Hoi,
Mijn 1e bevalling was een stuitbevalling. Erg spannend, vooral ook omdat we er pas achterkwamen toen de bevalling begon. Mijn vliezen braken en het vruchtwater was troebel. Gelijk de verloskundige gebeld en die voelde dat onze dochter in stuit lag, vandaar het meconiumhoudende vruchtwater, de darmen werden leeg gedrukt door het druk verschil. De verloskundige dacht dat onze dochter met haar hoofd ingedaald was, maar dat bleken dus haar billen te zijn.
Geen thuisbevalling dus en gelijk naar het ziekenhuis. Ik kreeg een aantal echo's, eerst om te checken of ze idd. in stuit lag. En toen om haar hoofdomtrek en gewicht te meten. Onze dochter was niet zo zwaar (3000 gram) en nog belangrijker, ze had een klein koppie. Mede daardoor zag de gyn. het wel zitten om het te proberen. Ik vond het een hele moeilijke beslissing, maar omdat ze zelf zo zelfverzekerd waren en mij ook vertelde dat als er iets niet zou vlotten het alsnog een keizersnee zou worden, durfde ik het ook aan.
Ik kreeg een infuus om de weeën op te wekken, dat is redelijk standaard, al heb ik hier ook wel eens gelezen dat iemand geen infuus kreeg. De uitleg daarbij was dat de weeën vooral niet weg mochten vallen tijdens het persen, dan moet de baby er snel uit.
Ik kreeg mijn eerste wee, dat was best te doen, daarna onstpannen zoals geleerd in de pufclub, maar na 30 sec. kwam de volgende al en direct daarna de volgende. Na anderhalf uur hield ik het (dacht ik ) niet meer vol. Gebeld voor de verpleegster, die kwam en zij liet de gyn. komen. Toen had ik al 6 a 7 cm en mocht het infuus wat lager en dat hielp heel even. Ongeveer een half uur later kreeg ik persdrang en lieten ze de gyn. weer komen. Ik had volledige ontsluiting en mocht gaan persen. Nu, na mijn 2e bevalling, weet ik dat op dat moment de persweeën helemaal weg waren, wat echt heerlijk was. En na 20 min. zelf persen werd een knip gezet onder verdoving, was pijnloos, en werd onze dochter geboren. Ze werd er wel echt uitgetrokken op het moment dat haar billen geboren waren, anders zou ze met haar hoofd nog niet geboren proberen adem te halen.
De knip is gehecht en daar heb ik nadat de hechtingen eruit waren nooit meer last van gehad.
Het was een hele snelle bevalling van 3 1/2 uur en ik heb er hele goede herinneringen aan. Ik vond het wel heel heftig allemaal, maar dat zou een gewone bevalling ook zijn geweest.
En het herstel is veeeeel sneller. Ik kon de volgende ochtend gewoon naar huis, nadat de kinderarts onze dochter had nagekeken. En na mijn kraamtijd had ik nergens last meer van.
Eerst vond ik het heel heftig dat ik pas toen mijn vliezen braken er achter kwam dat onze dochter in stuit lag, maar nu denk ik dat het wel lekker is dat ik niet zoveel heb hoeven piekeren.
Veel succes met je beslissing en een fijne bevalling!!!!
