<p>Even van mij afschrijven want het zit mij al te lang dwars. </p><p>22 jaar, ongepland zwanger maar heel erg gewenst. Uiteindelijk van een gezond jochie bevallen doormiddel van een spoedkeizersnede. Veel complicaties, slechte verpleging (Lees katheter eruit trekken terwijl ik nog niks voelde in mijn benen, moederlief en vriendlief die mijn bed moesten verschonen omdat alles onder zat, en het ergste geen tijd om te helpen met de baby aanleggen) zaterdagavond 22:13 bevallen. Maandagochtend 8 uur was ik weer in huis met een kraamverzorgende van 18 jaar.</p><p>Geen mogelijkheid voor een ander. En nee zij kon mij inderdaad ook niet verder helpen met de borstvoeding. Geen goede tips, geen informatie. Ik moest maar gaan googlen. Uiteindelijk na 6 dagen en een brullende baby heb ik uit wanhoop naar de flesvoeding gepakt.</p><p>Toen hij een maand oud was begon ik spijt te krijgen. Een klein beetje.. Maar nu merk ik steeds meer dat ik het gewoon mis. Als ik foto's zie op instagram van vrouwen die hun kind zitten te voeden voel ik jaloezie en verdriet. Zijn er vrouwen die dit herkennen? Ik probeer me er nu echt overheen te zetten maar ik vind het heel erg lastig. Ik had het gewoon een erg mooi iets gevonden om natuurlijk te bevallen en daarna mijn kind zelf te voeden.. </p><p> </p>
Spijt van flesvoeding
- Onderwerp starter Madeliev
- Startdatum
Hi, wat ontzettend vervelend allemaal zeg. Geen ervaring, maar ik kan me voorstellen dat het zo voelt. Hoe oud is je zoontje nu? In sommige gevallen is het mogelijk om vanuit niets weer bv te gaan geven. Maar dat is erg zwaar/arbeidsintensief met kolven, veel aanleggen e.d. dus dat moet je echt willen. Je kan eventueel (gratis) bellen met iemand van La Leche League, zie de website. Dit zijn allemaal ervaringsdeskundigen met scholing over bv. Zij hebben mij wel een aantal keer goed geholpen!
Wat je kraamzorg en verpleging betreft.. volgens mij, aan je verhaal te lezen, zit het je vrij hoog, dus ik zou als ik jou was een klacht indienen bij beide organisaties.
Veel sterkte ?
Wat je kraamzorg en verpleging betreft.. volgens mij, aan je verhaal te lezen, zit het je vrij hoog, dus ik zou als ik jou was een klacht indienen bij beide organisaties.
Veel sterkte ?
Wauw ik snap heel goed dat je spijt hebt. Wat ik er meteen uit haal, maar misschien zie je dat zelf anders, is dat het vooral komt door de kraamverzorgster en diens begeleiding. Toen ik las dat deze je niet kon helpen met de borstvoeding en zei dat je maar moest googlen zat ik met m'n mond vol tanden.
Dat wil je toch niet in je kraamweek. Ik snap helemaal als je het kraambureau dit kwalijk neemt, want dat zou ik wel hebben. Zover ik weet heeft elk bureau een lactatie deskundige en konden ze deze best sturen om jouw te helpen.
Jouw keuze om naar kunstvoeding te gaan vind ik begrijpelijk, want je kreeg immers geen hulp en de eerste week is al zwaar genoeg.
Ik snap heel goed dat je het anders had gewild, maar ga het jezelf niet verwijten
Dat wil je toch niet in je kraamweek. Ik snap helemaal als je het kraambureau dit kwalijk neemt, want dat zou ik wel hebben. Zover ik weet heeft elk bureau een lactatie deskundige en konden ze deze best sturen om jouw te helpen.
Jouw keuze om naar kunstvoeding te gaan vind ik begrijpelijk, want je kreeg immers geen hulp en de eerste week is al zwaar genoeg.
Ik snap heel goed dat je het anders had gewild, maar ga het jezelf niet verwijten
Bedankt voor jullie reacties!
Mijn zoontje is alweer 6 maanden dus ik denk niet dat het er voor mij nog haalbaar is.. Ik moet mezelf er bij neerleggen maar dat is moeilijker dan het lijkt. Wou het toch nog even kwijt, misschien nog mensen met herkenning..
Ik houd heel veel van hem maar heb erg het gevoel dat ik het borstvoeding geven heel erg heb gemist.. En vooral omdat er geen tweede komt zal ik het helaas nooit meemaken!
Mijn zoontje is alweer 6 maanden dus ik denk niet dat het er voor mij nog haalbaar is.. Ik moet mezelf er bij neerleggen maar dat is moeilijker dan het lijkt. Wou het toch nog even kwijt, misschien nog mensen met herkenning..
Ik houd heel veel van hem maar heb erg het gevoel dat ik het borstvoeding geven heel erg heb gemist.. En vooral omdat er geen tweede komt zal ik het helaas nooit meemaken!
Hoi
Zo te lezen heb je het beste ervan gemaakt met de hulp die je werd aangereikt en dat daardoor de borstvoeding niet is gelukt door onkunde en tijd gebrek heb je door flesvoeding te gaan geven het beste gedaan voor je zoon en dat is het belangrijkst.
Het is erg lastig dat je het gevoel hebt dat je niet genoeg hulp ervoor hebt gehad mischien kun je gesprekken aan gaan met hun over je ontevreden gevoel zodat je t wat meer een plekje kunt geven
Zo te lezen heb je het beste ervan gemaakt met de hulp die je werd aangereikt en dat daardoor de borstvoeding niet is gelukt door onkunde en tijd gebrek heb je door flesvoeding te gaan geven het beste gedaan voor je zoon en dat is het belangrijkst.
Het is erg lastig dat je het gevoel hebt dat je niet genoeg hulp ervoor hebt gehad mischien kun je gesprekken aan gaan met hun over je ontevreden gevoel zodat je t wat meer een plekje kunt geven
Zeker herkenning! Ik had ook graag bij mijn oudste bv willen geven. Thuis bevallen maar daarna naar het ziekenhuis ivm te kleine baby. In het ziekenhuis weinig hulp gekregen rondom de bv. Toen ik naar huis ging kwam de kraamzorg. Die heeft meer zitten beppen dan helpen. Mijn productie was te weinig. Geen kolf aangeboden. Uiteindelijk stuwing gekregen en kapotte tepels (met bloed) kind dat maar eten wilde heb ik ook huilend de fles gepakt. Geluk dat ik geen ontsteking aan heb overgehouden. Ze ging op dag 8 weg en toen was k alleen nog maar bezig met als mijn zoon maar genoeg binnen kreeg.
Later met weken begon de spijt steeds meer toe te nemen. Uiteindelijk veel erover gepraat met mijn verloskundige en mensen om mijn heen. Toen ik van ons 2de zoontje bevallen was zelf een kolf al in huis én lactatiekundige geregeld. Dit had me goed geholpen en was het eindelijk gelukt!( samen met mijn kraamzorg. Wel andere bureau) hier kwam weer alle emoties omhoog. Waarom gaf ik zo snel op bij mijn 1ste.
Je kan een klacht indienen bij de kraamzorgorganisatie. Elk gediplomeerde hoort gecertificeerd te zijn met bv geven! Ongeacht haar leeftijd. Minder ervaring wellicht maar wel moeten weten wat ze hoort te doen en indien lactatiekundige in te schakelen. Al is het maanden terug. Zou ze wel even aanspreken hierop.
Hoop dat je het ook een beetjr los kan laten. Je kan er niks meer aan doen nu. Geef het een plekje. En dat je het al super graag wel wilde doen is al wat moois toch? Xxxx
Later met weken begon de spijt steeds meer toe te nemen. Uiteindelijk veel erover gepraat met mijn verloskundige en mensen om mijn heen. Toen ik van ons 2de zoontje bevallen was zelf een kolf al in huis én lactatiekundige geregeld. Dit had me goed geholpen en was het eindelijk gelukt!( samen met mijn kraamzorg. Wel andere bureau) hier kwam weer alle emoties omhoog. Waarom gaf ik zo snel op bij mijn 1ste.
Je kan een klacht indienen bij de kraamzorgorganisatie. Elk gediplomeerde hoort gecertificeerd te zijn met bv geven! Ongeacht haar leeftijd. Minder ervaring wellicht maar wel moeten weten wat ze hoort te doen en indien lactatiekundige in te schakelen. Al is het maanden terug. Zou ze wel even aanspreken hierop.
Hoop dat je het ook een beetjr los kan laten. Je kan er niks meer aan doen nu. Geef het een plekje. En dat je het al super graag wel wilde doen is al wat moois toch? Xxxx
Hier ook herkenning hoor. Door mijn bloedverlies en operatie na de bevalling, miste ik het "eerste moment" ook. Daarna gelijk aangelegd, maar na de 1e keer al bloedende tepels (wist van tevoren al dat het moeilijk kon gaan worden). Doordat ik me zo slap voelde, maakte het me op dat moment niet veel uit. Ik kolfde wel, omdat ik het later nog wilde proberen. Dat is er niet van gekomen, ik bleef me zo slecht voelen.
Toen ze een maand oud was en al aan de flesvoeding zat, en ook nog eens een kma bleek te hebben, was ik ook zo verdrietig dat ik niet had doorgezet. Van allerlei problemen (huilbaby) was ik steeds ook bang dat het kwam omdat ze ook geen borstvoeding kreeg. Ik miste dat intieme met je baby.
Inmiddels is ze 9 maanden en een druktemakertje waar ik nog steeds helemaal verliefd op ben. Het verdriet van geen borstvoeding geven begint te vervagen.
Ik heb wel veel hulp gehad van mijn kraamzorg, dus kan me niet voorstellen hoe jij je moet hebben gevoeld. Maar inderdaad, is een klacht indienen of het in elk geval aankaarten wel iets wat kan helpen bij het verwerken.
Toen ze een maand oud was en al aan de flesvoeding zat, en ook nog eens een kma bleek te hebben, was ik ook zo verdrietig dat ik niet had doorgezet. Van allerlei problemen (huilbaby) was ik steeds ook bang dat het kwam omdat ze ook geen borstvoeding kreeg. Ik miste dat intieme met je baby.
Inmiddels is ze 9 maanden en een druktemakertje waar ik nog steeds helemaal verliefd op ben. Het verdriet van geen borstvoeding geven begint te vervagen.
Ik heb wel veel hulp gehad van mijn kraamzorg, dus kan me niet voorstellen hoe jij je moet hebben gevoeld. Maar inderdaad, is een klacht indienen of het in elk geval aankaarten wel iets wat kan helpen bij het verwerken.