Hallo meiden,
ik ben weer terug van weggeweest. Heerlijk een paar dagen kamperen in Friesland. Wat een mooie provincie. Het was 's nachts wel koud en er stond veel wind, maar toch een paar fijne dagen gehad.
Vanochtend moesten we weer naar de gyn. Daar hebben we de resultaten van alle onderzoeken doorgenomen. Zowel bij mij als bij mijn man is alles goed. Wij zijn dus een stel waarvan de medici niet goed weet wat ze remee moeten doen.
Normaal gesproken hebben stellen 90% kans om binnen een jaar zwanger te raken. 10% wordt niet zwanger. Wij horen dus bij die 10%. Nu alle testen en onderzoeken goed zijn hebben wij nog 18% kans om binnen 6 maanden spontaan zwanger te raken. Binnen 1 jaar 34%. Dit is dus niet veel.
Wij hebben nu een keus voorgelegd gekregen. Of nog 6 maanden wachten, of meedoen aan een landelijk onderzoek. Dat landelijke onderzoek is erop gericht om te onderzoeken hoe stellen als wij zo snel ogelijk zwanger worden: of behandelen, of niet behandelen. Er wordt dan een soort lotje getrokken, waarbij je 50% kans hebt om behandeld te worden, of 50% kans hebt te moeten wachten. Als we meedoen met het onderzoek hebben we dus 50% kans om ook 6 maanden te moeten wachten en daarna in aanmerking te komen voot IUI, of we hebben 50% kans om direct in aanmerking te komen voor IUI.
In alle 3 de gevallen krijgen we een IUI. Dus als we besluiten niet mee te werken aan het onderzoek, dan moeten we dus 6 maanden wachten en komen we dan pas in aanmerking voor IUI.
We zijn naar huis gestuurd met de opdracht hierover na te denken. Ik heb het er nog niet met mijn man over gehad. Hij was wel mee, maar we moesten allebei direct weer aan het werk. Dat komt vanavond dan wel.
Ik ben heel benieuwd hoe hij er tegenover staat. Hij heeft vanaf het begin gezegd dat hij niet wilde dokteren. Ik vraag me dan ook af of hij dit al dokteren vindt, of dat hij vindt dat dokteren pas plaatsvind als je een IVF- of ICSI- behandeling ondergaat.
Bij een IUI-behandeling heb je meer kans op een zwangerschap, maar het kost veel energie en tijd. Ik heb dat er op zich wel voor over, maar vraag me af hoe ik dat met mijn werk moet combineren. Niemand weet dat wij bezig zijn om zwanger te worden, en ik werk niet in dezelfde plaats als waar wij onder behandeling zijn van de gyn.
Ik wil niets liever, begrijp me goed, maar iets weerhoudt mij er toch van om heel hard, spontaan "ja" te roepen.
Heeft iemand ervaring met IUI en kan je mij wat meer vertellen over je ervaring ten aanzien van de tijd?
Groeten, Bianca
ik ben weer terug van weggeweest. Heerlijk een paar dagen kamperen in Friesland. Wat een mooie provincie. Het was 's nachts wel koud en er stond veel wind, maar toch een paar fijne dagen gehad.
Vanochtend moesten we weer naar de gyn. Daar hebben we de resultaten van alle onderzoeken doorgenomen. Zowel bij mij als bij mijn man is alles goed. Wij zijn dus een stel waarvan de medici niet goed weet wat ze remee moeten doen.
Normaal gesproken hebben stellen 90% kans om binnen een jaar zwanger te raken. 10% wordt niet zwanger. Wij horen dus bij die 10%. Nu alle testen en onderzoeken goed zijn hebben wij nog 18% kans om binnen 6 maanden spontaan zwanger te raken. Binnen 1 jaar 34%. Dit is dus niet veel.
Wij hebben nu een keus voorgelegd gekregen. Of nog 6 maanden wachten, of meedoen aan een landelijk onderzoek. Dat landelijke onderzoek is erop gericht om te onderzoeken hoe stellen als wij zo snel ogelijk zwanger worden: of behandelen, of niet behandelen. Er wordt dan een soort lotje getrokken, waarbij je 50% kans hebt om behandeld te worden, of 50% kans hebt te moeten wachten. Als we meedoen met het onderzoek hebben we dus 50% kans om ook 6 maanden te moeten wachten en daarna in aanmerking te komen voot IUI, of we hebben 50% kans om direct in aanmerking te komen voor IUI.
In alle 3 de gevallen krijgen we een IUI. Dus als we besluiten niet mee te werken aan het onderzoek, dan moeten we dus 6 maanden wachten en komen we dan pas in aanmerking voor IUI.
We zijn naar huis gestuurd met de opdracht hierover na te denken. Ik heb het er nog niet met mijn man over gehad. Hij was wel mee, maar we moesten allebei direct weer aan het werk. Dat komt vanavond dan wel.
Ik ben heel benieuwd hoe hij er tegenover staat. Hij heeft vanaf het begin gezegd dat hij niet wilde dokteren. Ik vraag me dan ook af of hij dit al dokteren vindt, of dat hij vindt dat dokteren pas plaatsvind als je een IVF- of ICSI- behandeling ondergaat.
Bij een IUI-behandeling heb je meer kans op een zwangerschap, maar het kost veel energie en tijd. Ik heb dat er op zich wel voor over, maar vraag me af hoe ik dat met mijn werk moet combineren. Niemand weet dat wij bezig zijn om zwanger te worden, en ik werk niet in dezelfde plaats als waar wij onder behandeling zijn van de gyn.
Ik wil niets liever, begrijp me goed, maar iets weerhoudt mij er toch van om heel hard, spontaan "ja" te roepen.
Heeft iemand ervaring met IUI en kan je mij wat meer vertellen over je ervaring ten aanzien van de tijd?
Groeten, Bianca