we geheid snachts wakker omdat ze de spenen zoekt. (Meer spenen in bed helpt als je kindje zelf de speen terug kan stoppen). Ik denk dat dit de irritatie van heel veel ouders is die de speen gebruiken. Maar weetje? Ik heb het nou eenmaal als troost aangeboden, dus ik wilde dat zeker het eerste jaar niet weer afpakken. Over een paar maandjes wil ik het wel afbouwen.
Hier krijgt ze het alleen om in slaap te komen. Niet tijdens het spelen, of in de wagen of auto ofzo. Inmiddels is 1 speen in de mond en 1 speen om te friemelen de norm met slapen haha