Taalgebruik peuter.. HELP!

K

Kelly Imre

Hallo lieve ouders,

Ik zou graag advies willen hoe met het volgende om te gaan;

Mijn 2 jarige dochter zegt de laatste weken als ze een donker kindje ziet 'kijk mama, een zwart meisje/jongetje'. Vandaag waren we in de kinderboerderij en wou er een donker meisje glijden waarop mijn dochter zegt; nee zwart meisje, jij mag niet glijden. Mijn man en ik staan dan met het schaamrood op onze kaken en weten niet wat te doen.

Hoe ze er ook opeens bij komt om donkere kindjes zo te benoemen hebben wij geen idee. Wij gebruiken dat woord nooit. Mijn man is zelf ook van buitenlandse komaf.

Ze is 2 en we hebben al een paar keer gezegd dat het niet netjes is om dat te zeggen maar dat begrijpt ze niet.

Hebben jullie advies om hier mee om te gaan?

Lieve groetjes van een ( wanhopige ) mama.
 
Je peuter benoemt precies wat ze ziet, het oordeel en de schaamte verbinden jullie eraan. Het is heel begrijpelijk dat je je geneert als je kindje zoiets zegt, maar realiseer je goed dat jij het waardeoordeel eraan verbindt. Juist door gewoon de verschillen te benoemen blijft het normaal voor je dochter. Als ze zegt 'dat blonde kindje' corrigeer je haar ook niet. Als je dat nu wel doet is dat vreemd voor je dochter, want zij ervaart geen verschil in situatie. Wel kun je het verschil bevestigen in woorden die je wél wilt dat ze gebruikt. Zoals je 'wit haar' zou bevestigen met 'ja, dat kindje heeft blond haar' kun je nu zeggen 'dat kindje met een donkere huid mag ook glijden'. 


Uit dit artikel: Emanuels: ‘Het benoemen van huidskleur is niet gekoppeld aan racisme. Dat is pas zo als je er een oordeel aan hangt. Ik zat een keer in de bus en een kind van een jaar of drie riep: “Die meneer is donkerbruin!” De moeder zei: “Sst, dat mag je niet zeggen.” Zo maak je van praten over kleur een taboe. Had ze gezegd: “Inderdaad hij is prachtig bruin en kijk, jij bent mooi beige,” dan was er niets aan de hand
 
Ik ‘schaam’ mij ook wel eens voor wat mijn dochter zegt. Maar ze zeggen idd letterlijk wat ze zelf zien of ze praten mensen na. Ze leggen zelf nog niet die link tussen wat negatief over kan komen bij anderen. Wat ik zelf probeer is om als zij zoiets zegt, het op een nette manier te herhalen. Dus niet ‘ zwart meisje’, maar gewoon ‘dat meisje’. Mijne praat nu over dikke en dunne mensen, ben ik niet blij mee dus ik struggle ook nog!
 
Euhm hoezo 'ook van buitenlandse komaf'? Mijn man is zwart, ik ben wit en ons kind is bruin. We zijn alledrie Nederlands en niet van 'buitenlandse komaf'.. ik denk dat je het niet zo bedoelt maar hier gaat het eigenlijk al mis in mijn optiek..
ik zou je dochter uitleggen hoe het in elkaar zit en dat wat ze zegt een kindje verdrietig kan maken: wit, bruin, zwart etcetera en dat mensen ook verschillende kleuren ogen en haren hebben. Heel normaal en hoeft niet elke keer benoemt te worden want iedereen ziet dat. Verder: samen spelen, samen delen, algemeen onderwerp in de opvoeding en is voor veel kindjes soms lastig. Ik zou meteen ingrijpen: nee de glijbaan is voor iedereen, even op je beurt wachten!
 
Samen spelen samen delen zou ik gezegd hebben. En het daarbij laten. 

Of antwoorden: "wat kan ze goed glijden van de glijbaan."

Als de situatie past zou ik de volgende keer aan je kind vragen. "Zullen we vragen hoe zij/hij heet?" Dat is dan een mooi contact moment voor je kind. En je stapt over je eigen schaamte heen, want blijkbaar is ze toch niet veel diversiteit gewend in jullie directe omgeving. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan