A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Na een drukke periode kom ik weer even op de site kijken. Wat leuk om te lezen hoe het met jullie allemaal gaat!
Hier is de rust weer terug gekeerd. Vorige week zijn we er namelijk achter gekomen dat ons zoontje Quincy een Reflux heeft. Om het in het kort uit te leggen:
Een reflux is een niet goed afsluitend maagklepje, waardoor voedsel en maagsappen vanuit de maag weer teruglopen de slokdarm in. Doordat er ook zure maagsappen teruglopen, tast dit de slokdarm aan en krijgt hij dus beschadigingen aan de slokdarm. Het is een aandoening die vanzelf weer over kan gaan en wat vooral voorkomt bij jongentjes.
Het begon met veel spugen toen Quincy 2 weken oud was. Hij had wat last van spruw dus ik dacht dat het daarvan was. Al vrij snel kreeg hij ook wat last van obstipatie. Dus dachten we dat het spugen daar vandaan kwam: Darmen te vol dus komt het er aan de bovenkant uit. Totdat hij 2 weken geleden in het weekend met projectielbraken begon. Zijn flessen kwamen er in golven uit. Maandag naar de huisarts: Flessen moesten nog meer worden verdund (dus een schepje minder voeding, maar wel dezelfde hoeveelheid water) en ik mocht die dag 1 theelepeltje sinaasappelsap geven. Dit om de darmen te prikkelen, want de ontlasting kwam nog niet echt goed op gang. De dag erna weer gebeld, want het braken werd erger, maar inmiddels had hij wel zelfstandig normale ontlasting. Doordat Quincy wel goede plasluiers bleef houden, wilde de arts het 24 uur aankijken en ik moest woensdags weer bellen. Zo gezegd, zo gedaan. Het leek die 24 uur ietsje beter te gaan, maar ik had wel wat vragen voor haar: Kan het niet een reflux of darmafsluiting ofzo zijn? Telefonisch kon ze er geen antwoord op geven, maar ik moest de dag erna, donderdags, op het spreekuur komen. Het had geen haast, omdat het wat beter leek te gaan. Maar vanaf die middag werd het spugen weer erger en werd hij ook erg onrustig. Donderdag zag de huisarts ook veel verschil met de maandag, dus werden we doorgestuurd naar de kinderarts in het ziekenhuis: Hier moesten we gelijk heen.
Daar ga je dan met je kleine hummel van 6,5 weken oud... ik heb zitten huilen toen we zaten te wachten op de kinderarts. Gek genoeg was Quincy heel rustig toen.
Nadat de kinderarts hem had onderzocht en hij ons vragen had gesteld, kwam de conclusie dat Quincy een reflux heeft. We moesten zijn flessen weer normaal gaan geven, maar dan met 2 Ã 3 schepjes johannesbroodpitmeel erdoor. Dit is een verdikkingsmiddel waardoor de maag het beter vast kan houden. Ook hebben we Zantac gekregen. Dit is een middel om het maagzuur te neutraliseren waardoor zijn slokdarm kan herstellen. Hij heeft nu ook geen pijn meer mocht hij nog wat spugen.
Op vrijdagmiddag zagen wij al heel erg veel verschil met de dag ervoor.
Volgende week belt de kinderarts om te bespreken hoe het nu gaat en hoe nu verder.
Het is wel een opluchting dat de medicijnen aanslaan en dat het helpt om zijn voeding te verdikken. Wel heeft hij nu, door de Zantac, hele erge spuitluiers, dus de wasmachine draait nog steeds overuren, maar daar hebben we hem voor, denk ik dan maar. Het hoort erbij en gaat vanzelf beter. En inderdaad: Nu word het alweer normaler.
Toch blijf je huiverig, want het kan ook nog een stornis aan zijn maagspier zijn, maar dat dacht de kinderarts niet. Maar de angst voor een andere aandoening blijft. Dus nu maar hopen dat het dit was en dat hij nergens anders last van krijgt.
Liefs Mylène
Na een drukke periode kom ik weer even op de site kijken. Wat leuk om te lezen hoe het met jullie allemaal gaat!
Hier is de rust weer terug gekeerd. Vorige week zijn we er namelijk achter gekomen dat ons zoontje Quincy een Reflux heeft. Om het in het kort uit te leggen:
Een reflux is een niet goed afsluitend maagklepje, waardoor voedsel en maagsappen vanuit de maag weer teruglopen de slokdarm in. Doordat er ook zure maagsappen teruglopen, tast dit de slokdarm aan en krijgt hij dus beschadigingen aan de slokdarm. Het is een aandoening die vanzelf weer over kan gaan en wat vooral voorkomt bij jongentjes.
Het begon met veel spugen toen Quincy 2 weken oud was. Hij had wat last van spruw dus ik dacht dat het daarvan was. Al vrij snel kreeg hij ook wat last van obstipatie. Dus dachten we dat het spugen daar vandaan kwam: Darmen te vol dus komt het er aan de bovenkant uit. Totdat hij 2 weken geleden in het weekend met projectielbraken begon. Zijn flessen kwamen er in golven uit. Maandag naar de huisarts: Flessen moesten nog meer worden verdund (dus een schepje minder voeding, maar wel dezelfde hoeveelheid water) en ik mocht die dag 1 theelepeltje sinaasappelsap geven. Dit om de darmen te prikkelen, want de ontlasting kwam nog niet echt goed op gang. De dag erna weer gebeld, want het braken werd erger, maar inmiddels had hij wel zelfstandig normale ontlasting. Doordat Quincy wel goede plasluiers bleef houden, wilde de arts het 24 uur aankijken en ik moest woensdags weer bellen. Zo gezegd, zo gedaan. Het leek die 24 uur ietsje beter te gaan, maar ik had wel wat vragen voor haar: Kan het niet een reflux of darmafsluiting ofzo zijn? Telefonisch kon ze er geen antwoord op geven, maar ik moest de dag erna, donderdags, op het spreekuur komen. Het had geen haast, omdat het wat beter leek te gaan. Maar vanaf die middag werd het spugen weer erger en werd hij ook erg onrustig. Donderdag zag de huisarts ook veel verschil met de maandag, dus werden we doorgestuurd naar de kinderarts in het ziekenhuis: Hier moesten we gelijk heen.
Daar ga je dan met je kleine hummel van 6,5 weken oud... ik heb zitten huilen toen we zaten te wachten op de kinderarts. Gek genoeg was Quincy heel rustig toen.
Nadat de kinderarts hem had onderzocht en hij ons vragen had gesteld, kwam de conclusie dat Quincy een reflux heeft. We moesten zijn flessen weer normaal gaan geven, maar dan met 2 Ã 3 schepjes johannesbroodpitmeel erdoor. Dit is een verdikkingsmiddel waardoor de maag het beter vast kan houden. Ook hebben we Zantac gekregen. Dit is een middel om het maagzuur te neutraliseren waardoor zijn slokdarm kan herstellen. Hij heeft nu ook geen pijn meer mocht hij nog wat spugen.
Op vrijdagmiddag zagen wij al heel erg veel verschil met de dag ervoor.
Volgende week belt de kinderarts om te bespreken hoe het nu gaat en hoe nu verder.
Het is wel een opluchting dat de medicijnen aanslaan en dat het helpt om zijn voeding te verdikken. Wel heeft hij nu, door de Zantac, hele erge spuitluiers, dus de wasmachine draait nog steeds overuren, maar daar hebben we hem voor, denk ik dan maar. Het hoort erbij en gaat vanzelf beter. En inderdaad: Nu word het alweer normaler.
Toch blijf je huiverig, want het kan ook nog een stornis aan zijn maagspier zijn, maar dat dacht de kinderarts niet. Maar de angst voor een andere aandoening blijft. Dus nu maar hopen dat het dit was en dat hij nergens anders last van krijgt.
Liefs Mylène