t is allemaal zo heftig

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo meiden,

Ik wilde even dit van me afschrijven, ik lees al een tijdje mee op het forum. Maar meestal reageer ik niet, heel af en toe.

Gisteren zijn we naar het ziekenhuis geweest voor de uitslagen van het 2e sperma onderzoek en de bloedonderzoeken. Hieruit bleek dat de hormoonwaarden in het bloed van mijn man te hoog waren en dat ook deze keer uit het sperma onderzoek naar voren kwam dat er helemaal geen zaadcellen gevonden zijn.
We zijn nu door gestuurd naar Nijmegen, naar t st. Radboutziekenhuis. Daar zullen ze verder gaan onderzoeken of ze ons kunnen behandelen.
Het zal waarschijnlijk dan ICSI worden omdat de zaadcellen dan via MESE of PESE gevonden moeten worden.
Komt voor mijn man en mij dus een hele heftige tijd aan.
Zit ik alleen nog met het probleem dat mijn man absoluut niet kan praten over zijn gevoel en helemaal geen uiting daaraan geeft. Ik kan dus moeilijk inschatten hoe hij zich voelt en waar hij mee zit of niet!
Hebben jullie tips zodat we toch meer kunnen praten en hier samen uit kunnen komen?

groetjes en alvast bedankt
Marina

p.s. ik hoop natuurlijk dat iedereen snel zwanger mag worden en allemaal hele mooie en lieve en stoere jongens en meisjes op deze wereld mogen zetten!!!!!
 
Hi Marina!

Ik vind het echt heel erg voor jullie dat nu ook het 2e onderzoek zo ´n slechte uitkomst had.
Sorry, maar echt een antwoord op je vraag heb ik niet, maar wel weet ik dat ze in het Radbout ook psychische hulp aan bieden. Misschien wil hij wel praten over zijn gevoelens tegen een "vreemde" die er buiten staat.
Een vriendinnetje van mij heeft daar ook gelopen en ze is echt super positief over de behandelingen in het Radbout.
Ik hoop ook voor jullie dat je snel een positieve test in handen hebt!

Heel veel succes!

liefs Nicole
 
Hoi Marina,

Zat even mee te lezen en kan je ook alleen maar zeggen dat je gebruik moet maken van de hulp die ze in het ziekenhuis bieden.
Wij hebben zelf behandelingen gehad in het UMC in Utrecht en daar hadden ze ook speciaal iemand waarmee je kunt praten.
Mijn man en ik konden er ook niet over praten, we stopten het steeds verder weg allemaal.
Bij ons is het na 9 jaar gelukt om zwanger te worden, uiteindelijk via IVF, het is allemaal een hele heftige tijd geweest.
Ben nu 34 weken zwanger en er zijn kleine complicaties, wij zijn blij dat we nu wel met elkaar kunnen praten, heb overigens nog steeds via de mail contact met die vertrouwens persoon in Utrecht.

Wens jullie veel succes en sterkte.

Groetjes Patricia

ps wij stonden er in het begin sceptisch tegenover, maar zijn blij dat we hebben doorgezet om met haar te gaan praten.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan