Teleurstelling verjaardag

[Oktobermama]

<p>Het is zover, dochter is eindelijk jarig geweest. 1 jaar geworden! We wilde dit vieren, niet te groot, alleen naaste familie. Het viel me tegen. Ik had geen verwachtingen maar dan toch teleurgesteld, ik snap het niet. Ze vroegen om een verlanglijstje en ze heeft maar 1 ding daarvan gekregen. Geeft niet, ik weet dat ik ondankbaar klink. Het echte taart moment en zingen hebben we met het gezin gedaan. Ik weet niet wat ik hiermee wil, even van me af schrijven.</p>

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Helemaal niet erg toch om het van je af te schrijven! En zo'n 1e verjaardag is een super leuk, geweldig, belangrijk moment! Als ze dan om een verlanglijstje vragen en er komt maar 1 ding daarvan af en het was allemaal niet zoals je verwacht had dan snap ik dat je ben wel even zo'n moment hebt hoor. Niks geks aan ?

 

[Wolkjes]

Ooh dat gevoel herken ik wel! Onze oudste dochter kreeg elke maand een felicitatie voor haar ‘maanddag’. Terwijl de eerste verjaardag van onze tweede dochter geen aandacht kon krijgen. Om 23:30uur kregen we een gefeliciteerd appje van mijn schoonouders(haar opa en oma dus)?

 

[Gebruiker10226080]

[quote quote=10498148]Ooh dat gevoel herken ik wel! Onze oudste dochter kreeg elke maand een felicitatie voor haar ‘maanddag’. Terwijl de eerste verjaardag van onze tweede dochter geen aandacht kon krijgen. Om 23:30uur kregen we een gefeliciteerd appje van mijn schoonouders(haar opa en oma dus)?[/quote]Omg das echt heel erg!!

Ik snap je wel hoor. Ik vond de 1e verjaardag van mn dochter megasuperhet-allerbelangrijkste en dan schuurt het soms als anderen het minder belangrijk lijken te vinden. Mn zus verzette haar datum (moest toen al in stukjes, wel fijn stiekem) omdat ze een wedstrijd had van haar sport en ze die niet op tijd genoteerd had. Ik vond dat zo kwetsend en ongeïnteresseerd overkomen...
Dus ik snap je gevoel als het toch niet zo ging als bedacht xxx

 

[Galileo]

Misschien is het ook gewoon een moment van weemoed voor jou? Dat je je opeens beseft dat je alweer een jaar moeder bent, dat je baby toch niet meer echt baby is, dat het zo bijzonder is dat je je niet meer voor kan stellen dat dit kleine mensje er ooit niet was. En dat het de eerste verjaardag is, dus dat moet ‘bijzonder’ zijn.

Maar eigenlijk; het maakt allemaal niet uit. Maak er vandaag weer een mooie dag van, koester de bijzondere dagen die juist zo gewoon zijn. Elke dag met je kind is uiteindelijk even bijzonder!

dikke knuffel