<p>Hoi allemaal, </p><p>ik ben inmiddels ruim 32 weken zwanger maar ik vind het moeilijk om te genieten van mijn zwangerschap omdat er nogal wat hobbels op de weg zijn. </p><p>Ik heb nu 2x in het ziekenhuis gelegen vanwege complicaties en ik ben dus erg alert op alle signalen in mijn lijf. De laatste 1,5 week ben ik alleen maar bang dat de bevalling veel te vroeg zal starten. Het lijkt erop dat mijn kindje aan het indalen is en de klachten daarvan maken me weer angstig. Ik zit continue in een cirkeltje van gedachten vast. </p><p>Daarnaast moet ik zoveel mogelijk rust houden, kindje is te groot en veel harde buiken. Ik heb dus niet veel afleiding. </p><p>Zijn er meer meiden die de angst herkennen? Die zich ook steeds zorgen maken? </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Steeds maar bang
- Onderwerp starter Onzeker dametje
- Startdatum
Hallo,
Ik had die angsten niet echt tijdens mijn zwangerschap..
Wat ik wel had was vanaf 32 weken dat ze indaalde en met 33 weken kon ze al geen kant meer op.. bij 35 weken was ze zover ingedaald dat ze uitwendig het hoofdje niet konden "draaien" (niet echt draaien maar meer van links naar rechts wiebelen).. ik had bij 36 weken wat bloedverlies en wat weeën achtige reactie daarop.. sinds toen harde buiken, veel gerommel en voorweeen.. op het einde (39/40 weken) had ik zelfs zo'n sterke voorweeen 3 dagen lang dat de bevalling begonnen leek wat dus niet was..
Onze dochter is op 41+1 geboren.. (begon,na strippen, op precies 41 weken maar ze is 41+1 echt geboren)..
Gerommel, harde buiken, verliezen van je slijmprop en indalen zegt niks over de begin van je bevalling..
Het is en blijft onvoorspelbaar omdat er meerdere factoren mee werken bij het begin van je bevalling (hormonen, een verweekte baarmoedermond etc.)
Mijn tip is wel, praat erover, geef het aan bij je verloskundige en denk niet dat je de enige bent, ik was tijdens de zwangerschap niet bang maar wel met de borstvoeding. iedereen heeft zijn eigen zorgen en angsten.. accepteer dat het niet erg is dit te voelen maar probeer het wel te bespreken.. je verloskundige is er voor opgeleid je te begeleiden en voor hun zijn deze dingen niet nieuw of raar..
Ik zat er psychisch doorheen bij 40+5 omdat ik maar steeds berichtjes kreeg van is er al iets, voel je al iets, je moet geduld hebben, komt vast goed, geniet van je rust nu het nog kan, ik denk dat het vandaag geboren wordt etc. En omdat de voorweeen na 3 dagen ineens toch af zakte.. ik heb dit bespreekbaar gemaakt en toen hebben ze gekeken of er inderdaad wat bezig was en of ze me anders konden strippen.. Dit kon niet omdat mijn baarmoedermond niet voldoende verweekt was maar dat verweken konden ze wel stimuleren waardoor later het strippen wel gelukt was.. ook hebben ze me geholpen de hele situatie anders te bekijken en te relativeren..
Vanaf 21 weken zijn kinderen zodanig levensvatbaar dat het kindje een kans van leven heeft.. vanaf dat moment gaan ze ook "medisch" handelen.. jou kindje is dus al veel verder dan dat, het is niet fijn als het gebeurd maar het betekend niet dat het dan geen kans heeft..!
Succes in ieder geval!
Ik had die angsten niet echt tijdens mijn zwangerschap..
Wat ik wel had was vanaf 32 weken dat ze indaalde en met 33 weken kon ze al geen kant meer op.. bij 35 weken was ze zover ingedaald dat ze uitwendig het hoofdje niet konden "draaien" (niet echt draaien maar meer van links naar rechts wiebelen).. ik had bij 36 weken wat bloedverlies en wat weeën achtige reactie daarop.. sinds toen harde buiken, veel gerommel en voorweeen.. op het einde (39/40 weken) had ik zelfs zo'n sterke voorweeen 3 dagen lang dat de bevalling begonnen leek wat dus niet was..
