Ik denk dat het per kind verschilt. Deze 'cold turkey' methode kan zeker werken. Inderdaad even doorpakken en dan ben je er waarschijnlijk doorheen. Bij onze dochter zou ik de veranderingen stapsgewijs gedaan hebben. Maar dat heeft met haar karakter te maken. Veranderingen zijn lastig voor haar, dus doe er liever niet teveel tegelijk, dat werkt beter. Toen ze bijna 2 jaar was, zijn we verhuisd. Omdat ze heel lang is, werd het ledikant al wat klein dus ik dacht ook: hup, verhuizen, nieuwe plek, nieuwe kamer, nieuw bed. Maar nee, ho maar... Ze ging dus écht niet slapen. Dus toch het ledikant terug gezet, en het peuterbed ook laten staan. Langzaam toonde ze interesse in het peuterbed en na een week wilde ze er wel in. Toen wel snel het ledikant weggehaald, voordat ze zich bedacht ? Maar vanaf toen ging het goed. Dus als ik ook nog eens op dat moment de speen weg had gehaald, zou het drama zijn geworden. Dat was voor haar het enige bekende/veilige in de nieuwe kamer en heeft haar juist door de verandering heen geholpen.
Nu is een nieuwe kamer in hetzelfde huis waarschijnlijk minder ingrijpend dan een hele verhuizing, maar wie weet heb je wat aan mijn verhaal en kan je zelf kijken hoe je denkt dat jouw kindje gaat reageren. Al blijft het uiteindelijk een gok natuurlijk... Maar als het drama te groot wordt en je geeft de speen toch weer terug, wordt het natuurlijk wel lastiger om de volgende poging wel te laten slagen..
