Vanmiddag in het ziekenhuis geweest voor een echo van de heupjes van onze dochter van bijna 7mnd. Dit omdat de jgz arts niet goed kon voelen of het goed zat tijdens de controle.
Bij de echo bleek links misschien niet helemaal goed was. Beetje vaag maar moesten gelijk naar de orthopeed (AIOS). Deze heeft haar onderzocht en opzich leek alles wel goed, de supervisor (een oudere jaars) heeft haar ook kort onderzocht. Conclusie alles bewoog goed misschien beetje stijf, een minimale dysplasie. Wij dachten mooi, beginnen ze over behandeling met een spreidbroekje. We kregen gelijk de doorverwijs brief mee en een afspraak voor nieuwe echo over 6 weken. D
We werden eigenlijk zo weer buiten gezet onder het mom iets anders kan niet
Eenmaal thuis waren we over de schok heen en slaat de twijfel toe. We hebben beiden hel sterk het gevoel dat dit niet de oplossing is en dat het zo wel goed komt en dat we onze dochter niet zo maar een zo iets heftiger willen blootstellen als dat niet nodig is.
Op google stuitte ik gelijk op promotie onderzoek dat uitwees dat een spreidbroekje niet nodig is in 80% van de gevallen. Dit bevestigt ons gevoel een beetje.
Morgen ga ik eerst weer het ziekenhuis bellen dat we eerst weer gesprek met de arts willen omdat er nu geen ruimte was voor vragen of overleg of twijfels. We twijfelen vooral omdat de afwijking echt minimaal zijn.
Heeft iemand ervaring met het weigeren van het spreidbroekje en hoe dat af liep,? Of ouders met ervaring met het spreidbroekje? Wij kennen niemand die dit ooit heeft gehad.
Bij de echo bleek links misschien niet helemaal goed was. Beetje vaag maar moesten gelijk naar de orthopeed (AIOS). Deze heeft haar onderzocht en opzich leek alles wel goed, de supervisor (een oudere jaars) heeft haar ook kort onderzocht. Conclusie alles bewoog goed misschien beetje stijf, een minimale dysplasie. Wij dachten mooi, beginnen ze over behandeling met een spreidbroekje. We kregen gelijk de doorverwijs brief mee en een afspraak voor nieuwe echo over 6 weken. D
We werden eigenlijk zo weer buiten gezet onder het mom iets anders kan niet
Eenmaal thuis waren we over de schok heen en slaat de twijfel toe. We hebben beiden hel sterk het gevoel dat dit niet de oplossing is en dat het zo wel goed komt en dat we onze dochter niet zo maar een zo iets heftiger willen blootstellen als dat niet nodig is.
Op google stuitte ik gelijk op promotie onderzoek dat uitwees dat een spreidbroekje niet nodig is in 80% van de gevallen. Dit bevestigt ons gevoel een beetje.
Morgen ga ik eerst weer het ziekenhuis bellen dat we eerst weer gesprek met de arts willen omdat er nu geen ruimte was voor vragen of overleg of twijfels. We twijfelen vooral omdat de afwijking echt minimaal zijn.
Heeft iemand ervaring met het weigeren van het spreidbroekje en hoe dat af liep,? Of ouders met ervaring met het spreidbroekje? Wij kennen niemand die dit ooit heeft gehad.
Succes!