stressdag

Sinds een week had Stan een soort van puist op zijn rug/schouder. Omdat het vanmorgen nog niet weg was heb ik de doc maar eens gebeld erover. Die vond dat ik even met hem langs moest komen. De doc dacht dat het misschien een abcesje was, dus doorverwezen naar het ziekenhuis omdat hij van mening was dat dat ding zo snel mogelijk open gesneden moest worden.

SLIK.........

Gelukkig ging mijn man mee naar het ziekenhuis. Daar gekomen kwamen we gelukkig vrij snel aan de beurt. Er moest een echo gemaakt worden van het knobbeltje. (Mama dacht gelijk het ergste.... SLIK nog een keer).

Gelukkig bleek er geen sprake te zijn van steenpuist, abces of zelfs een tumortje. De chirurg zei tegen ons, dat we het even aan moeste kijken, het ging waarschijnlijk vanzelf helemaal weg.

Dus NIKS snijden.....!!!!


Al met al een spannende dag dus!

liefs
 
pfff... en je kon weer ademhalen...

Ik kan me helemaal voorstellen dat je gestresst was! Je zag waarschijnlijk het allerergste al gebeuren. Gek he, dat je met zo'n klein hummeltje ineens zoveel zorgen erbij kan hebben...

Liefs, \

T
 
pffff gelukkig dat het allemaal mee viel en dat, als het goed is, het vanzelf weer weg gaat.

Kan me heel goed voorstellen hoor dat je je gelijk mega veel zorgen maakt, gelukkig maar dat het voor niks was.
 
Verschrikkelijke dag, zeg. Je dokter had beter kunnen zeggen dat hij het niet zeker wist en dat jullie voor de zekerheid maar even naar het ziekenhuis moeten gaan om het goed na te laten kijken. Het is maar hoe het gebracht wordt!!
Dit moeten ze bij pasgeworden moeders niet doen!!!

veel liefs
Marloes
 
Terug
Bovenaan