Hee Suus,
Het is hier idd een beetje slecht gesteld hier he. Maar ja dat gaat ook wel weer een keer goedkomen.
Nou echt helemaal alleen doe ik het niet hoor. Mijn moeder gaat meestal mee. Mijn vader is ook al een keer meegeweestt omdat mijn moeder toen met vakantie was. Ik neem niet de hele week vrij hoor. Ik weet nu een heel klein beetje hoe de punctie gaat door het weg prikken van de cyste en die was nog zonder verdoving, dus het zal best wel meegaan vallen. Ik heb als het 25/26e plaats gaat vinden toch al een dag vrij, want ik krijg een logeetje en de dag zelf krijg ik van mijn werk als ziektedag.
Tuurlijk kom je ook daadwerkelijk zo ver met die medicatie. Misschien dat je een hogere dosis nodig hebt, maar iedereen komt een keer zo ver hoor. Moed houden.
Die stemmingswisselingen zijn heel herkenbaar, had ik ook. En daar is het bij mij (buiten buikpijn) bij gebleven.
Bijwerkingen van het andere medicijn weet ik nog niet. Op dit moment voel ik nog niets.
Ik heb eigenlijk nu helemaal geen last van napijn meer hoor van de verwijderde cyste. Alleen dat ik nu verschrikkelijke last van mijn schouder en een stijve nek heb, maar dat is dus gewoon van de stress (denk ik, heb het al eerder gehad)
Zelf ben ik ook benieuwd naar de 2e echo. En inderdaad het begint al dichter bij te komen allemaal.
Over je tip, die je vaak leest: 'probeer zo ontspannen mogelijk te zijn', kan ik alleen maar zeggen ontspannen zijn zal idd een uitdaging zijn, maar je moet het gewoon over je heen laten komen, kijk maar naar mij gisteren. Het prikken voelde ik dus en was best een vervelende iets, maar achteraf viel het mee. Dus met die in je achterhoofd, moet de punctie ook meevallen (zei de gyn ook trouwens)
Nou mijn lief is op dit moment deze week elke avond thuis (geen werk op Engeland) maar volgende week weer gewoon Engeland. Ik blijf de spuitjes gewoon zelf doen, moet het tenslotte volgende week ook zelf doen.
Lfs
Mariska V
Het is hier idd een beetje slecht gesteld hier he. Maar ja dat gaat ook wel weer een keer goedkomen.
Nou echt helemaal alleen doe ik het niet hoor. Mijn moeder gaat meestal mee. Mijn vader is ook al een keer meegeweestt omdat mijn moeder toen met vakantie was. Ik neem niet de hele week vrij hoor. Ik weet nu een heel klein beetje hoe de punctie gaat door het weg prikken van de cyste en die was nog zonder verdoving, dus het zal best wel meegaan vallen. Ik heb als het 25/26e plaats gaat vinden toch al een dag vrij, want ik krijg een logeetje en de dag zelf krijg ik van mijn werk als ziektedag.
Tuurlijk kom je ook daadwerkelijk zo ver met die medicatie. Misschien dat je een hogere dosis nodig hebt, maar iedereen komt een keer zo ver hoor. Moed houden.
Die stemmingswisselingen zijn heel herkenbaar, had ik ook. En daar is het bij mij (buiten buikpijn) bij gebleven.
Bijwerkingen van het andere medicijn weet ik nog niet. Op dit moment voel ik nog niets.
Ik heb eigenlijk nu helemaal geen last van napijn meer hoor van de verwijderde cyste. Alleen dat ik nu verschrikkelijke last van mijn schouder en een stijve nek heb, maar dat is dus gewoon van de stress (denk ik, heb het al eerder gehad)
Zelf ben ik ook benieuwd naar de 2e echo. En inderdaad het begint al dichter bij te komen allemaal.
Over je tip, die je vaak leest: 'probeer zo ontspannen mogelijk te zijn', kan ik alleen maar zeggen ontspannen zijn zal idd een uitdaging zijn, maar je moet het gewoon over je heen laten komen, kijk maar naar mij gisteren. Het prikken voelde ik dus en was best een vervelende iets, maar achteraf viel het mee. Dus met die in je achterhoofd, moet de punctie ook meevallen (zei de gyn ook trouwens)
Nou mijn lief is op dit moment deze week elke avond thuis (geen werk op Engeland) maar volgende week weer gewoon Engeland. Ik blijf de spuitjes gewoon zelf doen, moet het tenslotte volgende week ook zelf doen.
Lfs
Mariska V