stoppen met werken

[ANONYMOUS_USERNAME]

Zijn er meer moeders die na een paar dagen werken erachter kwamen dat dat het toch niet was, en ze wilde stoppen met werken?
Dat heb ik dus heel erg, en heb echt geen zin in al het gesjouw van brengen en halen, vroeg uit bed, drukte op de wegen etc etc.
Of het dan financieel haalbaar is weet ik niet, ben wel bereid om dingen aan te passen zodat het makkelijker word.
Maar ergens vindt ik het 'eng'om die stap te maken.
Herkent iemand dit??

Gr Sandra

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hallo San,

ik weet zelf niet hoe het is werken en een kind,
ik ben na mijn zwangerschap verlof gelijk gestopt met werken.
hiervan heb ik helemaal geen spijt.
bij ons gaat het finacieel goed, je heb wel minder om te sparen en om uit te gaan.
het uitgaan doen we eigenlijk niet meer , wel uitstapjes met zijn drieen.
het extra geld missen doen we niet, je leeft naar wat je heb.
wij haden ook zo iets reden we het financieel wel, maar het gaat allemaal prima.

via de belasting kan je ook het een en het ander krijgen.
je man bevoorbeeld, kinderkorting en combinatie korting en jij zelf als je niet meer werkt krijg je voorledige heffingskorting, dat is z'n 1900 euro per jaar. wij krijgen dit maandelijks uitgekeerd. ook heb je waarschijnlijk recht op zorgtoeslag.

en ik neem aan dat een oppas ook niet gratis is als jij aan het werk ben.

ik vind het zelf heerlijk om bij de kleine te zijn, ze is nu 18 maanden en een tweede is onderweg.

misschien is het de moeite waard om alles is op een rijtje zetten wat je maandelijks of jaarlijks kwijt ben.

ik hoop dat je er wat aan heb,
groetjes henny

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi
ik had dat ook bij mijn eerste, maar financieel net niet haalbaar
en heb nog 3 jaar gewerkt!!
inderdaad altijd racen en stressen een humeur van hier tot tokio.
dat mijn man nog niet wilde scheiden!
maar nu met de tweede hebbben we de stap gezet en nam ik ontslag ja financieel hebben we het nu beter en de keuze was makkelijker.
en ik GENIET wat een rust in huis.
we eten op normale tijden de kids kunnen op tijd naar bed.
veel meer voordelen ik heb spijt dat ik dit niet eerder deed.
groetjes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

toen ik terugkwam van verlof, had ik heel erg veel moeite met weer werken. ik had echt het gevoel dat ik zo mijn leven niet wilde inrichten. maar toen ik met de borstvoeding stopte en weer echt mezelf werd, was ik wel zo ontzettend blij dat ik mijn (hele leuke) baan niet had opgezegd!

Gun je zelf bedenk tijd en maak na een tijdje de keuze of je inderdaad zou moeten stoppen om zelf een prettig leven te hebben of niet.
en stoppen betekent niet meteen de rest van je leven thuis, zoals vroeger.
en leuke collega's zijn ergens anders ook wel weer.
maar werk geeft ook voldoening, maakt dat jij jij bent, en niet alleen maar moeder-van.
misschien moet er organisatorisch wat veradneren om toch lekker te kunnen werken.

