Hoi Miranda,
Ikzelf ben al bijna 10 jaar 'schildklierpatient'. Ik bleek eerst een veel te hard werkende schildklier te hebben, waarvoor ik een jaar lang medicijnen heb gehad die niet bleken te werken en uiteindelijk een zgn jodiumslok. Deze is te groot geweest, dus nu werkt mijn schildklier onvoldoende. Ik slik hiervoor aanvullend schildklierhormoon; Thyrax. Het is lastig de juiste dosos te bepalen maar ook ik had al jaren een stabiele en kon dus van de internist naar controle bij de huisarts.
Toen ik vorig jaar in blijde verwachting bleek te zijn, werd ik weer naar de internist verwezen. Omdat ik niet zelf genoeg hormonen aanmaak, werd de dosis gedurende mijn zwangerschap steeds een beetje verhoogd. Ik prikte om de 6 weken bloed en had dan een telefonisch of persoonlijk consult. Ik heb de internist gevraagd naar gevolgen voor de baby, eventuele risico's of erfelijkheid. Kreeg daar niet zo'n duidelijk antwoord op helaas, moest me maar geen zorgen maken. Ik heb dus ook zelf op internet eea opgezocht.
Bij de eerste termijnecho was het de gynaecoloog die aangaf te willen weten hoe hoog de waarde van de antistoffen tegen die schildklier in mijn bloed was; kennelijk maak je die aan als je schildklier te snel werkt, of onder invloed van die medicatie oid. De hoogte van die antistoffen was voor mij bepalend of ik bij de gyn of bij de VK onder controle zou blijven. Gelukkig waren ze laag en kon ik dus bij de VK terecht, ik wilde namelijk erg graag thuis bevallen.
Helaas is het toch het ziekenhuis geworden omdat mijn vliezen > 24 uur gebroken waren. Gelukkig kwamen de weeen toch op eigen kracht op gang en na 12 uur en ruim een uur persen is mijn dochter geboren (wel met vacuum en knip). Ze woog ruim 7 pond en is nu 13 weken oud. Toevallig lag er op de kraamafdeling die dag een andere vrouw die net haar 2de kindje had gekregen, met dezelfde medische voorgeschiedenis. Zij was wel bij de gyn onder behandeling geweest ivm schildklier. De zwangerschap en haar bevalling waren echter ook goed verlopen.
Een schildklieraandoening kan erfelijk zijn, vooral bij vrouwen komt het meer voor. Zelf heb ik een oma met een schildklierafwijking. Het is echter helemaal niet zeker dat mijn dochter bv problemen kan krijgen met haar schildklier. Vooralsnog heeft ze die niet.
Ikzelf ben inmiddels bezig mijn dosering Thyrax aan te passen, ga nog steeds om de 6 wk bloed prikken. Is inderdaad vervelend maar ikzelf ervaar mijn 'ziekte' nauwelijks als een belasting; er valt goed mee te leven, in tegenstelling tot andere aandoeningen. Je kunt er in ieder geval oud mee worden en ik heb gelukkig weinig klachten en anders probeer ik de situatie maar van een positieve kant te benaderen.
Ik hoop dat je wat aan mijn ervaring hebt. Laat je gewoon goed informeren, ikzelf had graag van mijn internist wat meer 'know how' gehad over de gevolgen tijdens zwangerschap en vor het kindje. De communicatie tussen internist en gyneacoloog was ook niet altijd even goed heb ik gemerkt; de een zei dit, de ander dat. Probeer naar je gevoel te luisteren; voel je nog onzekerheid of twijfel, maak het bespreekbaar. Op zo'n moment in de spreekkamer ben je doorgaans niet zo assertief, en ik heb ook wel eens buiten gestaan en nog eens teruggebeld met een vraag die ik nog wilde stellen of die de keer erop nog maar eens gesteld.
En dat je je vragen hier al stelt vind ik gewoon hartstikke goed. Ik hoop dat een hele goede zwangerschap hebt en straks een heerlijk, mooi en gezond kindje in je armen mag houden! Sterkte!
