Sunny wanneer mag je????

A

ANONYMOUS_USERNAME

Nou sunny, hoe was het bij de gynaecoloog? Wanneer mag je? Ik had al wel een reactie verwacht, je bent toch niet stiekum al in het ziekenhuis aan het bevallen he meid?

Liefs
 
Helaas dames, geen bevalling hier... tijd is er nog niet voor....

Gister dus gesprek gehad in Nijmegen; zwaar 2#$#U$(#*$@P! We gingen naar dat ziekenhuis voor een stukje rust en zekerheid. Wat we niet kregen. Daar willen ze niet eerder een sectio uitvoeren dan 39 weken zwschap; dat terwijl ons beebje nu dik boven gemiddeld zit qua gewicht. Ze gaven zelfs aan dat wanneer ik daar met 30 minuten reistijd binnen zou komen met ontsluiting en weeenactiviteit dat het zelfs een goed streven was om vaginaal proberen te bevallen; terwijl mijn zus zo haar dochtertje verloor en ik bijna onze zoon... hoe denk je dat dat geestelijk werkt? Krijg die beeb er natuurlijk nooit uitgeperst; dat vertrouwen is er gewoonweg niet meer...

Daarnaast gaf de gynaecoloog aan het einde van het gesprek aan dat hij "toevallig" ook nog op wintersport zou zijn in de te verwachten; ik kreeg dus een invaller... uh... wie??? Geen idee.... maakt niet uit joh... en dat terwijl ik een type ben die echt een houvast moet hebben.... zeker nu....

Na een lange nacht met bakken vol verdriet heb ik vandaag mijn eigen gynaecologe hier opgebeld met het verzoek of zij alsjeblieft alsnog in het "normale" streekziekenhuis een sectio wil verrichten. Dat ook al is het hier niet academisch dat ik toch hier door HAAR wordt geholpen; zij was nl. al die tijd wel mijn rots in de branding voor de controles maar ze dacht dat ik in een academisch ziekenhuis meer vertrouwen zou hebben. Tevens omdat we in dit ziekenhuis hier dus mijn nichtje en bijna onze eigen zoon zijn kwijtgeraakt.... niet bij haar gelukkig, zij werkt pas sinds een jaar hier.....

Dus nu volop in overleg geweest vandaag... we horen vrijdag meer.... ik hoop maar dat de dingen te regelen zijn. Ben er in ieder geval dood en doodmoe en jank me suf van ellende en m'n plezier in de zwangerschap is heel ver te zoeken; en voel me daardoor weer heel schuldig richting ons beebje... die kan er ook allemaal niets aan doen.... en dan voel ik me nog rottiger... daarnaast moet m'n mannetje veel werken en dat maakt het er allemaal niet leuker op... hij is vanaaf alweer weg... morgen ook ....

helaas weer een klaagzang... ik kan er niets anders van maken... sorryyyyyyy
 
Ow Sunny toch, dat is een verhaal wat ik toch liever niet wilde lezen. Een beetje positief nieuws had je ook wel kunnen gebruiken. Jeetje wat een botte arts in het ziekenhuis. Dan vraag je toch af waar die mensen het gevoel hebben zitten zeg.
Ik kan me goed voorstellen dat je er nu even helemaal door heen zit.
Ik hoop dat je gyn in het ziekenhuis bij jullie de bevalling wil doen...balen dat je daar nog 2 dagen op moet wachten voordat je antwoord hebt. Wat een gedoe allemaal zeg. Lijkt allemaal zo simpel te zijn, maar blijkbaar kunnen ze er ook een heel gedoe van maken.
Ook erg vervelend dat je man nu weg moet voor zijn werk, hoewel je zijn steun nu zo hard kon gebruiken. Wat een !@#%^%$-situatie zeg.
Vanaf hier een dikke knuffel en ik hoop dat je toch nog een klein beetje kan genieten van je zwangerschap.
 
Tja Dittie, inderdaad een sjipsverhaal... kan er nu ook de humor even niet van inzien.... toen ik de afspraak maakte in het Nijmeegse had ik al een wachttijd van 7 weken... dus streepte de nachtjes af omdat we echt het gevoel hadden van "dat is het"!!! Dus toen we er gisterochtend heenreden heb ik van de zenuwen zitten overgeven in de auto; had er zo onwijs naar uitgekeken omdat je voorstelling zo enorm positief was van het hele gebeuren.... en dan ga je op de terugweg zitten nadenken en relativeren en dan blijkt het toch een heel rommelig gedoetje te zijn. Werden nog 12 (!!!!) buisjes bloed afgetapt voor de meest gekke dingen.... nu weet ik dat je in een academisch wel gelijk helemaal van top tot teen aan de beurt bent en je hele dossier vanuit je vorige ziekenhuis aan de kant gemikt wordt maar dit was wel heel extreem; ik zei nog tegen m'n man; het lijkt wel of ik voor een niertransplantatie kom waar ik op z'n minst 80% kans heb om te overlijden ipv een geplande sectio.... nu is een sectio natuurlijk ook niet iets om "ff tussendoor" te doen maar toch...

Dat ik uberhaupt voor de 2e x zwanger ben geraakt is puur omdat me beloofd is dat het echt allemaal gepland gaat worden. Echt geen gedoe met weeen meer, geen paniek meer, geen depri-toestanden erna meer.... anders was onze boy toch echt de enige gebleven....

Maar goed, ik moet vertrouwen houden dat het goed komt; dat ik echt hier in het zhuis op 5 minuten afstand rijden geholpen ga worden; dat ik nog steeds als goedmaker voor de bevalling in 2006 5 dagen lang in de nieuwe superdeluxe kraamsuite mag met m'n echtgenoot....... die dag en nacht mag blijven....

vrijdag hoop ik meer te weten.... ik probeer het knopje weer te vinden en om te zetten....

ons meisje woog trouwens al 2500 gram bij een duur van 33 weken..... volgens mij best knap.... zeker voor een meisje?
 
Jammer voor je...
Dacht ook die heeft een data....
Kop op we slepen je er door heen....
Ga morgen ook eens vragen hoe 'zwaar' ze het schatten...

Is dat al veel? 2500gr.
Komt er nu elke week 100gr bij op???
Ik weet het niet hoor.

Heel veel sterkte Natasja...

Probeer je rust te vinden, het lukt je vast wel....
Moet zelf ook afwachten of het mij dit keer lukt..!!!
Ze hebben mij bij de 1e ook 2wk in het ziekenhuis laten liggen en pas 4dgn over tijd werd ik ingeleid.
Terwijl ze al konden zien dat het een grote jongen zou worden, ook aan de handen en voeten...
40 nog wat was mijn zoon volgens mij 4020gr.

Liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan