strippen?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Mede-zwangere,

Ik ben vandaag weer voor controle in het ziekenhuis geweest,alles gaat prima!
Omdat ik heel erg veel pijn heb aan mijn schaambeen waardoor ik soms bijna niet meer kan lopen heeft mijn verloskundige daar besloten om te kijken of ze mij volgende week kunnen strippen.Ik ben dan 38+3.Heeft een van jullie hier ervaring mee?Wat gebeurd er dan precies en hoe groot is de kans dat het gaat werken?

Hoop op antwoord,groetjes Liel
 
Met strippen wordt een inwendig onderzoek gedaan. Er wordt gekeken of de baarmoedermond al een beetje toegankelijk is. Zo ja, dan wordt geprobeerd de vliezen, die vastgekleefd zitte aan de binnenkant van de baarmoeder, los te maken door een beetje te 'roeren'. De theorie hier achter is dat daardoor stoffen vrijkomen die de baring op gang helpen.
De praktijk is meestal dat het alleen werkt bij vrouwen die eigenlijk zonder dat strippen ook wel zouden bevallen. Meestal worden een hoop verwachtingen gewekt, hebben vouwen een onrustige nacht met buikpijn en dan zakt alles weer af. In mijn opinie is strippen voor de 42e week zinloos en zelfs dan dubieus. Met 38 weken zou ik er als verloskundige zelf helemaal niet aan beginnen. Het is heel vervelend dat je zo'n last hebt van je schaambeen. De enige therapie is inderdaad bevallen. Als je het echt niet uithoudt zou je kunnen overleggen om ingeleid te worden, maar met inleiden doe je jezelf over het algemeen een grote kans op een lange pijnlijke bevalling aan die maar al te vaak eindigt in een kunstverlossing. En dat moet je juist zien te vermijden met zulke bekkenklachten.
Min advies (als je daaraan behoefte hebt) is: wacht tot je spontaan gaat bevallen, dan geef je jezelf de grootste kans op een normale baring met de minste complicaties. Ik wens je heel veel sterkte.
 
Hallo verloskundige, ik vind dat een hele goede opmerking die je plaatst. Het is gewoon beter te wachten tot de 'natuurlijke' bevalling zich aan dient. Ik ben zelf tijdens mijn vorige zwangerschap met 38 weken ingeleid (gel) en dit was een zeer traumatische ervaring. Urenlange stormweeën zonder rust die eindigden in een vacuumpopmverlossing. Ik ben nu 36 weken zwanger en heb (wederom) last van ernstige hoge bloeddruk. Mijn eerste zwangerschap had ik HELLP, een loslatende placenta met 33 weken en een spoedkeizersnede. De baby was prematuur/dismatuur. Tijdens mijn tweede zwangerschap is het redelijk gegaan (goede controle) maar was de bevalling een drama. Dit is mijn derde zwangerschap (ongepland want ik was al gesteriliseerd....) en nu is mijn bloeddruk torenhoog. Maandag nog naar huis gestuurd met 180 over 110 en ben al 2 x opgenomen geweest. Ik zit nu aan de hoogste dosering Methyldopa (6 x daags 500 mg) en ik heb erg veel last van de bijwerkingen (slaap 's nachts niet van de verstopte neus en droge mond) en loop de halve dag 'stoned' rond.

Het liefst zou ik dus ook wachten op een natuurlijk begin maar dat zit er waarschijnlijk niet in. Staat mij nu weer zo'n verschrikkelijke bevalling te wachten? Waarom wordt er dan niet voor een geplande keizersnede gekozen? Ik vind dit eerlijk gezegd onmenselijk....
 
Beste Bunny, ik kan me je frustratie voorstellen, en ook dat je tegen de bevalling opziet. Maar mijn opmerkingen sloegen vooral op vrouwen met een ongestoorde zwangerschap. En met zo'n torenhoge bloeddruk is het uitkijken geblazen. Dan moet je op een gegeven moment gaan afwegen: wat is het gevaarlijkst, inleiden of de zwangerschap door laten gaan. En die keuze wordt zorgvuldig afgewogen.
Een keizersnede is een grote buikoperatie waar ook weer risico's aanzitten. En die hoge bloeddruk is weer een risicofactor voor narcose. Maar ik zou het gewoon bespreken met de gyn als ik jou was. Nee heb je en ja kun je krijgen.
Veel sterkte in elk geval en ik hoop dat je toch nog een beetje kunt genieten.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan