Hoi meiden,
Ik heb een dochtertje van ruim 13 maanden. Het is een heel lief meisje, maar wel met een eigen willetje. Ze weet precies wat ze wilt en wat ze niet wilt. Nou heb ik eigenlijk een vraagje. Als ik 's avonds thuiskom uit mijn werk en mijn dochtertje van de creche moet er natuurlijk gegeten worden, dus ga ik eigenlijk gelijk koken. Omdat ik pas na half 6 thuiskom kan ik niet later gaan koken, want anders eten we zo laat en Sophie moet wel op tijd naar bed. Alleen nu is het probleem dat ze tijdens het koken constant aan mijn broek staat te trekken, ze wilt alleen maar opgetild worden en alle pannen en dingen op het aanrecht vastpakken. Dat gaat gewoon niet, ik ben met hete spullen bezig en ik kan haar gewoon niet constant de volledige aandacht geven.Ik heb al van alles geprobeerd, afgeleid met speeltjes, in de kinderstoel erbij zetten, pollepels geven dat ze zelf kan 'koken', maar ze blijft moeilijk doen. Aan de ene kant denk ik dat ze puur aandacht wilt omdat ze mij de hele dag niet heeft gezien en dan even 1 op 1 aandacht wilt, maar aan de andere kant is het ook een meisje met een eigen willetje en als iets haar niet zint wordt ze boos en driftig en gaat ze huilen (ik hoop dat dit overgaat). Wat moet ik nu doen? Moet ik iedere keer toegeven en haar optillen en alles laten pakken of moet ik laten zien dat het niet kan en dat mama aan het koken is? Ik vind het moeilijk, want ik heb haar de hele dag niet gezien en dan wil ik haar niet gelijk de rug toekeren..
Oh ja, nog een vraagje. Hoe doen jullie dat moet spelen. Sophie vraagt best wel veel aandacht met spelen. Ik moet veel met haar spelen en ze komt iedere keer met speeltjes aan. Op zich vind ik het niet erg, maar niet iedere keer de hele dag door. Ze speelt ook wel zelf hoor. Ik vind het moeilijk om te bepalen hoelang ik met haar moet spelen. Ik wil haar namelijk niet verwennen en ook zelf laten spelen.
Pffffff, de rol van mama is niet zo makkelijk. Ik vind het wel een pittige leeftijd hoor. Ik ben 's avonds blij dat ze op bed ligt (en daar voel ik mij ook weer schuldig over, want mama's willen toch graag hun kind om zich heen hebben?)
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het ook even van mij afschrijven.
Bedankt voor jullie tijd.
Petra
Ik heb een dochtertje van ruim 13 maanden. Het is een heel lief meisje, maar wel met een eigen willetje. Ze weet precies wat ze wilt en wat ze niet wilt. Nou heb ik eigenlijk een vraagje. Als ik 's avonds thuiskom uit mijn werk en mijn dochtertje van de creche moet er natuurlijk gegeten worden, dus ga ik eigenlijk gelijk koken. Omdat ik pas na half 6 thuiskom kan ik niet later gaan koken, want anders eten we zo laat en Sophie moet wel op tijd naar bed. Alleen nu is het probleem dat ze tijdens het koken constant aan mijn broek staat te trekken, ze wilt alleen maar opgetild worden en alle pannen en dingen op het aanrecht vastpakken. Dat gaat gewoon niet, ik ben met hete spullen bezig en ik kan haar gewoon niet constant de volledige aandacht geven.Ik heb al van alles geprobeerd, afgeleid met speeltjes, in de kinderstoel erbij zetten, pollepels geven dat ze zelf kan 'koken', maar ze blijft moeilijk doen. Aan de ene kant denk ik dat ze puur aandacht wilt omdat ze mij de hele dag niet heeft gezien en dan even 1 op 1 aandacht wilt, maar aan de andere kant is het ook een meisje met een eigen willetje en als iets haar niet zint wordt ze boos en driftig en gaat ze huilen (ik hoop dat dit overgaat). Wat moet ik nu doen? Moet ik iedere keer toegeven en haar optillen en alles laten pakken of moet ik laten zien dat het niet kan en dat mama aan het koken is? Ik vind het moeilijk, want ik heb haar de hele dag niet gezien en dan wil ik haar niet gelijk de rug toekeren..
Oh ja, nog een vraagje. Hoe doen jullie dat moet spelen. Sophie vraagt best wel veel aandacht met spelen. Ik moet veel met haar spelen en ze komt iedere keer met speeltjes aan. Op zich vind ik het niet erg, maar niet iedere keer de hele dag door. Ze speelt ook wel zelf hoor. Ik vind het moeilijk om te bepalen hoelang ik met haar moet spelen. Ik wil haar namelijk niet verwennen en ook zelf laten spelen.
Pffffff, de rol van mama is niet zo makkelijk. Ik vind het wel een pittige leeftijd hoor. Ik ben 's avonds blij dat ze op bed ligt (en daar voel ik mij ook weer schuldig over, want mama's willen toch graag hun kind om zich heen hebben?)
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het ook even van mij afschrijven.
Bedankt voor jullie tijd.
Petra
