Hoi meiden,
Afgelopen weekend was echt één grote dip. Heb sinds mijn 12e al erge last van astma, was op mijn 16e pas een keer onder controle en sinds een jaar is het weer raak. Werd op een gegeven moment weer wat minder, maar sinds een week of vier zit ik zwaar aan de inhalators. Meerdere keren naar de huisarts geweest, allergietesten en andere bloedtesten gedaan, maar hij bleef beweren dat ie niks kon doen omdat ik zwanger ben.
Uiteindelijk verwijsbrief naar de KNO-arts (mijn andere grote vriend uit mijn verleden) gekregen, want wat bleek? Al mijn slijmvliezen en holtes zaten propvol. Naast de astma heb ik namelijk ook een jaar last van chronische verkoudheid (ook al in verleden, was vaste klant van de long- en kno-arts).
KNO-arts heeft me vorige week een neusspray speciaal voor zwangere vrouwen voor geschreven en kreeg de melding dat ik direct moest stoppen met de xylometazoline (die sloopt langzaam je neus). Met de spray ging de verkoudheid gelukkig weer wat beter. Maar met die astma-aanvallen moest ik maar zien te leven, zei die. Het was inmiddels al zo erg dat ik al weken niet meer sliep, 's nachts telkens onder de douche moest staan om mn holtes te klaren, elke avond met mijn hoofd in de facial sauna zat, meer dan dertig keer op een dag mijn inhalator moest gebruiken en ik amper kon lopen zonder een astma-aanval te krijgen.
Afgelopen weekend was het zo erg, dat mijn vriend me naar de avonddokterspost moest brengen in Velp. Daar verwees de dienstdoende dokter me meteen door naar de spoedeisende hulp in Rijnstate Arnhem. Daar hebben ze gelijk gekeken naar de hoeveelheid zuurstof in mijn bloed, maar die was in orde, het kindje had daar geen last van. Meteen 8 buisjes bloed moeten tappen, aan een nevelmachine gezet, rontgenfoto gekregen en volledig onderzocht. Astma was weer helemaal terug en erger dan ooit. De longarts zei dan ook dat de astma-aanvallen erger voor het kindje waren dan de bijwerkingen van de medicijnen die hij me zou geven. Daarnaast waren de bijwerkingen alleen van belang in het eerste trimester van mijn zwangerschap, en daar ben ik allang voorbij.
Heb prednison gekregen, een inhalator (oude bekende van mij) en nog een tweetal inhalators. Moet ook meteen weer het komende jaar onder toezicht komt bij de long en kno-arts. Feest!!!
Moet zeggen dat de prednison gelijk hielp, heb die nacht voor het eerste pieploos en astma-aanval vrij in bed kunnen liggen, slapen wilde nog niet. Dag erna ging het nog veel beter, heb geen pufjes meer hoeven te gebruiken...
Al met al, veel stress.. maar het gaat gelukkig nu weer bergopwaarts.. kan nu eindelijk een beetje gaan genieten van de zwangerschap!
Liefs, Samantha
Afgelopen weekend was echt één grote dip. Heb sinds mijn 12e al erge last van astma, was op mijn 16e pas een keer onder controle en sinds een jaar is het weer raak. Werd op een gegeven moment weer wat minder, maar sinds een week of vier zit ik zwaar aan de inhalators. Meerdere keren naar de huisarts geweest, allergietesten en andere bloedtesten gedaan, maar hij bleef beweren dat ie niks kon doen omdat ik zwanger ben.
Uiteindelijk verwijsbrief naar de KNO-arts (mijn andere grote vriend uit mijn verleden) gekregen, want wat bleek? Al mijn slijmvliezen en holtes zaten propvol. Naast de astma heb ik namelijk ook een jaar last van chronische verkoudheid (ook al in verleden, was vaste klant van de long- en kno-arts).
KNO-arts heeft me vorige week een neusspray speciaal voor zwangere vrouwen voor geschreven en kreeg de melding dat ik direct moest stoppen met de xylometazoline (die sloopt langzaam je neus). Met de spray ging de verkoudheid gelukkig weer wat beter. Maar met die astma-aanvallen moest ik maar zien te leven, zei die. Het was inmiddels al zo erg dat ik al weken niet meer sliep, 's nachts telkens onder de douche moest staan om mn holtes te klaren, elke avond met mijn hoofd in de facial sauna zat, meer dan dertig keer op een dag mijn inhalator moest gebruiken en ik amper kon lopen zonder een astma-aanval te krijgen.
Afgelopen weekend was het zo erg, dat mijn vriend me naar de avonddokterspost moest brengen in Velp. Daar verwees de dienstdoende dokter me meteen door naar de spoedeisende hulp in Rijnstate Arnhem. Daar hebben ze gelijk gekeken naar de hoeveelheid zuurstof in mijn bloed, maar die was in orde, het kindje had daar geen last van. Meteen 8 buisjes bloed moeten tappen, aan een nevelmachine gezet, rontgenfoto gekregen en volledig onderzocht. Astma was weer helemaal terug en erger dan ooit. De longarts zei dan ook dat de astma-aanvallen erger voor het kindje waren dan de bijwerkingen van de medicijnen die hij me zou geven. Daarnaast waren de bijwerkingen alleen van belang in het eerste trimester van mijn zwangerschap, en daar ben ik allang voorbij.
Heb prednison gekregen, een inhalator (oude bekende van mij) en nog een tweetal inhalators. Moet ook meteen weer het komende jaar onder toezicht komt bij de long en kno-arts. Feest!!!
Moet zeggen dat de prednison gelijk hielp, heb die nacht voor het eerste pieploos en astma-aanval vrij in bed kunnen liggen, slapen wilde nog niet. Dag erna ging het nog veel beter, heb geen pufjes meer hoeven te gebruiken...
Al met al, veel stress.. maar het gaat gelukkig nu weer bergopwaarts.. kan nu eindelijk een beetje gaan genieten van de zwangerschap!
Liefs, Samantha