Een aantal jaren geleden was ik hier dagelijks te vinden. Om steunen te ontvangen en steun te geven. In april 2005 ben ik bevallen van ons kleintje na een zwangerschap van 18 weken. Een ieder van jullie weet wat er in je omgaat als blijkt dat je kindje niet meer leeft of als je zelf de beslissing moet nemen de zwnagerschap te beëindigen.
Lieve meiden zitten hier, waar we allemaal met onze tranen terecht kunnen.
Ook nu lees ik hier verhalen, waar je kippenvel van krijgt, en waarbij je even een traantje moet wegslikken.
Voor mij is het verdriet nu al weer jaren een aardig eindje geslonken. Ik hoor hier niet meer, de miskramen zijn al weer tijden geleden, daarna heb ik nog twee geweldige kiddies op de wereld gezet die mijn viertal compleet heeft gemaakt.
7 keer zwnager en nu 4 kids, en wat ben ik rijk. Diep in mijn hart zit nog ergens ons kleintje verstopt, en af en toe laat ik hem tevoorschijnkomen, door hier te lezen. Een momentje om even stil te staan bij verdriet, maar ook bij het geluk wat ik daarna heb mogen ervaren
Nog een keer zwanger worden gaat hier niet gebeuren, maar jullie vergeten doe ik nooit. En met jullie bedoel ik al die sterke vrouwen die door dat intense verdriet gaan. Dat dwars door je lichaam en hart heen snijdt. Helaas kan ik jullie niet allemaal beloven dat het goed komt, maar voor de meeste van jullie zal dat zeker het geval zijn. En neem maar van mij aan. Ergens zal je altijd verdriet blijven voelen, maar het geluk zal overheersen, en de pijn wordt een stuk minder intens.
Ik wil jullie allemaal heel veel geluk wensen en ik hoop dat heel snel het zonnetje voor jullie gaat schijnen.
Liefs
Miep
Lieve meiden zitten hier, waar we allemaal met onze tranen terecht kunnen.
Ook nu lees ik hier verhalen, waar je kippenvel van krijgt, en waarbij je even een traantje moet wegslikken.
Voor mij is het verdriet nu al weer jaren een aardig eindje geslonken. Ik hoor hier niet meer, de miskramen zijn al weer tijden geleden, daarna heb ik nog twee geweldige kiddies op de wereld gezet die mijn viertal compleet heeft gemaakt.
7 keer zwnager en nu 4 kids, en wat ben ik rijk. Diep in mijn hart zit nog ergens ons kleintje verstopt, en af en toe laat ik hem tevoorschijnkomen, door hier te lezen. Een momentje om even stil te staan bij verdriet, maar ook bij het geluk wat ik daarna heb mogen ervaren
Nog een keer zwanger worden gaat hier niet gebeuren, maar jullie vergeten doe ik nooit. En met jullie bedoel ik al die sterke vrouwen die door dat intense verdriet gaan. Dat dwars door je lichaam en hart heen snijdt. Helaas kan ik jullie niet allemaal beloven dat het goed komt, maar voor de meeste van jullie zal dat zeker het geval zijn. En neem maar van mij aan. Ergens zal je altijd verdriet blijven voelen, maar het geluk zal overheersen, en de pijn wordt een stuk minder intens.
Ik wil jullie allemaal heel veel geluk wensen en ik hoop dat heel snel het zonnetje voor jullie gaat schijnen.
Liefs
Miep