<p>Dag allemaal,</p><p>Ben nu bijna 11 weken zwanger van mijn eerste. Sinds week zes heb ik opeens bizar veel last van geluiden. Met name het ventilatiesysteem van de bakker achter ons huis drijft me bijna tot waanzin. Eerst had ik dat niet. Mijn vriend zegt dat het echt niet zoveel lawaai maakt en dat ik gewoon extra gevoelig ben. Maar ondertussen klinkt het voor mij wel alsof ik mijn hoofd in een afzuigkap heb gestoken. Als het afzuigsysteem weer aanslaat kan ik wel janken. </p><p>Ik hoor trouwens ook vaak een piep in mijn oren als het wel even stil is. En het lijkt ook alsof ik het ruisen van mijn bloed in mijn oren hoor. Dat had ik eerst ook nooit.</p><p>Iemand die zo’n gevoeligheid voor geluid herkent? Zou het bij de eerste hormonale fase kunnen horen? Gaat het dan ook vanzelf weer over? Tips om er mee om te gaan?</p><p>Dank voor jullie reacties alvast!</p><p>Natalie</p>
Supergevoelig voor geluid eerste trimester
- Onderwerp starter NatalieDW
- Startdatum
Wat vervelend! Ik herken dit zelf niet, maar heb ooit weleens last van een ruis in mijn oren gehad. Dit bleek toen een ijzertekort (die weer voortkwam uit een B12 tekort) te zijn. Misschien heeft het hier nu niets mee te maken, maar wie weet is het de moeite om even te laten checken voor de zekerheid. Hoewel je waarschijnlijk al bloed hebt laten prikken laatst, dus misschien een overbodige opmerking. ? Maar ik verbaasde me toen zo over dit vreemde symptoom!
In ieder geval veel sterkte, hopelijk is het gauw over!!
In ieder geval veel sterkte, hopelijk is het gauw over!!
Hi Natalie,
Ik herken het zeker. Ik heb er ook veel last van. Ook specifiek van de ventilatie en geluiden bij de buren. Ook heb ik last van oorsuizen, voornamelijk tijdens het bellen. Het is een hormonale kwaal en gaat gelukkig vanzelf over. Ik heb het eerder gehad tijdens ziekte. Toen waren mijn hormonen enorm van slag en kreeg ik er ook heel erg last van dus ik ben wat dat betreft wel wat gewend. Het went vanzelf en gaat ook weer over gelukkig. Probeer het te negeren. Accepteren is heel belangrijk en dan ontspannen.
Succes he!
Liefs,
Suzanne
Ik herken het zeker. Ik heb er ook veel last van. Ook specifiek van de ventilatie en geluiden bij de buren. Ook heb ik last van oorsuizen, voornamelijk tijdens het bellen. Het is een hormonale kwaal en gaat gelukkig vanzelf over. Ik heb het eerder gehad tijdens ziekte. Toen waren mijn hormonen enorm van slag en kreeg ik er ook heel erg last van dus ik ben wat dat betreft wel wat gewend. Het went vanzelf en gaat ook weer over gelukkig. Probeer het te negeren. Accepteren is heel belangrijk en dan ontspannen.
Succes he!
Liefs,
Suzanne
Dank voor je reactie Suzanne, het stelt me enigzins gerust om te weten dat het gewoon weer over kan gaan!
En Lisa, goede tip over het ijzertekort. Ik eet geen vlees, dus het zou best kunnen dat ik tekort heb aan B12. Binnenkort moet ik bloed laten prikken, dus dan zal ik daar ook naar vragen!
Als er nog meer vrouwen zijn met deze klachten: tell me!
En Lisa, goede tip over het ijzertekort. Ik eet geen vlees, dus het zou best kunnen dat ik tekort heb aan B12. Binnenkort moet ik bloed laten prikken, dus dan zal ik daar ook naar vragen!
Als er nog meer vrouwen zijn met deze klachten: tell me!
Oh wat ben ik "blij" dit te lezen? Mijn buren hebben gedoe met elkaar waardoor ze extra lawaai gaan maken om elkaar te irriteren.
