Superpapa

Gisteravond  pastten we op een zoontje van een vriendin, ruim 1 jaar. Ik was  gister naar een bedrijfsuitje. We hadden het zo geregeld dat ik Yanick naar mijn vriendin bracht en mijn man uit zijn werk dan de 2 jongens bij haar op zou halen. Zo gezegd zo gedaan. Mijn man dus met een baby en een dreumes naar ons huis.

Toen ik gister  rond 20 uur thuis kwam leek het huis wel een slagveld! Mijn man was de oudste een potje aan het geven, maar ondertussen zelf een pizza aan het eten. Pizza is natuurlijk veel lekkerder en dat maakte hij met veel gebaar en gegil duidelijk. Dus het potje ging er niet in. Het kwam erop neer dat het jochie pizza aan het eten was en papa maar vast aan het potje was begonnen. Hij vond het wel vervelend dat het knulletje nu overal tomatensaus en paprika op zijn handjes, t-shirtje, hoofdje en armpjes had zitten. Ja lief, daar hebben ze slabbetjes voor uitgevonden, haha. De kinderstoel zat helemaal onder de afgewezen brocolihap en de grond was bezaaid met stukken pizza. Yanick was lekker herrie aan het maken vanuit zijn wipstoeltje want de speen was uit zijn mond gevallen. Verder lag het huis bezaaid met speelgoed, broekjes, luiers, doeken, speentjes, lege en half lege flessen. De kat lag in de wandelwagen te slapen.

Ik ben maar snel te hulp geschoten en binnen 45 minuten lagen de beide heertjes schoon en tevreden in bed. De rust  was snel  wedergekeerd. Papa viel 10 minuten daarna ook in slaap op de bank. Maar wat ben ik trots op mijn mannie-lief! We zijn klaar voor de tweede
 
Ge-wel-dig!!!!

Ik heb ook zo'n super-papa aan de haak geslagen! Hij is ook 2 dagen in de week alleen thuis met Esther en regelt dan ook alles. En dat doet hij geweldig! Ze krijgen ook een steeds betere band samen, prachtig om te zien.

Wees maar trots op je man hoor, bij de meesten komt het toch niet zo van nature aanwaaien...

Groetjes,

Eveline
 
Terug
Bovenaan