Hoe kan ik mijn zoontje van 5 het beste leren om nou eindelijk eens tevreden te zijn. Hij zeurt veel om dingen. als hij iets krijgt, dan is het vaak niet goed, wil hij net weer wat anders. het is gewoon nooit goed bij hem. dat geld met speelgoed, met lekkers, met gewoon eten, echt met alles. Ook dus met de leuke dingen. Zelfs met uitjes. Dan gaan we ergens heen, maar wilde meneer ergens anders heen. Dan gaat hij huilen, mopperen en zeuren. nou dan hoeft het voor mij ook niet meer. En dat is niet alleen als wij iets leuks hebben verzonnen, maar ook als hij iets heeft verzonnen. Als hij ergens om gevraagd heeft en hij krijgt het, dan komt het regelmatig voor, dat hij juist dan iets ziet dat hij interessanter/ leuker vind en wil hij eigenlijk dat. Hij "vergeet" dan spontaan dat hij er zelf om gevraagd heeft en zegt dan doodleuk: "nee, ik zei toch dat ik dat wilde" ik negeer zijn gezeur en geklaag, maar ik word er wel eens moe van. Het is gewoon nooit goed. En hij doet het ook bij anderen. OOk om zijn zin te krijgen. Als hij bij zijn vriendje gaat spelen en hij wil iets, dan vraagt hij er om, maar als ze nee zeggen, gaat hij huilen en krijsen en zeuren. En helaas geven ze altijd toe, want ze kunnen niet tegen het gehuil. Ik schaam me echt te pletter op dat soort momenten. (ik ben er dan niet bij, ik hoor het dan weer achteraf) en als ze hem buiten zetten/ naar huis sturen, dan gaat hij continu aanbellen, kloppen en zelfs schoppen tegen de deur. Hoe kan ik hem leren eerder tevreden te zijn en ook om te accepteren dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen??
