taboe

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag allemaal,

Voor de derde keer ben ik zwanger. Net iets over de helft nu. Tijdens de SEO bleek dat ik weer een zoon verwacht. Dit was geheel tegen de verwachting in. Ik ervaar deze zwangersschap helemaal anders dan de vorige twee. En hoewel ik uiteraard ontzettend blij ben dat ik een gezonde jongen draag, viel het me toch een beetje tegen. Ik heb wel enkele tranen van teleurstelling laten stromen. Dit is hoogstwaarschijnlijk mijn laatste kindje en dus hoef ik niet meer te hopen ooit nog moeder van een dochter te worden.
We houden het geslacht verder voor ons, maar ik moet het toch wel verwerken.
Ik weet dat ik gelukkig moet zijn met een gezonde baby en dat ben ik ook wel. Ik moet even mijn toekomstbeeld aanpassen en dat kost wat moeite.
Ik ben vast niet de enige, maar het voelt wel als een taboe.
 
hoi hoi, ik herken je verhaal een beetje. ik ben nu 25 weken zwanger van ons tweede jongetje.
ik had in het begin ook heel sterk het gevoel dat we nu een meisje zouden krijgen, elke moeder zou toch graag een dochter willen? heel veel mensen in mijn omgeving dachten ook dat we een meisje zouden krijgen, maar ook tijdens de 20weken echo kregen we te horen dat we weer een jongetje krijgen. ik dacht toen, ow nog een jongen. ik moest er ook even aan wennen maar het duurde gelukkig niet zo lang. ik ben niet echt teleurgesteld dat we een tweede jongetje krijgen, maar ook ik had dolgraag een meisje gewild. maar desondanks dat, ben ik wel heel blij dat het kindje gezond is, nou ja en dat het dan een jongetje is, is voor mij bijzaak. het is net zo welkom voor ons, maar ik snap je gevoel echt wel!
 
Ik ben momenteel zwanger van de derde, 39 weken, en we hebben al 2 jongens. We weten niet wat het geslacht van ons derde kindje gaat worden. De geijkte vraag die ik al veel heb gehad, is: Je hoopt nu zeker dat het een meisje gaat worden. Stiekem zou ik het natuurlijk heel leuk vinden als het een meid wordt. Ik denk dat iedere vrouw graag een dochter wil hebben en iedere man een zoon. Alhoewel hier natuurlijk ook uitzonderingen op zijn. Binnenkort zullen we weten of er een broertje of een zusje bij komt. En ook ik zou het heel leuk vinden als het een meisje wordt. Natuurlijk is een jongetje ook heel erg gewenst, maar dan ben ik het enige kippetje in het kippenhok:) In ieder geval snap ik je gevoel helemaal en neem van mij aan, je bent echt niet de enige die dit gevoel heeft.
 
Ik ben in september moeder geworden van mijn tweede zoon en hoewel wij het geslacht vantevoren niet wisten heb ik me heel bewust ingesteld op een tweede jongen, want ik had ook graag een meid gehad, maar ja, dat heb je niet voor het zeggen. Ik ben dolgelukkig met mijn twee gezonde jongens en voel me gezegend, maar er zijn wel momenten waarop ik het jammer vind dat een van de twee geen meisje is.
Ik herken je gevoel dus wel. Het zegt ook helemaal niets over hoeveel je van je jongens (alledrie!) houdt, het is alleen dat je even moet wennen aan het idee dat je geen meisje hebt of gaat krijgen.
Gefeliciteerd!
 
Dank jullie wel voor jullie reactie. Het is fijn om te weten dat er meer mensen zijn die mijn gevoelens delen. De tijd om aan het idee te wennen heeft me doen besluiten om tijdens de echo naar het geslacht te vragen. Ik had het, denk ik, heel vervelend gevonden om nog te 'wennen' als de kleine al geboren was geweest. Van mijn twee oudste heb ik het niet geweten en dat was ook wel heel erg leuk. De meisjesnaam die ik al jaren koester kan dus ook weer in de kast. En wat hebben we een moeite om een nieuwe jongensnaam te verzinnen die ook bij die van de oudsten past. Gelukkig hebben we nog tijd zat.
Beste Ugly Betty, succes met je bevalling binnenkort, het zit er bijna op.
 
Hoi
Hier net andersom, ik had al 2 jongens en ging er compleet van uit dat de 3e weer een jongen zou worden. Heb heel weinig met meisjes, vind mijn neefjes ook leuker dan mijn nichtjes ( sorry) We hadden ook enkel jongensnamen, maar de nacht voor de 20 weken heb ik werkelijk er wakker van gelegen dat we ook een meisje konden krijgen. Had daar gevoelsmatig nog niet aan gedacht. Gelukkig was ook nummer 3 een jongen. Ze hebben het heerlijk met elkaar, altijd een speelmaatje. Wel uit de omgeving heel veel vragen of ik niet teleurgesteld was, blijkbaar moet je ook als moeder een meisje willen heb ik het idee. De wens voor enkel jongens accepteert ook niet iedereen. Overig is de kans na 2 jongens op een 3e jongen maar liefst 70 % ipv de 50% die je zou verwachten.
 
Hoi ik ben momenteel niet zwanger (bezig voor nummer 2) maar ik wil je maar even zeggen dat ik best begrijp hoe je je voelt. De dag voor de 20wkn echo van mijn dochter zaten mijn man en ik te gissen wat het zou zijn en we durfden allebei onze voorkeur niet uit te spreken (bij de 1e is het nog meer taboe denk ik omdat je dan geen echte reden hebt om iets te willen). Toen we de volgende dag hoorden dat het een meisje werd zijn we allebei een gat in de lucht gesprongen want blijkbaar wilden we dat allebei heel graag. We hebben er heel hard om gelachen later en elkaar beloofd dat we het de volgende keer gewoon zullen zeggen. Dus ik denk dat je best eerlijk kan zijn over je gevoelens, je hebt nog lang de tijd voordat het kleintje geboren wordt, en tegen die tijd ben je vast aan het idee gewend :)
 
heej,
ook hier iemand 26 weken zwanger van ons eerste zoontje. Mijn vriend had sterk het gevoel dat het een dochtertje werd. En zoals velen hoopte ik ook stiekem op een meisje. Toch zei mijn gevoel dat het een jongetje zou worden en dat gevoel kwam uit. We krijgen een zoontje. In het begin stiekem een beetje teleurgesteld, maar nu ben ik echt aan het idee gewend. Ik zou nu niet meer willen ruilen. En tjah als we ooit nog voor een 2de gaan, hoop ik inderdaad wel heel erg op een meisje...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan