<p>Dag dames,</p><p>De laatste tijd ervaar ik mega veel stress en het feit dat ik weet dat dat slecht is voor de baby, maakt het niet veel beter. </p><p>Ik heb een zoon van 16 maanden, die eigenlijk altijd ziek is. Hij heeft iedere 2 weken oorontsteking en doordat zijn weerstand bagger is, krijgt hij ook alle andere virussen extreem hard op z'n dak. Dit resulteert erin dat hij nu al 3 weken echt goed ziek is (niet eten op vorige week 3 dagen na, slecht slapen, etc). Nu heersen de waterpokken ook nog op de opvang en zou hij die (incubatietijd meegerekend) waarschijnlijk volgende week er ook nog bovenop krijgen. Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik hang steeds aan de telefoon met de huisarts, maar het enige wat die aangeeft is weerstand opbouwen. De stress die ik hiervan heb is echt onhoudbaar aan het worden, laat staan het niet slapen. Ik ben inmiddels 22 weken zwanger er loop dus flink op m'n tandvlees. Iemand tips anders dan "op je strepen staan"? Dit doe ik namelijk al maanden, maar naast een doorverwijzing voor buisjes kunnen ze niks voor me betekenen.. </p><p>Het is al fijn dat ik hier even van me af kan schrijven! </p><p> </p>
Stress
- Onderwerp starter Leeuwinnetje
- Startdatum
En wellicht hulp voor jezelf vragen, niet alleen voor je kindje.
Nog wel een geruststelling, ik ben van mezelf snel gestresst en was tijdens mijn zwangerschap extreem gestresst (nerveus ivm eerdere miskraam en zo hypochonder als het maar kan), toch heb ik een gezonde dochter van 13 maanden die daar niks van mee heeft gekregen zo lijkt het?.
Nog wel een geruststelling, ik ben van mezelf snel gestresst en was tijdens mijn zwangerschap extreem gestresst (nerveus ivm eerdere miskraam en zo hypochonder als het maar kan), toch heb ik een gezonde dochter van 13 maanden die daar niks van mee heeft gekregen zo lijkt het?.
Ik zou inderdaad ook eens kijken of je kan gaan praten met een praktijkondersteuner ofzo, de bron van de stress aanpakken is natuurlijk altijd goed (al is dat erg moeilijk als je je niet gehoord voelt) maar even naar jezelf kijken en hoe het met jou gaat is ook belangrijk.
P.s.: maak je vooral geen zorgen over de gevolgen van stress voor je baby, meestal valt dat echt reuze mee, en je daar zorgen over maken levert hooguit meer stress op. En je hebt er alleen maar stress over omdat je zo graag het beste wilt voor je kindje, waarvoor je waarschijnlijk dus ook op alle fronten al het best haalbare doet.
Oja: ik ben laatst zelf naar de huisarts geweest en heb een keer mijn man meegenomen. De huisarts was mij aan het afwimpelen, maar mijn man is voor mij opgekomen en heeft ervoor gezorgd dat ik toch de verwijzing kreeg die ik nodig dacht te hebben (en inmiddels door de specialist bevestigd). Misschien kan het helpen om je partner (even aangenomen dat je die hebt) een keer mee te nemen of met je zoontje naar de huisarts te laten gaan?
P.s.: maak je vooral geen zorgen over de gevolgen van stress voor je baby, meestal valt dat echt reuze mee, en je daar zorgen over maken levert hooguit meer stress op. En je hebt er alleen maar stress over omdat je zo graag het beste wilt voor je kindje, waarvoor je waarschijnlijk dus ook op alle fronten al het best haalbare doet.
Oja: ik ben laatst zelf naar de huisarts geweest en heb een keer mijn man meegenomen. De huisarts was mij aan het afwimpelen, maar mijn man is voor mij opgekomen en heeft ervoor gezorgd dat ik toch de verwijzing kreeg die ik nodig dacht te hebben (en inmiddels door de specialist bevestigd). Misschien kan het helpen om je partner (even aangenomen dat je die hebt) een keer mee te nemen of met je zoontje naar de huisarts te laten gaan?
Bedankt voor jullie reacties! Ik heb inderdaad vanmorgen direct om 8 uur gebeld voor een afspraak met de praktijkondersteuner voor mezelf en met de huisarts voor mijn zoon. De afspraak voor mijn zoon was vanmiddag al en we hebben eindelijk antibiotica gekregen (dubbele oorontsteking, keelontsteking, oogontsteking). Ik hoop dat dit hem hier even doorheen trekt en dat hij dan weer de kans krijgt om wat weerstand op te bouwen. Ik heb ook daar aangegeven wat het met mij doet en dat begrepen ze volkomen, dat geeft ook wel wat rust.
Wat het eten betreft is er weer gezegd dat ik me er niet te druk om moet maken, omdat hij wel weer gaat eten als hij eraan toe is. Ik moet het gewoon zoveel mogelijk aan blijven bieden (net als het drinken) en dat deed ik ook al.
Wat het eten betreft is er weer gezegd dat ik me er niet te druk om moet maken, omdat hij wel weer gaat eten als hij eraan toe is. Ik moet het gewoon zoveel mogelijk aan blijven bieden (net als het drinken) en dat deed ik ook al.