Sven is niet meer te hanteren.....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi hoi,

Zoals jullie weten is onze Sven onlangs grote broer geworden. Nu is dat een hele gebeurtenis en wij zijn echt superblij dat Sven heel lief is voor Tim.
Maar........ naar ons toe is hij dus echt niet meer te hanteren. Hij heeft nu echt door dat Tim niet meer weggaat en weet met zichzelf geen raad.
Hij slaapt slecht en huilt bijna de hele dag om de meest onzinnige dingen. Als hij zijn zin niet krijgt, is het huis te klein en krijst hij alles bij elkaar.
Nu snap ik echt wel dat het voor het mannetje een hele verandering is en dat hij zijn plaatsje weer moet zoeken. Maar ja, ik kan nu eenmaal niet alles tollereren. Deze week is Richard nog thuis maar vanaf volgende week sta ik er op maandag en dinsdag alleen voor.
Hebben jullie misschien tips? Ik probeer nu al een strak dagritme aan te houden, hem veel aandacht te geven en alle positieve dingen worden de hemel in geprezen. Echter, voor Sven is dit nog niet voldoende. Ik wil niet zo'n mama worden die de hele dag op haar kind loopt te mopperen maar het wordt steeds moeilijker......

Groetjes,
Maike
 
Hey Maike,

Jeetje wat balen zeg! Patrick was destijds de 1e dagen wel uit zijn doen, maar na een paar dagen ging het echt stukken beter. Bij hem hielp het als we hem gewoon even lieten bokken en stieren (meestal was dat als visite binnen kwam). Dit duurde een minuut of 10 en dan was het klaar. Maar nogmaals, dit was een paar dagen en daarna was het over.

Tips.....Hmmmmm.....Even diep nagedacht en het enige wat ik me kan bedenken is dat wat je eigenlijk al doet; alles de hemel in prijzen wat goed gaat. En misschien kun je proberen Sven extra aandacht te geven als de baby slaapt? Maar dat doe je volgens mij al!

Waarschijnlijk komt dit echt wel op zijn pootjes terecht, maar voor nu is het ff een rottijd!

Sterkte!

liefs miranda
 
Hey Maike,

Sam is heel ondeugend geweest en soms ook wel @#$%@$. De dagen dat ik alleen thuis was met Sam en Dani heb ik Sam heel erg veel laten helpen. Als Dani een schone luier kreeg, Sam de doekjes laten aangeven en als Dani na de voeding nog even bij mij zat aan Sam vragen of ze Dani een boekje wilde voorlezen. Heeft bij ons goed geholpen. Alleen met de voeding was (nu soms nog steeds) het lastig want als je de borst geeft kun je niet zo heel erg veel. Wij hebben toen het stoeltj geintroduceerd. Als ze iets deed wat niet mocht op de stoel zetten en twee minuten laten zitten. Wel al het speelgoed weg halen. Ze heeft er maar een paar keer op gezeten. Gelukkig

Hoop dat je er wat aan hebt. SUCCES!!!

Groetjes Patries
 
Hey Maike,

Sam is de eerste 2 weken heel ondeugend geweest en af en toe #$#"#$%"!
Wij hebben Sam heel erg veel laten helpen met van alles en nog wat. Als Dani een schone luier kreeg vragen aan Sam of ze de doekjes aan wil geven. Als Dani na de voeding nog even bij mij op de bank zat aan Sam vragen of ze wil "voorlezen". Sam had alleen snel in de gaten dat als ik met de voeding bezig was dat ik niks on en zij dus ALLES. Wij hebben toen meteen een stoeltje geintroduceerd waar ze 2 minuten op moest zitten als ze iets deed wat niet mocht. Gelukkig hebben we dat niet zo veel nodig gehad.

Hoop dat je er wat aan hebt. SUCCES

Groetjes Patries
 
Vervelend zeg! Alice was ook alleen de eerste paar dagen wat vervelend toen Erik geboren was, daarna was het goed. Probeer wel elke keer iets voor haar te hebben als ik Erik ga voeden, bijvoorbeeld even een bakje druiven, een dvd aan, boekje lezen of even met papa mee. Op die manier heeft ze niet het idee dat ze geen aandacht krijg als ik even een kwartiertje met Erik bezig ben.
En als ze soms echt even niet te hanteren is en alleen maar krijst dan zet ik haar op haar kamer voor een half minuutje. Haal haar er dan weer uit en vraag of het klaar is en dan zegt ze meestal ja en gaat gewoon spelen.
ook wat Miranda schreef, gewoon even negeren, werkt hier wel.

Probeer je er niet te druk om te maken, als ik gestresst ben is Alice meestal ook niet te genieten..
Succes ermee en hopelijk gaat het gauw een beetje beter.

Groetjes Alberdien
 
Hoi hoi,

Wat vervelend dat hij ineens zo veranderd is. Ik vind het wel herkenbaar.. Tis ook niet nix voor je zoontje dat hij jullie moet delen met iemand anders.

Dylano heeft het ook heel erg gehad, en soms nog, dan is hij echt heel erg jaloers.

Ik probeer hem zoveel mogelijk in zn waarde te laten.. Dus als hij boos is, mag hij boos zijn, zolang hij maar nix sloopt..Dan duurt dat een paar minuten, en dan is hij ook echt weer afgekoeld, en komt hij kroelen, en kusjes aan zn broer geven.
En tuurlijk moet je niet alles tolereren, dat kan de bedoeling ook niet zijn.. maar ik zou hem zn eigen dingen laten doen, en idd, lekker veel aandacht geven als Tim ligt te slapen.
Hier gaat het steeds een beetje beter.. Die 2 kunnen echt in een deuk liggen om elkaar. heel erg lief!! Dylano begint tuurlijk steeds meer aan Sylvan te krijgen, en associeert dat met iets leuks.

Ik denk dat het bij Sven echt wel los zal lopen, maar geef het de tijd.. Komt echt wel allemaal goed.

En ohja.. Zoals Alberdien doet, zet ik Dylano (als hij slaat of met dingen gooit) ook ff op zn kamer.. dan kan hij daar uitrazen, en kunnen wij ook ff bijkomen. Dit helpt ook echt bij hem.
Mss kun je dat ook eens proberen??

Heel veel succes!

Liefs Deb.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan