Stress

Y

yvanka86

Hallo,

Hoe gaat het bij jullie op het werk? Kunnen jullie het allemaal nog wat aan?
Ik denk dat het voor mij tijd is om wat rustiger aan te gaan doen, zat er gister even helemaal door heen. Ik werk als secretaresse en ik ben wel wat gewend qua drukte en schakelen tussen verschillende (spoed)klussen. Maar op de één of andere manier lukt het me nu niet meer. Ik vind het zelf best moeilijk om er aan toe te geven, dat mijn hoofd nu zelfs al niet meer meewerkt haha. Maar helaas krijg ik van de hoge werkdruk ook wat lichamelijke klachten. Aan het einde van de werkdag staat mijn buik strak en de fietstocht naar huis is geen pretje. Door de aankomende overdracht van mijn werk heb ik er eigenlijk weer een klus bij en t lukt me gewoon niet meer. Toen ik gister thuis in tranen uitbarstte heeft mijn vriend gelukkig goed op me in gepraat en ik denk dat ik morgen maar met mijn leidinggevende moet praten over wat ik nu alvast kan gaan overdragen. Ik wil wel proberen mijn 32 uur te behouden, want anders moet ik ook weer eerder met verlof, wat ik liever niet wil.
Ik ben normaal een echte doorzetter, maar nu ik mijn lichaam deel met iemand anders, moet ik er toch echt beter naar gaan luisteren...

Sorry voor het lange verhaal, maar moest het even kwijt. Iemand die zich herkent in mijn verhaal?

Groetjes!
 
Oja, wat ik nog vergat te melden. Toe ik gister afgepeigerd op bed ging liggen, maakte de kleine mijn dag weer helemaal goed door als een wilde tekeer te gaan :) Het schopte en sloeg en mijn hele buik ging heen en weer. Had de tranen in de ogen (die hormonen ook...), zo blij was ik met die lieve reactie!!
 
Hey Yvanka,

Ik herken het wel hoor. Ik heb het zowel thuis als op het werk. Bij ons op het werk is het de laatste tijd ook erg hectisch. Ik ben administratief medewerkster. Normaal zitten wij met 4e op de afdeling maar nu al weer een tijdje met zn 2e. Er zijn dus 7 bv's die bijgehouden moeten worden met 2e. Daar komen de lonen ook nog bij en dan buiten de gewone boekingen, willen ze ook nog elke maand de cijfers hebben die wij dus ook nog klaar maken. Dan moet je regelmatig even switchen tussen de bv's omdat er wat tussendoor komt. Ik vergeet de helft van alles wat ik moet doen. Dan zit ik me thuis voornamelijk al druk te maken over de bemoeienissen van ouders/schoonouders als de kleine er straks is. Die behandelen me nu alsof ik een handicap heb en niks kan of mag. Ik moet wegens sluiting van het ziekenhuis in omgeving zoiezo in een ander ziekenhuis bevallen omdat de rijtijd te lang is als er bij een thuis bevalling een complicatie op treed. Dus zit ik me nu al druk te maken over het feit dat ze straks al binnen zitten als ik thuis kom, iets wat ik absoluut niet wil omdat ik eerst even wil relaxen en bijkomen voordat de familie komt enz enz. complete huilbuien, woede-aanvallen en dat terwijl ik me daar normaal niet druk over kan maken omdat ik gewoon heel recht voor zijn raap ben. Ik heb het gevoel dat ik momenteel niet meer alles kan relativeren en alles op mezelf betrek. En dat allemaal door hormonen.
Nu ben ik het met het lange verhaal. Ha ha
 
Hoi,

Ik herken dit ook wel hoor! Drukte op het werk is nu veel minder goed op te vangen door je lichaam! Ik heb soms ook erg drukke dagen (werk op een poli in het ziekenhuis) maar ik werk parttime en heb de volgende dag thuis wel weer even tijd om bij te komen (mijn zoontje zit op de basisschool) Maar 4 dagen achter elkaar zou ik ook bijna niet trekken denk ik!
Luister goed naar jezelf en je lichaam! Wist je trouwens dat je als zwangere zelfs recht hebt op extra pauzes? (zie arbowet) Werkgevers wijzen je hier vaak niet op of weten het zelf niet eens maar het kan soms al helpen om even een half uurtje extra rust te nemen tussendoor. En anders kun je altijd nog contact op nemen met de bedrijfsarts van je werkgever!!
 
Herkenbaar! Ik neem op dit moment het verlof waar van iemand die zelf net bevallen is. Zij doet dit werk al jaren, en is daar heel handig in, helaas is het voor mij daardoor behoorlijk lastig! Sowieso ben ik minder bekend met de procedures enzo, maar ik heb ook zeker last van zwangerschapsdementie... Ik schrijf letterlijk alles op, anders vergeet ik het! Lichamelijke klachten heb ik gelukkig niet, en het grote voordeel van zwangerschapsdementie is dat je ook niet gaat piekeren, want je bent toch alles vergeten LOL! Wat bij mij wel helpt is de vrije dag die ik heb (ik werk ook 32 uur) te verplaatsen naar de woensdag, zo heb je altijd maar 2 dagen dat je achter elkaar werkt. Het werkt bij mij echt beter dan een lang weekend!
 
Pfjoe, ben gelukkig niet de enige :)
Ik ben gelukkig op een donderdag vrij, de vrijdag lukt dan ook altijd wel goed. De woensdagmiddag is het lastigst. Ik denk trouwens dat mijn werkgever er niet eens moeilijk over zal doen als ik nu wat minder kan. Er zijn zoveel zwangeren op het werk dat ze dat wel gewend zijn. Ik vind het vooral moeilijk voor mezelf om er aan toe te geven. Het voelt zo zwak...
Maar goed, morgen dus maar ff in gesprek :) vanmiddag eerst weer naar de verloskundige! Naast mijn vriend gaan ook mijn zus en haar 2 dochtertjes mee :) volle bak dus hihi!
 
Ik werk al sinds het begin van mijn zwangerschap 75% omdat ik zo moe was, dat ik op de terugweg van m'n werk tot twee keer toe bijna in slaap viel. Ik ben nu pas sinds een week of twee iets actiever, maar blijf tot het eind 75% werken (of het moet natuurlijk weer slechter gaan aan het eind van m'n zwangerschap). Ik was toch al van plan 6 weken van te voren te stoppen met werken. Ik werk op een behandelcentrum voor autistische jongeren, dus vaak is het geestelijk zwaar werk met af en toe ook agressie. Daarnaast heb ik ook veel administratieve taken, zoals budgetten en urenlijsten bijhouden, roosters maken en verslagen schrijven.
Bij ons krijgt m'n werk extra geld van het UWV om vervanging voor me in te kunnen zetten. Is dat niet bij elke werkgever zo? Je hebt als zwangere inderdaad ook recht op extra pauzes. Die heb ik ook nodig, van m'n fysio moet ik eigenlijk na elke twee uur beweging (zitten/staan/lopen) een kwartier plat liggen, omdat ik al regelmatig last heb van m'n bekken en banden (al sinds zo'n 12 weken zwangerschap).
Enne, zwak is het echt niet hoor! Ik heb al veel zwangere collega's meegemaakt en voel nu wat het allemaal met je doet. Het is echt geen aanstellerij dat je nu wat minder kan. Al is het bij elke zwangerschap natuurlijk wel weer anders.
Succes allemaal en denk vooral aan jezelf en je baby in deze periode!
 
Het is goed om juist nu voor jezelf en de kleine te kiezen hoor! Probeer een goede balans te vinden tussen je werk en je lichamelijke gesteldheid. Als dat in zou houden dat je wat minder moet gaan werken, evt., vakantiedagen opnemen of deels in de ziektewet, dan is dat zo. Je deelt je lichaam idd met je kindje, dat is nu even prioriteit! Ik hoop dat je eruit komt en je wat rust kunt krijgen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan