Hallo meiden allemaal,
Bijna geen bekenden meer en misschien is dat een goed teken.
Ik wil jullie allemaal graag een hart onder de riem steken om zwanger te worden. Ik heb een jaar met veel strubbelingen op ongi gebied gehad en ben inmiddels 11 wk zwanger!
ik zal even kort vertellen hoe het bij mij ging: Eind maart 2003 gestopt met pil. 2 x ongi geworden (na 2 mnd en 3 wk) Daarna 7 mnd niets. Naar huisarts, gynocoloog en uiteindelijk in onderzoekstraject. Samenlevingstest, spermatest, bloedtesten en uiteindelijk hormonen: clomid en duphaston. Geen pretje, maar ik moest wel watn ik had geen eisprong. Nadat de gyn begin april zei dat na 2 x slikken de hormonen niet geholpen hadden en een eisprong tot ontwikkeling had gebracht, baalde ik stevig. Nu 2 wk geleden ontdekt dat ik toch zwanger ben. Eisprong had wel degelijk plaatsgevonden, maar op ander moment dan dat iedereen dacht.
Ik wil jullie allemaal graag zeggen, dat je geduld moet hebben en dat je moet beseffen dat je lichaam soms een looptje met je maakt. Je bent echtniet de enigste!!
Een jaar is echt heel normaal, gemiddeld om zwanger te worden. Dus als het iets langer duurt, is dat soms helemaal niet erg.
Uiteraard uitzonderingen daargelaten.
Maar ik wil graag een positief berichtje op dit forum zetten, want ik snap wat jullie voelen: ongi worden en zwanger zijn licht qua verschijnselen zo dicht bijelkaar!
Dus: meiden zet ém op, probeer er echtminder mee bezig te zijn, dat ontspant en zorgt dat je minder zorgen hebt. Heeft bij mij wel geholpen. Is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zeg het uit ervaring!
Toi toi en succes!
een zwangeren en heel gelukkige thialde
Bijna geen bekenden meer en misschien is dat een goed teken.
Ik wil jullie allemaal graag een hart onder de riem steken om zwanger te worden. Ik heb een jaar met veel strubbelingen op ongi gebied gehad en ben inmiddels 11 wk zwanger!
ik zal even kort vertellen hoe het bij mij ging: Eind maart 2003 gestopt met pil. 2 x ongi geworden (na 2 mnd en 3 wk) Daarna 7 mnd niets. Naar huisarts, gynocoloog en uiteindelijk in onderzoekstraject. Samenlevingstest, spermatest, bloedtesten en uiteindelijk hormonen: clomid en duphaston. Geen pretje, maar ik moest wel watn ik had geen eisprong. Nadat de gyn begin april zei dat na 2 x slikken de hormonen niet geholpen hadden en een eisprong tot ontwikkeling had gebracht, baalde ik stevig. Nu 2 wk geleden ontdekt dat ik toch zwanger ben. Eisprong had wel degelijk plaatsgevonden, maar op ander moment dan dat iedereen dacht.
Ik wil jullie allemaal graag zeggen, dat je geduld moet hebben en dat je moet beseffen dat je lichaam soms een looptje met je maakt. Je bent echtniet de enigste!!
Een jaar is echt heel normaal, gemiddeld om zwanger te worden. Dus als het iets langer duurt, is dat soms helemaal niet erg.
Uiteraard uitzonderingen daargelaten.
Maar ik wil graag een positief berichtje op dit forum zetten, want ik snap wat jullie voelen: ongi worden en zwanger zijn licht qua verschijnselen zo dicht bijelkaar!
Dus: meiden zet ém op, probeer er echtminder mee bezig te zijn, dat ontspant en zorgt dat je minder zorgen hebt. Heeft bij mij wel geholpen. Is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zeg het uit ervaring!
Toi toi en succes!
een zwangeren en heel gelukkige thialde