Ik ben een poosje geleden al bevallen, maar lees hier nog regelmatig mee. Blijft trekken dat zwanger zijn. In mei hebben we een jongentje gekregen. In de zwangerschap voelde ik ook veel dingen anders. Maar goed elke zwangerschap is anders. Deze keer werd ik 's nachts wakker van het getrap en had ik geen last van maagzuur, bij mijn dochter was dit juist andersom. Maar goed, ik kon het wel relativeren omdat die tekenen soms niks zeggen. Mijn moeder heeft 5 meiden en 1 jongen gekregen en alle zwangerschappen waren anders.
Ik wilde het niet weten, ook al was ik bloednieuwsgierig... ik heb veel echo's gehad, maar heb me altijd kunnen inhouden. Toen hij geboren was weet jij wel waar ik het eerste naar vroeg. Een jongen dus... na een meisje een jongen. Een rare gewaarwording trouwens, want je bent eigenlijk alleen maar een meisje gewend en als je dan een jongen krijgt is dat best onwennig.
gelukkig waren we snel gewend en nu weet je niet beter. Net zo leuk hoor.
Trouwens.... het verbaast me dat je al 33 weken bent. Wat gaat het hard. Ik weet nog wel dat je net zwanger was en je zo'n probleem met broer en schoonzus had.. is het nog steeds onrustig of zijn ze zelf ondertussen ook zwanger geworden? Of vergis ik me en heb ik de verkeerde voor me?