De 1 begint om 8u met keiharde muziek waarna de ander daar op gaat reageren met flink gestamp en deuren smijten. Naast mijn zwangerschap heb ik al een bijzonder goed gehoor.
Maar ik word GEK!! Krijg kortsluiting en ga letterlijk m'n huis uit vluchten met m'n dochter. Naar oma, stukje rijden met de auto, fietsen.
Echt heel erg kl*te. Heb heftige bekkenpijn en ben nu 22 weken. M'n rust pakken waar nodig is dus wel erg belangrijk, lekker dan als je buren elkaar continu uit te tent lokken. Met muziek aan is het zelfs te horen.
Ik vrees dus dat we moeten wachten tot de baby er is en hopen dat het geen blijvend "kwaaltje" is?
Ik heb trouwens al jaren een B12 tekort en krijg daar elke 3 weken een injectie voor.
De 1 begint om 8u met keiharde muziek waarna de ander daar op gaat reageren met flink gestamp en deuren smijten. Naast mijn zwangerschap heb ik al een bijzonder goed gehoor.
Maar ik word GEK!! Krijg kortsluiting en ga letterlijk m'n huis uit vluchten met m'n dochter. Naar oma, stukje rijden met de auto, fietsen.
Echt heel erg kl*te. Heb heftige bekkenpijn en ben nu 22 weken. M'n rust pakken waar nodig is dus wel erg belangrijk, lekker dan als je buren elkaar continu uit te tent lokken. Met muziek aan is het zelfs te horen.
Ik vrees dus dat we moeten wachten tot de baby er is en hopen dat het geen blijvend "kwaaltje" is?
Ik heb trouwens al jaren een B12 tekort en krijg daar elke 3 weken een injectie voor.
Heel herkenbaar, vooral de eerste 2 uur van de dag. Ik heb ook chronisch B12 te kort, misschien moet ik nu ik zwanger ben vaker gaan spuiten dan... Ik hoop nog dat het in het 2e trimester beter zal gaan qua gevoeligheid voor geluiden.
Ik heb het niet tijdens mijn zwangerschap gehad. Maar ben wel bekend met meertonige harde tinnitus. Daar heb ik na een dubbele oorontsteking bijna een jaar last van gehad. Geluiden kunnen je gek maken ja.
Het ging gelukkig weer over maar wat ik met therapie heb geleerd is dat je je hersens met afleiding bezig kunt houden. Als je je gaat irriteren ga je er steeds meer op letten, waardoor je het nog irritanter gaat vinden. Slecht cirkeltje. Ik ging breien, series kijken en sudokus maken. Of ik het nou leuk vond of niet. Elke keer weer de gedachten bij de bezigheid roepen.
En het hielp om muziek of ander achtergrondgeluid op te zetten, de TV ofzo. Even onder de douche staan. Buiten lopen waar autos rijden en mensen praten. Maar niet te druk, want dat maakte het erger. Weet niet of dat ook zo is met hormonale kwesties. Maar mijn oren moesten gewoon herstellen.
Noise cancelling koptelefoon helpt denk ik minder als je je eigen geluiden ook irritant vindt
Positief blijven denken: als de baby eruit is, zal dit weer bijtrekken.
Het ging gelukkig weer over maar wat ik met therapie heb geleerd is dat je je hersens met afleiding bezig kunt houden. Als je je gaat irriteren ga je er steeds meer op letten, waardoor je het nog irritanter gaat vinden. Slecht cirkeltje. Ik ging breien, series kijken en sudokus maken. Of ik het nou leuk vond of niet. Elke keer weer de gedachten bij de bezigheid roepen.
En het hielp om muziek of ander achtergrondgeluid op te zetten, de TV ofzo. Even onder de douche staan. Buiten lopen waar autos rijden en mensen praten. Maar niet te druk, want dat maakte het erger. Weet niet of dat ook zo is met hormonale kwesties. Maar mijn oren moesten gewoon herstellen.
Noise cancelling koptelefoon helpt denk ik minder als je je eigen geluiden ook irritant vindt
Positief blijven denken: als de baby eruit is, zal dit weer bijtrekken.
