A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Vrijdag (de 13de) zijn we vol goede moed vertrokken naar Zeeland. Mijn zus ging mee met haar zoon en dochter en haar dochter zou blijven tot woensdag (mijn zus en neefje tot zaterdagavond). Woensdag zou weer een vriendin van me komen die dan tot vandaag zou blijven. En maandag zou een andere vriendin langs komen met haar kroost. Ik zag het redelijk zitten allemaal.
Het weer zat wel een beetje tegen. Tja, ik was natuurlijk flink verwend door de ervaring van de afgelopen 2 jaar, toen we ook daar zaten en het 25-30 graden was. Maar ondanks het soms slechte weer, zijn we toch een aantal keren naar het strand geweest. Op zich wel leuk, maar Siebe is er eigenlijk nog te klein voor. Hij vond het wel helemaal geweldig, al dat zand, maar zat steeds met zijn zand-knuistjes door zijn oogjes te wrijven, waardoor het plezier een beetje negatief beïnvloed werd. Maar al met al ging het dus goed. Merijn durfde niet in de zee, maar dat mocht de pret niet drukken.
Tot dinsdagnacht. Merijn sliep bij mij in bed en was erg onrustig. Rond 2.00 uur begon hij te spugen. Nadat hij 2 keer gespuugd had, hoorde ik op het kleine kamertje ook een klein mannetje huilen, en ja hoor, nog een spuger er bij. Nadat Merijn 7 keer gespuugd had en Siebe 3 keer en het inmiddels 4.00 uur was geworden en ik dus nog geen oog had dicht gedaan, meende ik zelf ook nog even mee te moeten doen. Daar zat ik op het toilet met een bak voor me. Tja, hoe zal ik het netjes zeggen, dubbele pret!! Tjonge wat voelde ik me belabberd!!
Toen uiteindelijk na 3 keer spugen de rust wederkeerde heb ik bij het wakker worden mijn vriendin ge-sms't om te vertellen dat we alledrie ziek waren en haar de keus gegeven om wel of niet te komen. Zij koos voor de beste oplossing en dat was niet komen. Het is hartstikke besmettelijk en hoogstwaarschijnlijk heeft mijn vriendin met haar kroost het meegenomen, want haar 2 oudsten hadden het in het weekend!!Aangezien Fleur (dochter van mijn zus) woensdag naar huis zou gaan en ik me helemaal niet lekker voelde, het weer ook nog tegen zat en ik me bedacht dat ik vrijdag (vandaag dus) in de voorspelde regen, alles in mijn uppie moest inpakken en opruimen en de kinderen dan ook nog zou moeten entertainen, heb ik woensdagochtend besloten om ook naar huis te gaan. Ik had er helemaal geen zin meer in om daar te blijven met 2 zieke kindjes en mezelf ook nog eens belabberd te voelen. Bovendien had ik de 5 voorgaande nachten ook bizar slecht geslapen vanwege het feit dat Siebe een keer of 4 per nacht wakker werd en pas weer ging slapen als ik hem neerlegde en zijn speen gaf, zucht......
Nou, dat was me het weekje dus wel. Al met al ben ik toch blij dat ik wel ben gegaan, want ik heb ondanks alles toch het gevoel dat ik er even helemaal uit ben geweest en misschien nog het allerbelangrijkste.......ik heb een leuke bikini gevonden en geloof me.....daar was ik al tijden naar op zoek. Dus het heeft me ook wat opgeleverd. Tja, je moet alles positief blijven bekijken, niet waar!!!
Het zit er weer op en ik ga nu proberen of ik iets kan regelen voor de periode van 15-19 augustus, wanneer de kindjes bij hun vader zullen zijn. Misschien dat ik dan nog de broodnodige rust kan vinden die ik eigenlijk toch wel verdiend heb na een gigantisch zwaar jaar.
Groetjes Fonske.
Vrijdag (de 13de) zijn we vol goede moed vertrokken naar Zeeland. Mijn zus ging mee met haar zoon en dochter en haar dochter zou blijven tot woensdag (mijn zus en neefje tot zaterdagavond). Woensdag zou weer een vriendin van me komen die dan tot vandaag zou blijven. En maandag zou een andere vriendin langs komen met haar kroost. Ik zag het redelijk zitten allemaal.
Het weer zat wel een beetje tegen. Tja, ik was natuurlijk flink verwend door de ervaring van de afgelopen 2 jaar, toen we ook daar zaten en het 25-30 graden was. Maar ondanks het soms slechte weer, zijn we toch een aantal keren naar het strand geweest. Op zich wel leuk, maar Siebe is er eigenlijk nog te klein voor. Hij vond het wel helemaal geweldig, al dat zand, maar zat steeds met zijn zand-knuistjes door zijn oogjes te wrijven, waardoor het plezier een beetje negatief beïnvloed werd. Maar al met al ging het dus goed. Merijn durfde niet in de zee, maar dat mocht de pret niet drukken.
Tot dinsdagnacht. Merijn sliep bij mij in bed en was erg onrustig. Rond 2.00 uur begon hij te spugen. Nadat hij 2 keer gespuugd had, hoorde ik op het kleine kamertje ook een klein mannetje huilen, en ja hoor, nog een spuger er bij. Nadat Merijn 7 keer gespuugd had en Siebe 3 keer en het inmiddels 4.00 uur was geworden en ik dus nog geen oog had dicht gedaan, meende ik zelf ook nog even mee te moeten doen. Daar zat ik op het toilet met een bak voor me. Tja, hoe zal ik het netjes zeggen, dubbele pret!! Tjonge wat voelde ik me belabberd!!
Toen uiteindelijk na 3 keer spugen de rust wederkeerde heb ik bij het wakker worden mijn vriendin ge-sms't om te vertellen dat we alledrie ziek waren en haar de keus gegeven om wel of niet te komen. Zij koos voor de beste oplossing en dat was niet komen. Het is hartstikke besmettelijk en hoogstwaarschijnlijk heeft mijn vriendin met haar kroost het meegenomen, want haar 2 oudsten hadden het in het weekend!!Aangezien Fleur (dochter van mijn zus) woensdag naar huis zou gaan en ik me helemaal niet lekker voelde, het weer ook nog tegen zat en ik me bedacht dat ik vrijdag (vandaag dus) in de voorspelde regen, alles in mijn uppie moest inpakken en opruimen en de kinderen dan ook nog zou moeten entertainen, heb ik woensdagochtend besloten om ook naar huis te gaan. Ik had er helemaal geen zin meer in om daar te blijven met 2 zieke kindjes en mezelf ook nog eens belabberd te voelen. Bovendien had ik de 5 voorgaande nachten ook bizar slecht geslapen vanwege het feit dat Siebe een keer of 4 per nacht wakker werd en pas weer ging slapen als ik hem neerlegde en zijn speen gaf, zucht......
Nou, dat was me het weekje dus wel. Al met al ben ik toch blij dat ik wel ben gegaan, want ik heb ondanks alles toch het gevoel dat ik er even helemaal uit ben geweest en misschien nog het allerbelangrijkste.......ik heb een leuke bikini gevonden en geloof me.....daar was ik al tijden naar op zoek. Dus het heeft me ook wat opgeleverd. Tja, je moet alles positief blijven bekijken, niet waar!!!
Het zit er weer op en ik ga nu proberen of ik iets kan regelen voor de periode van 15-19 augustus, wanneer de kindjes bij hun vader zullen zijn. Misschien dat ik dan nog de broodnodige rust kan vinden die ik eigenlijk toch wel verdiend heb na een gigantisch zwaar jaar.
Groetjes Fonske.