Hi,
Ik ben nu 31 weken en sinds ik de 30 weken gepasseerd ben, ben ik van stemming veranderd. Ik zit al sinds 27 weken thuis ivm last van mijn bekken kon ik niet meer werken. Loop sinds die tijd ook bij een bekkenfysio. Ondanks de pijn die ik had, was ik echt nog wel vrolijk en deed ik minstens 1 ding per dag. Even iets lekkers brengen bij mijn pony, langs bij een vriendin enz. Nu ben ik sinds 30 weken ineens in een heel ander humeur... Ik snap niet waardoor het komt. Moet snel huilen en kan dan niet ophouden... lijkt soms wel of ik een beetje depri aan het worden ben... Slapen kan ik al een tijd niet goed, want liggen doet echt pijn en als ik me dan om wil draaien, wordt ik wakker door een pijnlijke steek in mijn bekken. Ik ben weg van mijn katten, maar nu zijn ze me ineens teveel. Baal hier echt van. Mijn vriend is veel aan het werk, maar als die thuis is is die superlief voor me en dan ben ik niet te genieten.
Herkennen jullie dit? Ik wil gewoon weer vrolijk zijn! Ik heb altijd gedroomd van een zwangerschap en wilde altijd al moeder worden. Dus ik wil er gewoon van blijven genieten!!
Ben helemaal niet zielig of wat dan ook! Maar wilde het gewoon ff kwijt..
Liefs
Ik ben nu 31 weken en sinds ik de 30 weken gepasseerd ben, ben ik van stemming veranderd. Ik zit al sinds 27 weken thuis ivm last van mijn bekken kon ik niet meer werken. Loop sinds die tijd ook bij een bekkenfysio. Ondanks de pijn die ik had, was ik echt nog wel vrolijk en deed ik minstens 1 ding per dag. Even iets lekkers brengen bij mijn pony, langs bij een vriendin enz. Nu ben ik sinds 30 weken ineens in een heel ander humeur... Ik snap niet waardoor het komt. Moet snel huilen en kan dan niet ophouden... lijkt soms wel of ik een beetje depri aan het worden ben... Slapen kan ik al een tijd niet goed, want liggen doet echt pijn en als ik me dan om wil draaien, wordt ik wakker door een pijnlijke steek in mijn bekken. Ik ben weg van mijn katten, maar nu zijn ze me ineens teveel. Baal hier echt van. Mijn vriend is veel aan het werk, maar als die thuis is is die superlief voor me en dan ben ik niet te genieten.
Herkennen jullie dit? Ik wil gewoon weer vrolijk zijn! Ik heb altijd gedroomd van een zwangerschap en wilde altijd al moeder worden. Dus ik wil er gewoon van blijven genieten!!
Ben helemaal niet zielig of wat dan ook! Maar wilde het gewoon ff kwijt..
Liefs