Tangverlossing

[xxesjexx]

Hoi

Mijn naam is Esther, ik ben op 23 december 2011 bevallen van onze prachtige dochter Merle.
Mijn bevalling ging heel moeizaam en uiteindelijk moest Merle met de tang worden gehaald. Dat was zo heftig!
Ik merk nu, 8 weken na de bevalling dat de emoties nu pas heel erg los komen.
Ik kan er wel vrij goed over praten maar zou graag in contact komen met vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt.

Lfs Esther

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ik heb niet hetzelfde meegemaakt als jij maar mijn eerste bevalling was ook geen pretje al ben ik wel thuis bevallen zonder hulmiddelen. Ik kreeg wel een flinke knip en de kraamverz moest op mijn buik meedrukken om de kleine eruit te krijgen. Ik heb me nooit gerealiseerd wat een impact het eigenlijk op me heeft gehad totdat ik voor de tweede keer ging bevallen. Toen kwam ineens datzelfde bakje met instrumenten tevoorschijn en ik raakte lichtelijk in paniek bij de gedachte dat ik misschien weer zo'n knip kreeg. De verloskundige wist niet hoe snel ze dat bakje weer moest wegleggen en mij gerust te stellen. Uiteindelijk was een knip niet nodig gelukkig en de bevalling is me achteraf meegevallen in vergelijking met de eerste. Later zei ze me dat ze geen idee had dat ik toch enigzins een trauma aan die knip had overgehouden maar dat had ik mij zelf niet eens gerealiseerd totdat ik weer moest bevallen. Kortom, laat je emoties de vrije loop (dat heb ik toen niet gedaan) en praat er inderdaad over zodat het een plekje krijgt. Maar gelukkig kun je er al goed over praten. Hopelijk vind je iemand die je ervaring deelt en waarmee je kan praten om het te verwerken. Dat scheelt een stuk zodat je straks weer helemaal jezelf kan zijn en genieten van je dochter! Succes.

 

[muzeyin]

Ik ben ook zes weken terug bevallen, heb een super zware bevalling gehad is mijn eerste, mijne is met een vacuum weggehaald , na mijn bevalling heb ik enorm geleden en ben nig sreeds aan het lijden kben ook heel emotioneel mAar kan het niet uiten, ik denk steeds terug aan de bevalling en telkens keer als ik pijn lijdt en zie hoe het onderin enzo eruit ziet en voelt oke is een groot kind doorheen gekomen maar het had anders moeten gaan maar oke ik in ruil een kerngezond ukje in de plasts en dat is mijn enigste troost