Superonzeker

Hallo allemaal,
Ik moet even mijn hart luchten want ik word gek van mijzelf.

Ik ben nu zeven weken zwanger en verschrikkelijk bang. Deze angst heeft een reden.
In Mei heb ik een echo gehad na een zwangerschap van 10 weken. Deze echo liet toen zien dat ons kindje geen hartactiviteit meer had en dat ik een curretage moest ondergaan. Ik hoef niet uit te leggen dat dit een verschrikkelijke ervaring is geweest.

Nu ben ik dus weer zwanger maar heel anders dan de vorige keer. Ik ben alleen maar bang dat het weer fout is. Mijn angst is zo groot dat ik heel erg tegen de echo op zie. De vorige keer heb ik niets gevoeld, geen krampje, geen signaal, helemaal niets. Ik dacht dat alles goed was.

Nu ben ik bij iedere kramp of steek bang. Vanmorgen werd ik wakker van darmkrampen maar ik ben zo bang dat ik mijn eigen lijf bijna niet meer geloof.
Ik heb zo'n angst dat het mijn
baarmoeder is....

Herkent iemand mijn verhaal? Ik weet dat ik na een positieve echo pas echt kan geloven dat ik zwanger ben.
Ik hoop dat iemand mij een paar bemoedigende woorden kan geven want zo is zwanger zijn niet leuk!
Groeten,
Mel
 
Ik heb ook miskramen gehad en ik weet hoe je je voelt. Het is moeilijk om dan zorgeloos zwanger te zijn en ik hield steeds de tijd dat het daarvoor mis ging in de gaten (zo van, ben ik die week nu al voorbij?). Maar het gaat vast goed. Ik begin het zelf nu pas te geloven en dat terwijl ik al een bol buikje heb.
 
hoi

ik kan je niet helpen maar zal heeeeeel hard voor je duimen dat je strax op de echo het hartje van je kleine wonder ziet. ik kan mij heel goed voorstellen dat je bang bent. dat het weer mis is. maar blijf positief denken.

heel veel sterkte met de echo.

liefs linda 36w
 
Ik heb gelukkig geen miskramen gehad, maar ben wel erg lang bezig geweest om zwanger te raken en toen het eenmaal zover was gebeurde bij mij ongeveer hetzelfde: ik kon gewoon niet geloven dat ik zwanger zou zijn, en bij elk pijntje of steekje dacht ik dat ik een miskraam zou krijgen.
Ik heb dan ook de nacht voor de echo geen oog dichtgedaan!

Achteraf onzin allemaal: de echo was perfect en ik ben inmiddels 38 weken zwanger!

Ik kan helaas niets zeggen om je angst weg te nemen, maar ik zal voor je duimen!

N.
 
Hoi, ik heb met 8 weken een miskraam gehad. Het vruchtje bleek bij 5 weken al afgestorven te zijn. 2 Maanden na de mk bleek ik weer zwanger. Doordat ik in feite nog in het verwerkingsproces zat van de mk was ik niet echt blij. De roze wolk waar je normaal op zit, was bij mij heel ver te zoeken. ik dacht bij elk pijntje wat ik voelde dat het mis was, en heb tot de 15 week wel 10 keer op mijn wc-papiertje gekeken of ik echt niet bloedde. Ik heb met 8 en 12 weken een echo gehad, en na 12 weken kon ik pas echt genieten omdat ik het had zien bewegen. Inmiddels ben ik 33 weken zwanger.
Ik weet precies hoe jij je nu voelt, maar probeer je niet te druk te maken, en wacht de eerste echo af!!
suc6 en geniet er van!!
liefs Jill
 
Lieve Mel,
Ja, heel herkenbaar. Ik ging met 12 wkn naar het zkh voor de termijnecho, denkend dat je de cruciale 12 wkn goed doorstaan bent, dus wat kan er mis gaan. Alles, het was gestopt met leven. Ook een curretage gehad. Dat was in februari. Nu zijn we ruim een half jaar verder en het is weer gelukt. Helaas zal je het angstige gevoel houden meis, kan je niks tegen doen. Ik heb het ook en zal nog wel even duren voor het weg gaat. Je zal ook nog wel betere dagen krijgen, dat je het allemaal wat "leuker" inziet. Ik zou eigenlijk 10 augustus moeten bevallen. Ben nu dus aardig depri, want in plaats van op het eind, zit ik weer in het begin. Maar... we kunnen niets anders doen dan wachten.

Succes meis...
En laat weten of het goed is gegaan met de echo svp
 
Mel,

Dit is mijn eerste zwangerschap....30 dagen pas...hoor! Maar ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb zelf een aangeboren hartafwijking dus de kans dat mijn kind dit heeft bestaat.....ben ook een beetje bang en onzeker.....
 
Terug
Bovenaan