Steun van ouders

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey meiden!

Sinds de operatie die ik had, weten ouders van kinderen bij mij in de klas ook waar mijn vriend en ik mee bezig zijn.
Wat ben ik blij dat ze het weten! In het begin dacht ik echt van moet ik het wel vertellen en gaat het hun wel wat aan... Onze situatie heb ik toen toch maar 'uit laten lekken'. (Als je dat tegen de jusite ouder sdoet, weet de hele school het binnen een paar dagen, haha!)
Ik krijg sindsdien allemaal leuke reacties van ouders! En ik ben ineens helemaal op de hoogte van alle 'kinderen-met-hulp' bij mij in de klas. De een echt met behandeling (IUI/IVF) de ander 'slechts' met hormonen (hoewel dit ook niet te onderschatten is!)
In het begin zag ik er echt tegenop, maar ben zo blij met alle reacties! Gelukkig word ik er niet meer mee overladen zoals in het begin.

Wat me vooral verbaasde is dat er zoveel ouders zijn die met hulp zwanger zijn geworden! Bij mij in de klas zijn dat er al 6 (van de 25) en 1 geadopteerd meisje, omdat het helemaal niet lukte. Dus 7 van de 25!!

Geeft mij wel weer wat steun en goede moed en ik hoop dat jullie hier ook wat moed uit putten: bij al die mensen is het uiteindelijk ook gelukt en het zinj stuk voor stuk leuke, lieve en gezellige kinderen! Met af en toe een streek, maar dat hoort erbij...

Liefs Daisy
 
Er zijn er meer dan je denkt, maar het blijft een beetje een taboe om het erover te hebben, teerwijl het geen schande is, wij zijn er altijd heel open in geweest en daardoor ook vaak te horen gehad dat anderen er ook mee bezig waren of ook kinderen hadden die gekomen zijn dmv iui.ivf/icsi.
Je staat er nooit alleen voor, en zeker fijn dat je nu steun krijgt van de ouders van de kinderen in je klas.

Succes met alles.

 
Stom eigenlijk dat het nog zo'n taboe is. En ik merk aan mezelf ook dat ik er nu weer niet mee te koop loop. Mijn moeder weet het en daar houdt het wel mee op.
 
Een taboe is het zeker! Idd Wendy, pas als wij erover beginnen, komen de verhalen los!
En waarom eigenlijk? Misschien dat mensen het toch wat té privé vinden ofzo...
Mijn ervaringen met er open over zijn, zijn tot nu toe alleen nog maar positief!
 
T zou niet zon taboe moeten zijn, waarom zou je het voor je houden, je wilt het delen met mensen, als je je rot voelt dan weten ze hoe het komt, dan hoef je geen masker op te zetten. Het is geen schande als het niet lukt. Wij zijn er gelukkig altijd open in geweest en dat heeft ons wel geholpen hoor.

Ik hoop dat je snel zwanger bent.
 
Ik hou het eigenlijk voor niemand voor me.

Collega's, vrienden en familie wisten vanaf het begin dat we graag een kindje wilden. Ik heb dan ook geen 'last' gehad van vragen als 'wanneer beginnen jullie aan kinderen of jullie zijn al een tijdje getrouwd, wanneer komen de kids?' Mensen begrijpen dat als ze een lange tijd niets horen, het waarschijnlijk niet vanzelf gaat. Maar dat is wel een heel persoonlijke keuze en afhankelijk van de mensen in je omgeving.

Ik denk toch dat vooral mannen het vervelend vinden om er zo open in te zijn.

En wat dachten jullie van al die celebrities? Die babyboom met tweelingen, dat zal echt niet allemaal natuurlijk zijn geweest ;-)
 
Hallo dames,

Juist mijn vent was als eerste diegene die over ons probleem heel open was tegenover een heleboel mensen.
Dat vond ik wel effe wennen.
Verder ben ik ook tegen een heleboel mensen open geweest, waardoor soms iets te open tegen over mensen die je eigenlijk niet kent.
Dus daar moet je wel mee oppassen anders krijg je al die cliches weer over je heen; als laat het los, ga op vakantie, niet teveel mee bezig zijn enz...

Die steun die je van je omgeving krijgt is gewoon geweldig.
En bij ons kan veel mensen op onze weblog ons ook volgen zodat je niet elke keer hoeft te vertellen hoe het is of waar je in het traject zit.

Liefs
Han
2e ivf behandeling gehad in augustus.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan