Stressreactie bij horen kids s nachts

[Jetteketet]

Vraagje: hoe lang duurde het bij jullie tot die eerste stress respons eruit ging als je de kinderen s nachts hoort rommelen?

Zodra een van de kinderen (1,5 en 3) begint te brabbelen in zijn slaap lig ik al meteen vol adrenaline met een bonzend hart wakker.
Zodra er een klein huiltje komt sta ik helemaal strak van de spanning en wil ik direct gaan handelen. Het begint wat vervelend te worden omdat het me wel heel veel energie kost.
Overigens dwing ik mezelf rustig af te wachten of ze zelf weer een speentje vinden of dat ze gewoon even moeten omdraaien. Tis niet dat ik direct naast hun bed ga staan.


Hoe lang hield deze reactie bij jullie aan? Of hebben jullie trucjes om wat meer rust erin te krijgen mocht dit er nooit meer uit gaan haha. Alle tips zijn welkom!

P.s. mijn man heeft overigens nergens last van, die ervaart nooit deze sensatie. Typisch weer haha

 

[JetskeOvN]

Beste Jetteketet, haha, wat een herkenbare situatie, bij mijn eerste kindje had ik dit ook, bij mijn tweede kindje had ik juist weer meer zoals je man, haha ik was zo moe, ik was zelfs te moe voor mijn moeder instinct

Het is vervelend dat die stressreactie je zoveel energie kost (wat logisch is als je vaak wakker wordt in de nacht denk ik). Op basis van wat ik op oudersvannu.nl heb gelezen, is het heel normaal dat ouders, vooral in de eerste jaren, een sterke alertheid ontwikkelen om te reageren op hun kinderen, ook al is dat niet altijd noodzakelijk. Als ik in jouw situatie zou zitten, zou ik proberen te accepteren dat deze spanning voortkomt uit een natuurlijke zorg om je kinderen, maar natuurlijk ook kijken naar manieren om het mogelijk wat te minderen.

Zoals ik al eerder aangaf, is het ook wel dat het persoon of situatie verschilt. Jouw man ervaart dit niet, maar dat heeft weer te maken met verschillen in hoe diep we slapen/alert we zijn 's snachts. Het kan rust geven om te weten dat jouw reactie normaal is, maar als het echt blijft storen, zou ik dit bespreken met een huisarts of slaapcoach, vooral om jezelf wat meer ruimte te geven voor je eigen rust. Hopelijk wordt het met de tijd minder intens, en weet dat je hierin zeker niet alleen bent!

Wat ik zelf uit de artikelen haal, is dat het belangrijk is om jezelf eraan te herinneren dat niet elk geluid direct actie vereist. Wat voor bijvoorbeeld zou kunnen werken, is bewust ademhalen wanneer je iets hoort. Wat mijn man en ik ook wel eens doen, dat als de één al een paar keer wakker is geworden en uit bed is gegaan, de ander wakker maken en vragen of hij/zij het even verder oppakt zodat de ander weer kan slapen. Wat wij merken dat als wij het dan even los kunnen laten, omdat de ander het dan even oppakt, en je daardoor weer beter en dieper slaapt. Wat ook kan helpen, is al dat je het voordat je naar bed gaat bewust afspreekt wie de ''nachtdienst'' draait. Daarnaast wat je al doet; wachten en kijken of ze zelf weer verder slapen, is trouwens ook een veel voorkomende aanpak wat ik heb gelezen.

Hopelijk heb ik je hier wat verder mee geholpen.

Hierbij nog fijne artikelen die je eventueel kunt lezen:

7x tips voor een betere nachtrust (voor het hele gezin!)

Zo kan je kind zich goed ontwikkelen en groeien en kan jij energiek en gezond door het leven gaan.

www.oudersvannu.nl

14 tips om je bedtijdroutine wél te laten werken

In bed plassen, nachtmerries, kou: er zijn allerlei redenen waarom je kind ’s nachts uit bed komt. Met deze tips geef je structuur aan zijn slaaproutine.

www.oudersvannu.nl

Beste slaaptraining voor je baby: zo zit dat

Als je baby niet zelf in slaap valt of niet doorslaapt, is dat voor iedereen vermoeiend. Slaaptraining voor je baby kan helpen om beter te slapen. Wat is dat?

www.oudersvannu.nl

-Groetjes Jetske

 

[Mateke]

Ik heb echt net hetzelfde . Net als vele andere mama’s waarschijnlijk. Ook hier mijn echtgenoot die gewoon doorslaapt en dan krijg ik de vraag ‘zijn ze wakker geweest vannacht?’ in de ochtend.
Ben benieuwd naar andere ervaringen want ik heb ook geen idee hoe ik die reactie zou kunnen counteren.

 

[Essil]

Ik denk dat het bij mij ongeveer een jaar duurde.