starten met IVF en nu ???

[ANONYMOUS_USERNAME]

hallo meiden , ik heb nu 5 keer iui achter de rug en helaas is dat op niks uitgelopen,
nu gaan wij starten met ivf???
ik weet helemaal niet hoe het allemaal in zijn werk gaat?? we hebben 19-08-08 een afspraak, en dan zullen we het eerste gesprek krijgen....

ik ben wel al heel erg bang voor de punctie die gaat komen.....
hoe gaat dat ?? en heb je dan veel pijn ?? ik weet het is voor een goed doel , maar toch??

we hebben al een dochter van 6 jaar en die is gewoon spontaan gekomen, meteen zwanger, en voor haar hebben we een zoontje gekregen( helaas dood geboren) bij een zwangerschap van 26 weken.... maar daar was ik ook de eerste maand zwanger van....

en nu duurt het al 4 jaar , en al die behandelingen die ik nu alweer heb gehad.....
niemand weet wat te doen... daarom heeft het zkh mij nu door getsuurd naar een kliniek , en hopelijk komt het daar goed???

hoop snel iemand te horen met positieve verhalen, aub geen horror verhalen hihiihi...

dikke kus van wendy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Ik ben op 2 mei 2008 bevallen van een tweeling.
Wij zijn ruim 9 jaar bezig geweest met "klussen", vele onderzoeken, operaties en diverse behandelingen.
Uiteindelijk dus zwanger geworden via IVF.
Ze gaven ons in het UMC (Utrecht) weinig kans, maar het is wel gelukt.

Mijn tip:

Laat het gewoon over je heen komen, bij ieder is het weer anders. Het heeft totaal geen zin om je druk te maken over de punctie.
Straks maak jij je erg druk en valt het je allemaal mee, heb je je voor niets zo druk gemaakt.
Niet doen hoor, je hebt alle kracht nodig.
Het kan lichamelijk zwaar zijn, maar geestelijk is het zeker zwaar.
Je moet veel geduld hebben en veel wachten, wachten en nog eens wachten.
Wachten of er eitjes zijn, wachten tot wanneer ze eruit kunnen, wachten of er embrio's ontstaan.
En het aller ergste vond ik de wacht weken na de terug plaatsing.

Maar elke keer als ik nu in de wiegjes kijk weet ik weer waar we alles voor hebben gedaan!!

Heel veel succes en ik hoop dat het voor jullie dat het allemaal goed gaat.

Groetjes Patricia (mama van Thomas en Sophie, 2 mei 2008)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Wendy,

Ik sluit me helemaal bij het stukje van patricia aan. Ik zit nu middenin een cryo behandeling (ICSI) en ik zag eer ook zooo tegenop maar het is te doen. Zelfs de punctie is te doen! Ik vind het mentaal wel zwaar maar gelukkig kunnen we er samen goed over praten en dat scheelt.

Jij kunt het ook aan, geloof me..

Succes!

Mo

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Wendy
Ik heb zelf 2 keer een punctie gehad. Ik zag er door de horrorverhalen die ik gehoord had erg tegen op. Het is mij 100 % meegevallen. Ik ben goed begeleid in het ziekenhuis en ik heb goede pijnmedicatie gekregen. De arts had mij beloofd dat als deze pijnmedicatie niet zou helpen ik een roesje zou krijgen. Dat vond ik een gerustellende gedachte. Maar ik heb het helemaal niet nodig gehad. Ik wens je heel veel succes.
Groetjes Nurse