<p>Hoi dames,</p><p>Afgelopen week heb ik te horen gekregen dat onze kleine meid in stuit ligt. Ik was me al helemaal aan het voorbereiden op een normale bevalling dus dit kwam wel even als een schok. Helaas is een versie ook niet gelukt en staan we nu voor een keuze om een stuitbevalling of keizersnede te gaan doen. Ik heb gelijk gezegd dat ik een natuurlijke bevalling wil en een keizersnede wil vermijden, maar na het lezen van verschillende verhalen online begin ik steeds meer te twijfelen. De afgelopen dagen ben ik heel gespannen en paniekerig over de bevalling. Onze gynaecoloog is heel ervaren in stuitbevalling en staat er positief in maar toch blijven de twijfels. De risico's zijn toch net wat groter en ook is de kans op een spoed keizersnede alsnog 50%. Ik wil heel graag het beste voor onze kleine meid. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? </p>
Stuitbevalling of keizersnede
- Onderwerp starter Gebruiker10112459
- Startdatum
Wat vervelend voor je! Hoe ver ben je nu?
risico's op een spoed keizersnede zijn e zeker bij een eerste, altijd hè. Ik denk dat je vooral naar je gevoel moet luisteren. Het is super fijn dat je gynaecoloog er ervaren in is, zodat als je toch voor een bevalling wil gaan, je daar op kan en mag leunen.
als je het gevoel blijft houden dat je een bevalling niet aan durft, moet je daar misschien naar luisteren want op die manier er in gaan lijkt me ook lastig. Maar misschien moet je het ook even laten zakken en er een nachtje over slapen?
Ik heb er overigens geen ervaring mee. Het klinkt alsof je een goede keus wilt maken en ik denk dat dat al het beste is wat je voor je kindje kan doen, ongeacht welke techniek je kiest. Als de een slechter voor je baby zou zijn dan zou het zh je dat ook vertellen. Hoop dat je er iets aan hebt. Succes !
risico's op een spoed keizersnede zijn e zeker bij een eerste, altijd hè. Ik denk dat je vooral naar je gevoel moet luisteren. Het is super fijn dat je gynaecoloog er ervaren in is, zodat als je toch voor een bevalling wil gaan, je daar op kan en mag leunen.
als je het gevoel blijft houden dat je een bevalling niet aan durft, moet je daar misschien naar luisteren want op die manier er in gaan lijkt me ook lastig. Maar misschien moet je het ook even laten zakken en er een nachtje over slapen?
Ik heb er overigens geen ervaring mee. Het klinkt alsof je een goede keus wilt maken en ik denk dat dat al het beste is wat je voor je kindje kan doen, ongeacht welke techniek je kiest. Als de een slechter voor je baby zou zijn dan zou het zh je dat ook vertellen. Hoop dat je er iets aan hebt. Succes !
Hi! Ik zat een tijdje geleden in hetzelfde schuitje en had dezelfde gevoelens. Uiteindelijk hadden we afgesproken om tot een bepaalde datum voor een natuurlijke bevalling te gaan als ze niet zelf zou komen dan een keizersnede. Mevrouw zat prima, dus uiteindelijk een keizersnede geworden. Misschien is zoiets ook wat voor jou?
Ik moet wel zeggen dat je op een gegeven moment wel naar zo'n keizersnede toe groeit. Wat dat betreft heb je nu nog wel even om aan het idee te 'wennen'
Ik moet wel zeggen dat je op een gegeven moment wel naar zo'n keizersnede toe groeit. Wat dat betreft heb je nu nog wel even om aan het idee te 'wennen'
Bij mij hetzelfde verhaal 3 maanden terug...
Ik wilde ook heel graag een stuitbevalling doen, maar heb uiteindelijk toch gekozen voor een keizersnede. Dit omdat mijn dochter groot geschat werd (ze woog 3950 gram) en ze in het ziekenhuis waar ik woon maar 20 stuitbevallingen per jaar doen en de gynaecoloog er weinig vertrouwen in had. Hij zei: Gezien dat wij er weinig ervaring mee hebben en je kindje groot is, is de kans 70% dat het toch een keizersnee wordt. Toen ik dat hoorde, had ik de keuze snel gemaakt. Als de gynaecoloog er al geen vertrouwen in heeft, dan ik helemaal niet!
Een stuitbevalling moet vlot en soepel verlopen. Mochten daar twijfels over zijn, is een keizersnede een betere optie.
Ik vond het herstel van de keizersnede wel heel pittig, maar vooral omdat ik nog een peuter in huis heb. Als het je eerste kindje is, is het goed te doen. De baby mag je wel gewoon tillen en verzorgen!
Ik wilde ook heel graag een stuitbevalling doen, maar heb uiteindelijk toch gekozen voor een keizersnede. Dit omdat mijn dochter groot geschat werd (ze woog 3950 gram) en ze in het ziekenhuis waar ik woon maar 20 stuitbevallingen per jaar doen en de gynaecoloog er weinig vertrouwen in had. Hij zei: Gezien dat wij er weinig ervaring mee hebben en je kindje groot is, is de kans 70% dat het toch een keizersnee wordt. Toen ik dat hoorde, had ik de keuze snel gemaakt. Als de gynaecoloog er al geen vertrouwen in heeft, dan ik helemaal niet!
Een stuitbevalling moet vlot en soepel verlopen. Mochten daar twijfels over zijn, is een keizersnede een betere optie.
Ik vond het herstel van de keizersnede wel heel pittig, maar vooral omdat ik nog een peuter in huis heb. Als het je eerste kindje is, is het goed te doen. De baby mag je wel gewoon tillen en verzorgen!
Hi! Ik zat 3 maanden geleden ook in jouw situatie.
Ik baalde ook wel, want had me ook ingesteld op een normale bevalling en zag er ook eigenlijk helemaal niet tegenop (voor zover dat kan dan). Ik heb na heel veel nadenken gekozen voor de keizersnede, maar dat had meer te maken met andere dingen.
Bij onze zoon was bij 34 weken geconstateerd dat hij niet zo goed meer groeide en dit bleek bij 36 weken nog steeds zo te zijn (hij werd groter geschat dan gemiddeld de hele zwangerschap, maar stond sinds toen vrijwel stil). Ook had ik erg weinig vruchtwater en werd ik medisch (wat je sowieso wordt bij een stuitbevalling of keizersnede natuurlijk, maar ook zonder stuitligging zou ik medisch zijn geworden door de groei van onze zoon). Hierdoor werd het einde van de zwangerschap nogal stressvol voor mij en had ik er geen goed gevoel meer bij, wilde eigenlijk zo snel mogelijk hem op de wereld hebben omdat ik niet zoveel vertrouwen meer had in mijn lichaam. En op die manier een stuitbevalling in gaan wilde ik niet. Ik had ergens gelezen dat het (met een bevalling sowieso, maar als het een stuitbevalling is misschien nog ietsje meer) heel belangrijk is er zelf wel echt vertrouwen in te hebben. En dat had ik dus ineens niet meer, dus werd het een keizersnede.
Die viel me overigens wel mee in die zin dat ik er heel snel van hersteld ben (ik liep de dag erna alweer rond). De keizersnede zelf ging heel snel en vond ik onwerkelijk, maar op zich wel 'fijn' (ze doen hun best het een fijne ervaring te maken).
Maar goed, als ik jou was.. als jij graag een normale bevalling zou willen hebben en de gynaecoloog die veel stuitbevalervaring heeft geeft je groen licht (en de baby is niet te groot), zou ik dat proberen, zolang je er zelf vertrouwen in hebt dat je het kunt (en dat is zo!). Overigens is een spoed keizersnede bij een stuitbevalling wel anders dan een 'normale' spoed keizersnede is mij verteld, omdat bij een stuitbevalling iedereen op de hoogte is van dat er een stuitbevalling aan het plaatsvinden is en dus in feite al standby staat voor een evt keizersnede. Ze laten je ook veel minder lang 'doorgaan' dan bij een bevalling waarbij de baby goed ligt voor ze besluiten tot een keizersnede (nemen dus geen risico).
Als de zorgen omtrent mijn zoontjes groei en alles er niet waren geweest had ik ook voor een stuitbevalling gekozen. Maar helaas is bij een baby in stuitligging kiezen tussen twee opties met allebei nadelen
.
Ik baalde ook wel, want had me ook ingesteld op een normale bevalling en zag er ook eigenlijk helemaal niet tegenop (voor zover dat kan dan). Ik heb na heel veel nadenken gekozen voor de keizersnede, maar dat had meer te maken met andere dingen.
Bij onze zoon was bij 34 weken geconstateerd dat hij niet zo goed meer groeide en dit bleek bij 36 weken nog steeds zo te zijn (hij werd groter geschat dan gemiddeld de hele zwangerschap, maar stond sinds toen vrijwel stil). Ook had ik erg weinig vruchtwater en werd ik medisch (wat je sowieso wordt bij een stuitbevalling of keizersnede natuurlijk, maar ook zonder stuitligging zou ik medisch zijn geworden door de groei van onze zoon). Hierdoor werd het einde van de zwangerschap nogal stressvol voor mij en had ik er geen goed gevoel meer bij, wilde eigenlijk zo snel mogelijk hem op de wereld hebben omdat ik niet zoveel vertrouwen meer had in mijn lichaam. En op die manier een stuitbevalling in gaan wilde ik niet. Ik had ergens gelezen dat het (met een bevalling sowieso, maar als het een stuitbevalling is misschien nog ietsje meer) heel belangrijk is er zelf wel echt vertrouwen in te hebben. En dat had ik dus ineens niet meer, dus werd het een keizersnede.
Die viel me overigens wel mee in die zin dat ik er heel snel van hersteld ben (ik liep de dag erna alweer rond). De keizersnede zelf ging heel snel en vond ik onwerkelijk, maar op zich wel 'fijn' (ze doen hun best het een fijne ervaring te maken).
Maar goed, als ik jou was.. als jij graag een normale bevalling zou willen hebben en de gynaecoloog die veel stuitbevalervaring heeft geeft je groen licht (en de baby is niet te groot), zou ik dat proberen, zolang je er zelf vertrouwen in hebt dat je het kunt (en dat is zo!). Overigens is een spoed keizersnede bij een stuitbevalling wel anders dan een 'normale' spoed keizersnede is mij verteld, omdat bij een stuitbevalling iedereen op de hoogte is van dat er een stuitbevalling aan het plaatsvinden is en dus in feite al standby staat voor een evt keizersnede. Ze laten je ook veel minder lang 'doorgaan' dan bij een bevalling waarbij de baby goed ligt voor ze besluiten tot een keizersnede (nemen dus geen risico).
Als de zorgen omtrent mijn zoontjes groei en alles er niet waren geweest had ik ook voor een stuitbevalling gekozen. Maar helaas is bij een baby in stuitligging kiezen tussen twee opties met allebei nadelen
.Hier hetzelfde meegemaakt. 6 weken geleden bevallen dmv een keizersnede. Ik vond het echt een dilemma. Ik switchte constant van vaginale partus naar keizersnede en andersom.
Uiteindelijk voor de keizersnede gegaan omdat ik het risico niet durfde te nemen qua gezondheid van ons kindje. Ik vond de gedachte van een keizersnede alleen helemaal niks en dat vind ik nog steeds... Ik had zo graag willen bevallen. Maar uiteindelijk gaat het erom dat je bevalt en dat je je kindje eindelijk vast kunt houden.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Elke keuze is goed.
Uiteindelijk voor de keizersnede gegaan omdat ik het risico niet durfde te nemen qua gezondheid van ons kindje. Ik vond de gedachte van een keizersnede alleen helemaal niks en dat vind ik nog steeds... Ik had zo graag willen bevallen. Maar uiteindelijk gaat het erom dat je bevalt en dat je je kindje eindelijk vast kunt houden.
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Elke keuze is goed.
Ook ik heb de keuze moeten maken voor een stuitbevalling of keizersnede moeten maken. Ik heb nooit getwijfeld dat ik een keizersnede wilde, omdat het risico bij een stuitbevalling was dat het alsnog een keizersnede zou worden. Bij mij gaven ze ook aan dat als je tijdens de bevalling alsnog voor een keizersnede moet gaan het risico aanwezig is dat het herstel langer is omdat je minder fit de keizersnede in gaat.
De keizersnede is mij erg meegevallen en nu ruim twee weken later gaat mijn herstel erg goed. Alleen zorgen dat je op tijd je rust neemt.
Veel succes met je keuze.
De keizersnede is mij erg meegevallen en nu ruim twee weken later gaat mijn herstel erg goed. Alleen zorgen dat je op tijd je rust neemt.
Veel succes met je keuze.
Ik heb twee keer een baby in stuitligging gehad. Beide keren heb ik gekozen voor een natuurlijke bevalling. Ik had veel vertrouwen in mijn gynaecoloog en ben afgegaan op haar advies. De baby’s lagen beide keren met de benen allebei omhoog en ik had genoeg vruchtwater. Daarnaast speelde voor mij mee dat een keizersnee een risico vormt voor latere zwangerschappen. Uiteindelijk is onze oudste dmv een vaginale bevalling geboren en de bevalling van onze tweede is uitgemond in een keizersnede. Het herstel na de keizersnee viel mij enorm tegen.
Dit zijn mijn ervaringen. Veel sterkte met het maken van een keuze!
Dit zijn mijn ervaringen. Veel sterkte met het maken van een keuze!