A
Anoniem
Guest
Hierbij een artikeltje! Ik voel me gesteund in de "laat je niet gek maken" slogan waar ik voor 100% achter sta!! Doe wat goed voelt en lees niette veel over wat wel en niet zou mogen.
Liefs,
Bien (15 wkn, 7 dgn)
Stressende moeder krijgt steeds vaker keizersnede
Geen rauwmelkse kazen eten, oppassen met medicijnen, denken aan de bloeddruk: zwangere vrouwen weten precies waarop ze moeten letten om hun kind gezond ter wereld te brengen.
Juist die kennis levert bij aanstaande moeders steeds vaker stress op, waardoor bevallingen onnodig lang duren.
Een medische ingreep bij de bevalling, zoals een keizersnede, is vaak het gevolg.
Dat zei vrouwenarts A.J. Schneider van het Erasmus MC in Rotterdam tijdens een openbare les waarin studenten live een keizersnede konden bijwonen.
Jonge, gezonde moeders die voor het eerst een kind krijgen, lijken steeds minder in staat te zijn zelf te baren, aldus Schneider. Zijn zorg wordt gedeeld door de gynaecologen P. Reuwer en H. Bruinse. Zij brachten in april vorig jaar een boek uit waarin zij beschrijven hoe bevallingen in Nederland verlopen en hoe het beter kan.
Eén op de vier bevallingen van een eerste kind eindigt in een kunstverlossing vanwege een te langdurige baring. Dat kan een tangverlossing of vacuümextractie zijn, maar ook een keizersnede. In 2001 eindigde 18 procent van de eerste bevallingen in een keizersnede, 20 jaar geleden was dat 5 procent. “Bij dieren is het al bekend, die baren niet in gevaarlijke situatiesâ€, zegt Schneider. Vrouwen zijn vaak niet ontspannen tijdens de bevalling en daardoor gaat het traag. Daaraan moet worden gewerkt.â€
De spanning wordt volgens hem veroorzaakt door de berg kennis die de vrouw opdoet uit zwangerschapsboeken en via vriendinnen die een vervelende bevalling achter de rug hebben. Ook worden vrouwen niet goed begeleid tijdens de bevalling. “Vroeger zat iemand naast de barende tot het kind eruit kwam, ook al duurde dat 18 uur. Nu wisselt de ploeg verloskundigen en verpleegsters iedere acht uur. Niet alle vrouwen kunnen daar goed tegen.â€
Schneider wil de stress te lijf gaan door een ‘bevallingsmaatje' naast de barende te zetten. Samen met de aanstaande vader moet zij de moeder steunen tijdens de bevalling, die bij voorkeur niet langer dan 12 uur duurt. Daarom moeten vrouwen sneller weeënbevorderende medicijnen krijgen als de ontsluiting niet vordert.
Volgens Reuwer medicaliseer je de bevalling niet met het toedienen van weeënbevorderende middelen. “Juist niet, want als je ze niet geeft, raakt de vrouw uitgeput en kan ze niet meer persen.â€
Ook tweede zwangerschappen worden in toenemende mate problematisch. “Als de eerste bevalling niet goed ging, gaat de tweede vaak evenmin goedâ€, zegt Schneider. Volgens Reuwer eindigt de helft van de tweede zwangerschappen in het ziekenhuis. “Dat is belachelijk. In 1980 was dat een kwart. Als een vrouw de eerste keer een normale, vlotte bevalling had, krijgt ze vertrouwen in zichzelf en kan ze de volgende keer gewoon thuis bevallen.â€
Liefs,
Bien (15 wkn, 7 dgn)
Stressende moeder krijgt steeds vaker keizersnede
Geen rauwmelkse kazen eten, oppassen met medicijnen, denken aan de bloeddruk: zwangere vrouwen weten precies waarop ze moeten letten om hun kind gezond ter wereld te brengen.
Juist die kennis levert bij aanstaande moeders steeds vaker stress op, waardoor bevallingen onnodig lang duren.
Een medische ingreep bij de bevalling, zoals een keizersnede, is vaak het gevolg.
Dat zei vrouwenarts A.J. Schneider van het Erasmus MC in Rotterdam tijdens een openbare les waarin studenten live een keizersnede konden bijwonen.
Jonge, gezonde moeders die voor het eerst een kind krijgen, lijken steeds minder in staat te zijn zelf te baren, aldus Schneider. Zijn zorg wordt gedeeld door de gynaecologen P. Reuwer en H. Bruinse. Zij brachten in april vorig jaar een boek uit waarin zij beschrijven hoe bevallingen in Nederland verlopen en hoe het beter kan.
Eén op de vier bevallingen van een eerste kind eindigt in een kunstverlossing vanwege een te langdurige baring. Dat kan een tangverlossing of vacuümextractie zijn, maar ook een keizersnede. In 2001 eindigde 18 procent van de eerste bevallingen in een keizersnede, 20 jaar geleden was dat 5 procent. “Bij dieren is het al bekend, die baren niet in gevaarlijke situatiesâ€, zegt Schneider. Vrouwen zijn vaak niet ontspannen tijdens de bevalling en daardoor gaat het traag. Daaraan moet worden gewerkt.â€
De spanning wordt volgens hem veroorzaakt door de berg kennis die de vrouw opdoet uit zwangerschapsboeken en via vriendinnen die een vervelende bevalling achter de rug hebben. Ook worden vrouwen niet goed begeleid tijdens de bevalling. “Vroeger zat iemand naast de barende tot het kind eruit kwam, ook al duurde dat 18 uur. Nu wisselt de ploeg verloskundigen en verpleegsters iedere acht uur. Niet alle vrouwen kunnen daar goed tegen.â€
Schneider wil de stress te lijf gaan door een ‘bevallingsmaatje' naast de barende te zetten. Samen met de aanstaande vader moet zij de moeder steunen tijdens de bevalling, die bij voorkeur niet langer dan 12 uur duurt. Daarom moeten vrouwen sneller weeënbevorderende medicijnen krijgen als de ontsluiting niet vordert.
Volgens Reuwer medicaliseer je de bevalling niet met het toedienen van weeënbevorderende middelen. “Juist niet, want als je ze niet geeft, raakt de vrouw uitgeput en kan ze niet meer persen.â€
Ook tweede zwangerschappen worden in toenemende mate problematisch. “Als de eerste bevalling niet goed ging, gaat de tweede vaak evenmin goedâ€, zegt Schneider. Volgens Reuwer eindigt de helft van de tweede zwangerschappen in het ziekenhuis. “Dat is belachelijk. In 1980 was dat een kwart. Als een vrouw de eerste keer een normale, vlotte bevalling had, krijgt ze vertrouwen in zichzelf en kan ze de volgende keer gewoon thuis bevallen.â€