Termijnecho blijkt missed abortion

Hoi allemaal,

Vandaag termijnecho gehad van onze eerste zwangerschap; met 8 weken een mooi kloppend hartje, en nu vanmorgen niks... kindje is gestopt met groeien rond de 9 weken.
Had ergens al een voorgevoel, maar deed dit af als angst. Bleek dus te kloppen.

Vanmiddag belt de verloskundige om de opties door te spreken: afwachten, afbreken of curretage.
Iemand ervaring of advies? Ik wil eigenlijk niet afwachten of thuis tabletten nemen en hevig bloeden, maar curretage vind ik ool weer zoiets... We hebben geen idee wat de "beste" keuze is...
 
Hoi Lissocat! 
Wat verdrietig dat het een missed abortief is geworden... Vooral omdat je al een goede echo had gehad en al een hartje hebt zien kloppen... Heel veel sterkte met de verwerking en jullie verdriet. 
Wat betreft je vraag; ‘Helaas’ is er geen goede/beste optie. Het hangt heel erg vanaf wat je wil. Wil je zsm er vanaf? Ga dan voor curettage. Wil je de natuur zo veel mogelijk zijn gang laten gaan? Wacht dan af... Wil je een middenweg... Misschien dan de medicatie thuis, met de kans dat je alsnog een curettage moet als er nog wat achterblijft. 
Misschien goed om te bedenken dat je nu niet direct hoeft te beslissen. Je kan ook even een paar dagen afwachten en bijvoorbeeld volgende week alsnog voor een curettage/medicatie kiezen. Het is niet zo dat als je nu af wil wachten, dat je definitieve keuze is. Soms helpt het om het even een paar dagen te laten bezinken. Want alles heeft voor- en nadelen. (En vooral niet teveel Google-en, dan krijg je van alles vooral de horrorverhalen ?)
Succes met je keuze en vooral doen waar je zelf achter staat. 
 
Ach wat verdrietig voor jullie... allereerst veel sterkte gewenst. Belangrijk om even goed toe te geven aan wat er gebeurt, wees lief voor jezelf!

Ik heb helaas vorig jaar zomer hetzelfde meegemaakt. Ging met 12 weken naar de termijnecho als eerste echo (ivm corona geen vroege echo gehad) en toen bleek het kindje al bij 7 weken gestopt met groeien. Heel bizar gevoel dat je lijf nog 'zwanger' is al die tijd.
Toen werd geadviseerd medicatie te gebruiken om het op te wekken. Je moet dan thuis afwachten op wat er gebeurt, slim om groot maandverband in huis te halen en iets van gedroogde dadels/abrikozen voor het ijzergehalte. Dat heb ik tot twee keer toe moeten doen omdat het helaas niet op gang kwam (dit gebeurt maar bij iets van 5% van de vrouwen). Na twee kuren medicatie bleef ik vloeien en stolsels verliezen, maar bij de wekelijkse controles in het ziekenhuis bleek dat mijn baarmoeder nog steeds niet leeg was.
Heb toen uiteindelijk 7 weken na vaststellen missed abortion alsnog een curretage moeten ondergaan.. Die vond ik erg meevallen, maar dat is per persoon wellicht verschillend.
Uiteindelijk ben ik drie weken na de curretage zwanger weer geworden en heb ik het goed een plekje kunnen geven door er veel over te praten.
Mocht een soortgelijke situatie zich ooit weer voordoen, dan zou ik in een eerder stadium kiezen voor een curretage omdat ik nu echt de hele zomer heb rondgelopen met de missed abortion.

Kortom, luister naar het advies van de artsen maar ook naar je eigen gevoel. Take care!
 
Dankjulliewel voor de antwoorden. We zijn allebei even in shock ofzo... Wel al gehuild en boos geweest, maar nu even helemaal stil. Geen idee hoe we ons moeten voelen.

Heb in het verleden een curretage gehad en vond dat ook echt heel erg meevallen. Het voelt nu een beetje zakelijk ofzo, zo van; haal het maar weg, het is toch niet goed, dan kunnen we ook snel weer verder.
Pillen wil ik denk ik sowieso niet, vriendin van mij heeft daar toen ook "problemen" mee gehad dat ze nog niet leeg was enzo.

Ik weet het echt niet. We gaan het er straks goed over hebben met de verloskundige...
Pff, ik wil dit helemaal niet ?
 
Ik snap heel goed dat je dit niet wil en dat je even helemaal niet weet wat je wil... 
Als ik je berichtje zo lees, zou ik als ik jou/jullie was echt even de tijd nemen om het een plekje te geven en geen overhaaste beslissingen nemen. Misschien wordt je morgen wakker en weet je ineens wat je wil. Of over een paar dagen. In deze situatie een beslissing nemen is ook moeilijk en hoeft dus ook (nog) niet.  En inderdaad...wees lief voor jezelf! ?
 
Wat verdrietig dat je dit moet meemaken. Ik heb in 2019 een missed abortion gehad. Met de 8 weken echo kwamen we erachter dat het vruchtje waarschijnlijk met 5 weken al gestopt was met groeien. Ik heb toen gekozen om het af te wachten, helaas zonder resultaat. Uiteindelijk heb ik het met 11 weken met medicatie opgewekt. Ook ik was na 10 dagen niet helemaal “schoon”, maar dit is uiteindelijk met de volgende menstruatie goed gekomen. Wat ik wel fijn vond is dat ik tijdens het wachten in die weken het toch ook kon verwerken samen met mijn partner. Uiteindelijk blijft het een heftige ervaring ongeacht welke keuze je maakt, maar je moet doen waar jij je goed bij voelt. En je hoeft dit niet vandaag te beslissen, dat kan ook over een week. Heel veel sterkte.
 
Dankjulliewel allemaal ?
We hebben net weer gesproken met de verloskundige, en we wachten even af. Donderdag weer een belmoment om te zien hoe het gaat, hoe het er voor staat en of we misschien van gedachten zijn veranderd.

Heel surreeel dit... Alsof we straks wakker worden en het een droom was ofzo. We voelen nu allebei even helemaal niks...
 
Wat een verdrietig nieuws Lissocat ? Ik heb vorig jaar hetzelfde meegemaakt (goede 8 weken echo en bij de termijnecho te horen gekregen dat het hartje was gestopt bij 9+5). Ik heb er toen voor gekozen om de miskraam af te wachten, omdat dit de natuurlijke manier is en dus het minst schadelijk voor je lichaam. Het duurde bij mij uiteindelijk 3,5 weken voordat de miskraam op gang kwam. Ik heb dit ook als een mini bevalling ervaren inclusief vruchtwaterverlies en pijnlijke weeën. Echter ben ik blij met deze keuze aangezien het vruchtje er zo goed als compleet uitkwam en we d.m.v. de watermethode goed afscheid hebben kunnen nemen.. Ik wens jou en je partner heel veel sterkte de komende tijd, wees lief voor jezelf en elkaar.
 
Terug
Bovenaan