thanks!

[Anoniem]

voor jullie reacties! ons lichaam houdt ons wel in spanning!Even een vraag aan iedereen: hebben sommigen van jullie ook altijd het voorgevoel gehad dat "het wel moeilijk zal gaan?" ik heb nl. altijd dit gevoel al gehad en voila! (gebaseerd op moeder, bij haar duurde het ook lang). Zijn nu 14 rondes bezig en net een sperma-onderzoek achter de rug (redelijk zaad)nu nog paar maanden tempen (1 maand mee begonnen) en dan krijgen we pas verwijzing gynaecoloog. Hai Marieke, dit waren jouw vragen, dit is dus mijn verhaal in het kort, wat erg voor je/jullie dat je een miskraam hebt gehad!is dat iets waar je iedere dag aan blijft denken of slijten die gevoelens, hoe ga jij daarmee om? toi toi toi meiden!

 

[Anoniem]

Hoi Annebel,
Ik ben wel af en toe bang dat het moeilijk zal gaan en of het mij wel gegund is,maar dit is in principe nergens op gebaseerd.Ik zit pas in ronde 4 dat is natuurlijk niks in vergelijking met hoe ver jij bent,gelukkig maar dat jullie zaad wel in orde is.En nou de rest nog afwachten.
Ik wens je veel geluk
Groetjes Phoebe

 

[Anoniem]

Hoi Annebel,

Ook ik heb dat gevoel wel eens en dat je dan bang bent dat het niet zal lukken, hoor regelmatig deze verhalen dus weet dat het niet altijd zo vlot verloopt, vrienden van ons zijn heel wat jaartjes bezig geweest maar dit lukte toen niet, zijn op een gegeven moment getrouwd en nog geen jaar later gingen ze weer scheiden! Het had ze uit elkaar gedreven deze kinderwens die maar niet lukte en daar denk je dan wel over na hoor!

Verder vertelde mijn sportinstructrice een verhaal daar wordt je ook niet vrolijk van zij is ook al jaren!! bezig en heeft zelfs een kindje van een aantal maanden verloren dit nadat ze eindelijk een keer zwanger mocht zijn en later heeft ze IVF etc gehad zonder resultaat en nu is ze bezig met adoptie.

Ze heeft wel eens tegen mij gezegd dat ik als ik het wilde ik niet te lang moet wachten omdat je dus niet weet van te voren hoelang het allemaal kan duren en ik ben 33 jaar dus dan denk je daar wel overna.

Natuurlijk ga ik er niet vanuit en ben positief hierover maar als ik dan weer ongi ben geworden dan die eerste dag dan denk ik wel eens het zal toch wel een keer lukken?

Maar ik lees dat ik niet de enige ben hier op het formum die daar wel eens overin zit dus dat geeft wel steun en hopelijk is het bij ons/iedereen snel wel raak.

Succes ermee en blijf positief.

groetjes; Chili

 

[Anoniem]

he annebel,

mijn moeder werd na 3,5 jaar zwanger van mij met clomid (ze had ook een dubbele eisprong, ik was een tweeling, maar mijn broertje is doodgeboren).
en de tweede duurde weer 3,5 jaar met clomid. en toen was ze het zo zat, dat ze zei: twee kinderen is leuk, en een derde, nou ja, ik zie wel. ik ga niet meer in dat medisch circuit. en zie daar, van mijn derde broertje was ze spontaan zwanger. Het is dus ook hoe druk jeje ervoor maakt (psyche heeft wel degelijk invloed op zwanger raken). Ik heb mijn verwachtingen dus ook erg laag liggen.. al hoop ik natuurlijk snel zwanger te worden...
Succes!

 

[Anoniem]

Hoi Annebel,
Heel herkenbaar je gevoelens.
Mijn moeder kon heel moeilijk zwanger worden en heeft daarnaast 6 keer een miskraam gehad. Ben dus erg bang dat mij hetzelfd gaat overkomen.
Maar het hoeft niet erfelijk te zijn!
Vriendin van mij was vrij snel zwanger en haar moeder is ook mbv hormonen zwanger geraakt.
Houd nog even de moed erin! Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk!


Liefs anne