succes met je keuze

greet

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo,

Ik kan het me (nog)  héél goed voorstellen!! Toen ik een jaar geleden (Tante Pollewop is nu alweer 16 maanden) weer aan het werk ging/moest, zag ik het ook even allemaal niet meer zitten. We hadden net een beetje het ritme te pakken en toen moest ik weer aan het werk.... Als ik een vroege dienst had (ik ben verpleegkundige), dan moest ik er om 05.15 uur uit en dan moest ik haar om 05.50 uur naar opa en oma brengen. Helaas kon dit niet anders.  Mijn schoonmoeder kwam gelukkig hier en dan kon ik haar laten liggen. Ik dacht dan écht van; "Jeetje wat een moeder ben ik, loop hier om 05.50 uur op straat met mijn baby...". Ik heb heel wat traantjes gelaten die 1e weken. Het heeft even geduurd voordat we hier het ritme weer in te pakken hadden. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er nooit aan gedacht heb, om te stoppen met werken. Ik zou er ook niet aan moeten denken, om hele dagen thuis te zijn. Je wereldje wordt heel klein en je kunt het nergens anders meer over hebben (althans dat had ik heel erg). Op een gegeven moment merkte ik, dat ik het werk écht nodig had.  Het werk stond/staat ook niet meer op nummer 1, het had/heeft een hele andere prioriteit gekregen. Ik ging nu meer voor de gezelligheid  naar het werk. Uiteraard ook om te werken hoor (hahaha)!! Ik vind het héérlijk om aan het werk te zijn, maar ik vind het natuurlijk nog lekkerder om thuis te zijn bij mijn kleine mopje!!

Succes met je keuze meid !!

(Oja, ik werk nu 20-24 uur)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo Sandra,

Ik snap je helemaal, helemaal. Ook ik had er moeite mee om weer te gaan werken en ik had er ook totaal geen zin. Ik geniet zo van mijn kleine mannetje en ik genier zo van het leven op deze manier. Bovendien wil ik ook gewoon niets missen van mijn kleine vent. Ook al hoefde ik pas 10 oktober weer te beginnen....ik heb ontslag genomen.....
Ik heb er weken over gerekend en bedacht en heb toch besloten om mijn eigen gevoel te volgen. Het wordt voor ons hardstikke moeilijk om op 1 salaris te leven, dat zijn man en ik ons van bewust, maar toch stop ik en mijn man is het alleen maar hardstikke eens. Het is maar 1 keer dat je een eerste kindje krijgt waar je al je aandacht op kan richten.
Ook hebben wij zoiets van lukt het niet, dan kan je altijd nog weer gaan werken.....
In mijn omgeving hebben ze positief gereageerd op ons besluit, wat ik helemaal niet verwacht had..

Ik wens je heel veel sterkte met het nemen van je besluit, want dat valt niet mee.

Groetjes Hanneke

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi naamgenootje

Ook ik had na mijn 1e verlof enorm veel moeite met weer gaan werken. Het viel me enorm tegen om mijn kindje aan de zorgen van een ander over te laten. Werkte weer full-time na mijn verlof. En voor de bevalling was ik er helemaal van overtuigd dat dat was wat ik wilde, maar mijn hormonen dachten daar na het verlof heel anders over
Na een jaar ben ik gestopt met werken, dat kon niet eerder omdat ik een eigen praktijk had en dus opvolging moest zoeken.
En toen zat ik thuis, de eerste weken had ik een groot vakantiegevoel en heb ik volop genoten, maar na een maand of 3 begon ik mijn werk ook enorm te missen en had ik toch visioenen van altijd maar mijn dagen doorkomen met poetsen en koffiedrinken. Voelde me erg nutteloos. ( hiermee wil ik niemand veroordelen, het was mijn gevoel)
Dus 4 maanden na het stoppen ben ik toch weer gaan werken. Nu in loondienst voor 20 uur.
Hiermee had ik de balans gevonden tussen toch meer tijd met mijn kind en ook mijn eigen voldoening van een baan.
En nu 5 jaar later en 2 kinderen verder ben ik nog steeds gelukkig met mijn keuze.
Ik heb geproeft aan het thuis zijn en ervaren dat dat niet bij mij past.
Waarmee ik wil zeggen dat je toch zelf moet ervaren of thuis blijven of blijven werken voor jou en je gezin de beste keuze is. Vooraf kun je daar hele andere ideeen over hebben dat dat de praktijk je leert. Dus bij echte twijfel zou ik adviseren om het gewoon maar eens te proberen als het kan.

Groeten Sandra