tegen het einde

[Anoniem]

hoi allemaal,

Ik ben nu 38 wkn en 1 dag zwanger en de bevalling komt natuurlijk steeds dichter bij.
In het begin dacht ik er helemaal niet over na maar nu het steeds dichter bij komt vind ik het toch wel ontzettend spannend worden.

Omdat dit mijn eerste kindje is is het denk ik vooral de onwetendheid. Ik moet ziezo in het zkh bevallen dus kwa medische zorg zal ik niks te kort komen maar denk wel eens zal ik het allemaal wel kunnen enz.

Hebben er meer hier last van of ben ik de enige.

groetjes peet

 

[Anoniem]

Heey!

Voordat ik zwanger werd moest ik echt niet aan de bevalling denken en dacht toen echt dat ik nooit ging bevallen maar nu ik eenmaal zwanger ben is dat wel wat meer veranderd, ik ging filmpjes kijken over de bevalling (op deze site staat er ook 1) en moet nu zeggen dat ik het steeds minder eng ga vinden ookal is het voor mij lang nog niet zover! (mei pas)
Je moet het gewoon over je heen laten komen en denk maar dat je straks dat wondertje in je armen hebt liggen!
Hopelijk heb je hier iets aan!

xxx ssuss

 

[Anoniem]

Hoi Petra,
Je bent niet de enige die zo denkt. Ik heb inmiddels een bavalling achter de rug en ik denk nu voor de tweede (over een week of 11) weer dat ik het niet zal kunnen. Het is ook wel heel bijzonder. Ik weet dat ik bij de eerste bevalling een oerkracht had, die me hielp om mijn kindje eruit te persen. Ik weet ook dat dat nu wel weer zal komen, maar ik vind het ook eng hoor.
Succes in elk geval
Patricia

 

[Anoniem]

het lijkt me niet meer dan normaal als je zo denkt hoor: als je vroeger een examne moest doen dan dacht je er ook pas vlak van te voren over na en werd ik pas de uurtjes ervoor zenuwachtig.
misschien een opsteker: ook eerste bevallingen kunnen vlot en probleemloos verlopen: eigen ervaring.
je krijgt op dat moment een kracht, waarvan je niet eens vermoed dat die in je lijf verborgen zit. achteraf was ik echt apetrots, glom aan alle kanten: die klus had ik toch maar gedaan. Ronduit super. en de pijn viel mij reuze mee.

sterkte en succes met jouw klus!
greet

 

[Anoniem]

Ik ben tot deze week nog helemaal niet met de bevalling bezig geweest. Maar sinds ik op het oktober forum een aantal berichtjes heb gelezen van (vroeg) geboortes ben ik er toch meer  mee bezig. Vannacht zelfs de eerste keer een nachtmerrie gehad erover!
Ik ga dus verder geen berichtjes met betrekking tot bevallingen meer lezen, ik laat het allemaal wel op me af komen.
Ik troost me altijd bij de gedachten dat zelfs de mensen die een ''helse'' bevalling hebben gehad vaak voor een tweede kindje kiezen...
groetejs Elke

 

[Anoniem]

Ik vind het ook allemaal heel spannend worden. Ik ben morgen uitgerekend en tot vorige week ofzo heb ik eigenlijk nooit zo over de bevalling nagedacht. Nu zie ik er het ene moment enorm tegenop en het andere moment denk ik ach iedere vrouw kan het en waarom ik dan niet, het komt vanzelf goed. Ik denk dat dat ook is wat je in je achterhoofd moet houden al moet ik zeggen dat dat niet altijd even meevalt.
Ik ben gewoon ook zo nieuwsgierig naar het begin, de pijn, hoe lang het duurt, noem maar op. Maar ik lees ook geen andere bevallingsverhalen, dit omdat ze allemaal anders zijn en iedereen ervaart het anders, dus wat dat betreft is het ook lastig voorbereiden omdat je toch niet weet wat je kunt gaan verwachten.
In ieder geval succes ermee en het komt allemaal goed!

Groetjes danielle