Stoere binken nu bange muisjes?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi hoi,

Wie herkent dat? Myrthe vind ineens alles eng.

Eenkennig? Nooit geweest, ging altijd bij iedereen op schoot en mee.
Dieren (honden)? Altijd aaien en knijpen haha
TV? Altijd leuk en grappig

Maar nu? Bij k3 de 3 biggetjes zijn paar verkleed als dieren, vind ze eng en springt op schoot.
Andere mensen dan mama, is eng en ze springt op schoot (ja zelfs papa is eng)
Dieren zijn ineens eng, ze klimt (letterlijk) in mijn armen
Sprookjesbos? Nou we zijn er weer uitgevlucht zo eng vond ze dat!

Ik snap het niet. Zij was altijd stoer, vond nooit iets eng. Maar ineens heeft ze meer besef ofzo. Het is ook niet dat er iets ineens drastisch is veranderd in huis/omgeving.
Dus denk eerder dat ze meer besef heeft van dingen/mensen.
Maar omdat ze het nooit had, had ik niet verwacht dat het nog zou komen.
Meerdere stoeren binken/meiden die ineens veranderen in muisjes?

Liefs Irene
 
Bij Jasmijn is het juist andersom..... die durft ineens alles en was altijd juist een stillig figuurtje die al schrok als je en scheet liet.

Kan Myrthe toch niet ergens van geschrokken zijn?
Of misschien krijgt ze inerdaad opeens meer besef.
Ik denk dat je er niet teveel op in moet gaan. Niet negeren hoor, maar uitleggen dat het niet eng is. Iniedergeval niet er in mee gaan, zo van: ach kom maar bij mama.....

Succes ermee.

Liefs Trudi
 
Leah is nooit een stoere bink geweest, dus dat gaat niet helemaal op. Ik merk wel dat ze inderdaad steeds meer besef krijgt van alles wat er gebeurt.
Ze is geen heldin en is dus ook best snel bangig. En kruipt dan bij ons weg. Nou ja, prima, hebben de andere kids ook gehad, gaat vanzelf wel een keertje over (hoop ik). Na de zomervakantie is Leah ineens ook weer wat meer eenkennig geworden.
Hopelijk is het een fase bij Myrthe. Merk je ook dat ze bv. 's nachts slechter slaapt, meer (enge) dromen ofzo? Sprongetjestijd??
 
Nee 'snachts gaat het wel. 's avonds laat moet ik nog weleens even een keertje troosten, maar verder slaapt ze goed.
Ik zat ook te denken dat het misschien te maken heeft dat pas dr neusamandelen verwijderd zijn. Dat is ook best eng en heftig voor zo'n kleintje.
Als ze echt op schoot in mij kruipt dan laat ik het toe, verder probeer ik haar zoveel mogelijk te stimuleren (desnoods een handje gevend) om toch vooral te kijken en ontdekken.
Ik vind het maar raar hoor. Ben het helemaal niet gewend....

Liefs Irene
 
Hoi Irene,

log hier even speciaal voor in, en voor ik mijn reactie wilde typen zag ik dat jij net aangaf wat ik wilde zeggen. Mijn zoontje is ook nooit ergens bang voor geweest, maar toen hij eind mij was geopereerd plotseling aan een abces was hij daarna een tijdje heel bang voor sommige dingen. Op het KDV gaven ze ook aan dat hij was veranderd, en vonden dat heel sneu voor hem Gelukkig is het na een ruime maand overgegaan, het CB gaf ook aan dat het zijn tijd nodig had.

Het is nu weer net zo'n durfal als hij eerder ook was, ziet geen gevaar, maar ben erg blij dat hij niet meer zo bang is, want dat was heel vreemd.

Hopelijk is jouw meisje gauw wwer de oude,

Groetjes van Rina
 
@ Rina,

Ik hoop dat Myrthe er dan ook weer snel vanaf is.
En dat het inderdaad een fase is.
Wel heel vermoeiend soms hoor. Ineens weer een kind dat de hele dag liefst in je armen doorbrengt....
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan