wow.... heb je even??
Ik heb alles anders gedaan dan bij de eerste. Niet omdat ik dat zo bedacht had maar puur omdat mijn twee kinderen in werkelijk ALLES verschillen als water en vuur... Met Lior zat en zit ik CONSTANT op een roze wolk en bij Milo hebben we behoorlijk wat dieptepunten gekent... De eerste 4,5 maand was hij een huilbaby, hij was vaak ziek, hij heeft nu buisjes, etc etc etc etc etc.... dus ik vind het nu eindelijk leuk worden. Hij kan bijna lopen en zjin zus is aan hem gewend, zijn oren doen hem eindelijk geen pijn meer, zijn krampen zijn over, hij eet goed en hij lacht ontzettend veel. Hij heeft lol in het leven en wij nu ook.
Wat ik anders zou doen? Ik DENK er niet meer aan om na een korte tijd weer zwanger te worden. Zwanger toen Lior 7 maanden was was voor ons veel te heftig. Maar dat komt door een heleboel dingen. Onder andere door het feit dat hij een huilbaby was, maar ook door het feit dat we zijn geemigreerd.
Dat brengt mij op een ander punt: ik ga nooit meer emigreren met een kind van 1 jaar en 5 maanden en een baby van 16 DAGEN!! Haha, gelukkig zal dat ook nooit meer hoeven Ik kan me dingen gewoonweg niet meer herinneren omdat ik net bevallen was. Heb hele zwarte gaten in mijn geheugen.
Ik zal overgaan naar het positieve, haha.
Wat ik geweldig vind is dat we echt geknokt hebben in het begin, maar dat we nu de vruchten daarvanzien. Ik zie hoe leuk die twee het met elkaar hebben en hoe goed wij het als ouders en als man en vrouw samen doen. Het is eindelijk leuk en het zal nog veeeel leuker worden!
Wij willen graag 4 kinderen maar we zijn het er allebei heel erg over eens dat dat in de komende jaren nog niet zal gaan gebeuren. Wat een ontzettend verschil van 1 naar 2, we willen nu eerst de volledige aandacht aan die 2 engetjes geven!
Leuke vraag trouwens!!
