Thuis of ziekenhuis?

Ik weet het, het is nog aardig ver weg, de bevalling, maar moest meteen bij 1e keer VK en bij kraamzorg aangeven waar het ging plaatsvinden.

Mijn 1e is in ziekenhuis geboren (medische indicatie) en ik heb eigenlijk meteen gezegd, de volgende ook in ziekenhuis... Maar de laatste weken begin ik toch te twijfelen. Mijn eerste bevalling was vlot en volgens het boekje en de meeste 2e bevallingen gaan makkelijker, zeggen ze he? Dus waarom zou ik niet bij die 40% kunnen horen die thuis bevallen? Heeft toch ook zeker zijn voordelen. Bij mijn eerste had ik paniek of ik wel op tijd in ziekenhuis zou komen, dat zou ik bij thuis bevallen natuurlijk niet hebben, want dan 'mag' het daar allemaal gebeuren. Wat ik verder ook erg vervelend vond, het vervoer tijdens de weeen, overstappen van auto naar rolstoel, van rolstoel naar bed, lopen naar hier en naar daar. Zowel voor als na de bevalling. Als ik gewoon in mijn eigen bed ga liggen, dan heb ik daar ook geen last van, toch? Als ik kies voor thuis heb ik 60% kans dat ik alsnog vervoerd moet worden, als ik kies voor poliklinisch dan natuurlijk 100%! Pfff, ik vind het nu toch wel lastige keuze worden... Gelukkig duurt het nog even voordat het moment daar is.

Gelukkig mag je op ieder moment van gedachten veranderen, toch? Zelfs tijdens je bevalling? Hoe denken jullie hierover, welke redenen heb je om het een of het ander te kiezen?

Groetjes, Karin
13+2 wkn
 
Mijn eerste is thuis geboren en dat vond ik eigenlijk wel zo gezellig. Het nadeel is dat, als er iets is, je hals over kop naar het zh moet met weeen op de hoogste piek, fijn... Ook was het raar dat je een kind krijgt, na een uur of twee is iedereen weg en daar lig je dan, met zn drietjes en dat was soms best onzeker want 's morgens (als je kindje dus 's nachts wordt geboren wat meestal het geval is) komt pas de kraamhulp. Maar toch heb ik een heel goede bevalling gehad en er een goed gevoel aan over gehouden, toch ga ik dit keer naar het zh maar dat komt doordat ik nu al 38 ben en voor de veiligste weg kies, bovendien hangt er een keizersnee boven mn hoofd. Liefs, Elle
 
Heb ook overwogen voor thuis (1e kindje nu) eigen bed, douche etc. Maar het ziekenhuis zit om de hoek zowat! Daarnaast hoef ik al die vieze zooi niet te zien als placenta e.d. bloed toestanden hahaha. Vind het sowieso een raar idee om te bevallen op je eigen bed.. en vervolgens lig je er weer te slapen. Heb ook verhalen gehoord dat de muur ook bloedspetters kan krijgen. Daarnaast het medische verhaal.. als het fout gaat moet je naar ziekenhuis en die 5 min naar ziekenhuis op de hoek kunnen net fataal zijn. Dus nee ik ga voor safe naar ziekenhuis... :)
 
hoi seda,ik ben bij mijijn eerste in het ziekenhuis bevallen maar die kon niet anders wat hij was twee maand tevroeg,ik heb het hier heel fijn gehad en hele goede begeleiding,maar mijn grootste wens was om thuis te bevallen gewoon je eigen plekje je eigen mensen enz.mijn schoonzusje is heeft twee dochters en is zwanger van de derde ze is van beiden thuis bevallen en dat ging fantastisch.de keuze ligt bij je zelf,ik wens je veel sucses ermee je moet doen waar jij je het prettigste bij voelt.groetjes patries
 
Hallo,

Ik ben in verwachting van de tweede en ik zei bij de erste ook altijd....ziekenhuis!!!!
Ze hebben alles bij de hand en als er iets is kunnen ze gelijk ingrijpen.
Echter hoe verder ik in de zwangerschap was hoe meer ik voor een thuisbevalling koos. Uiteindelijk is de kleine thuis geboren (bed in de woonkamer omdat onze trap te stijl was, dus geen troep op de slaapkamer). Binnen 4 uur was mijn meissie er.
Alleen ze was blauw/paars omdat er nog vruchtwater in haar longen zat.
Dus zuurstof etc en toch naar het ziekenhuis. Mij hebben ze gehecht en later ook naar het ziekenhuis gebracht. Ik vond het fijn om thuis te bevallen en kunnen kermen en schreeuwen hoe ik het wilde....ik denk dat het in het ziekenhuis toch iets rustiger er aan toe gaat.
Nu heb ik ook zoiets van gewoon thuis!!
Misschien dat ik straks weer ga twijfelen hoe dichter ik bij de bevalling kom.

groetjes Claudia
 
hoi,

bij de eerste wilde ik graag thuis bevallen, maar mijn weeen waren niet sterk genoeg, waardoor ik naar het ziekenhuis moest!
Toen de vliezen braken daar bleek ze in het vruchtwater gepoept te hebben, dus achteraf wel blij dat we niet halsoverkop naar het ziekenhuis moesten gaan..
Maaaar...nu twijfel ik wel.
Ik denk dat we het toch thuis proberen. en anders is het ziekenhuis niet ver vandaan!!!

Ik vind het wel spannend hoe het deze keer zal gaan verlopen!
 
Bij de eerste heb ik voor een thuisbevalling gekomen.
Ten eerste heeft mijn man een hekel aan ziekenhuizen. Ten tweede vind ik het belangrijk om tijdens de bevalling op m'n gemak te zijn en ik had het idee dat dit in het ziekenhuis niet zou lukken.
Thuis kun je gewoon je eigen gang gaan, even tv kijken of een boekje lezen of even liggen en heb je alles in de buurt.
Het lijkt me trouwens ook vreselijk om met weeen in de auto naar het ziekenhuis te moeten rijden. En het lijkt me trouwens ook niet fijn om na de bevalling in de auto weer naar huis te moeten.
De kraamhulp en verloskundige zorgen er trouwens voor dat alle rotzooi van de bevalling opgeruimd is en dat je na het opfrissen/douchen in je eigen bedje kan liggen.
Je kan zelf bepalen wie er allemaal op bezoek komt en wanneer ze komen.
Het is me echt prima bevallen en ik zou het zo weer doen!

Nu ben ik zwanger van een tweeling en heb ik helaas geen keuze, het zal dus een ziekenhuisbevalling worden. Ik baal daar ontzettend van, maar ik kan er niet veel aan veranderen.
 
Terug
Bovenaan