Onze dochter is op 41+1 geboren.. (begon,na strippen, op precies 41 weken maar ze is 41+1 echt geboren)..
Gerommel, harde buiken, verliezen van je slijmprop en indalen zegt niks over de begin van je bevalling..
Het is en blijft onvoorspelbaar omdat er meerdere factoren mee werken bij het begin van je bevalling (hormonen, een verweekte baarmoedermond etc.)
Mijn tip is wel, praat erover, geef het aan bij je verloskundige en denk niet dat je de enige bent, ik was tijdens de zwangerschap niet bang maar wel met de borstvoeding. iedereen heeft zijn eigen zorgen en angsten.. accepteer dat het niet erg is dit te voelen maar probeer het wel te bespreken.. je verloskundige is er voor opgeleid je te begeleiden en voor hun zijn deze dingen niet nieuw of raar..
Ik zat er psychisch doorheen bij 40+5 omdat ik maar steeds berichtjes kreeg van is er al iets, voel je al iets, je moet geduld hebben, komt vast goed, geniet van je rust nu het nog kan, ik denk dat het vandaag geboren wordt etc. En omdat de voorweeen na 3 dagen ineens toch af zakte.. ik heb dit bespreekbaar gemaakt en toen hebben ze gekeken of er inderdaad wat bezig was en of ze me anders konden strippen.. Dit kon niet omdat mijn baarmoedermond niet voldoende verweekt was maar dat verweken konden ze wel stimuleren waardoor later het strippen wel gelukt was.. ook hebben ze me geholpen de hele situatie anders te bekijken en te relativeren..
Vanaf 21 weken zijn kinderen zodanig levensvatbaar dat het kindje een kans van leven heeft.. vanaf dat moment gaan ze ook "medisch" handelen.. jou kindje is dus al veel verder dan dat, het is niet fijn als het gebeurd maar het betekend niet dat het dan geen kans heeft..!
Succes in ieder geval!
Hi,
Heel herkenbaar allemaal. Ik heb preciws hetzelfde. Vandaag precies 32 wk zwanger en maak me ook zorgen. Om het uur controleren of hij al had geschopt en hoe ik me voel. Heb ook veel last van harde buiken. Zit nu ruim een maand thuis omdat ik het rustiger aan moet doen. Baby lag flink laag al. Ik heb zwangerschapsdiabetes en de baby is ook iets te groot. Wordt ingeleid met 38 wk dus heel spannend...
Dit is mijn 2e zwangerschap. De 1e was 9 jr geleden en dat eindigde in een miskraam met 22 wk. Grote reden om nu iets allerter te zijn denk ik. Ik vind het heel moeilijk om te genieten van mijn zwangerschap omdat ik me vaak zorgen maak of alles wel goed gaat. Nog maar 6 wk hou ik mezelf voor maar dat lijkt een eeuwigheid...
Heel herkenbaar allemaal. Ik heb preciws hetzelfde. Vandaag precies 32 wk zwanger en maak me ook zorgen. Om het uur controleren of hij al had geschopt en hoe ik me voel. Heb ook veel last van harde buiken. Zit nu ruim een maand thuis omdat ik het rustiger aan moet doen. Baby lag flink laag al. Ik heb zwangerschapsdiabetes en de baby is ook iets te groot. Wordt ingeleid met 38 wk dus heel spannend...
Dit is mijn 2e zwangerschap. De 1e was 9 jr geleden en dat eindigde in een miskraam met 22 wk. Grote reden om nu iets allerter te zijn denk ik. Ik vind het heel moeilijk om te genieten van mijn zwangerschap omdat ik me vaak zorgen maak of alles wel goed gaat. Nog maar 6 wk hou ik mezelf voor maar dat lijkt een eeuwigheid...