thuis of ziekenhuis??

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi meiden,
Willen jullie thuis bevallen of in het ziekenhuis?? Ik wil graag thuis bevallen, maar ik merk steeds dat mn man het eigenlijk maar niks vind... hij heeft zoiets van: als er wat gebeurd ben je maar vast in het ziekenhuis en je kan dan ook met een ruggenprik bevallen... dan hoef je niet zoveel pijn te lijden... maar dat gaat gewoon allemaal tegen mijn gevoel in...!!! ik wil het gewoon lekker thuis proberen, in mn eigen veilige omgeving en ik wil niet standaard een ruggenprik... ik wil het gewoon zelf proberen...

hoe denken jullie daar dan over? ben ik nu zo vreemd ofzo?? ik weet ook wel dat ik dan kies voor veel pijn, maar ik moet het denk ik gewoon ondervinden ofzo..? ik weet iig zeker dat ik mezelf in het ziekenhuis helemaal niet op mn gemak voel.....
 
Hoi,

Wij zijn er ook nog niet helemaal uit, maar neigen steeds meer naar  een thuisbevalling.  

Ik ben bij onze eerste in het ziekenhuis bevalllen vanwege langdurig gebroken vliezen en geen weeen. Na 24 uur begon er iets weeenactiviteit te komen, omdat we toen al een tijd op de been waren en vanwege de spanningen weinig hadden geslapen adviseerde de gynacoloog in het ziekenhuis toen ik  5 cm ontsluiting had om een ruggenprik te nemen, kon ik nog even slapen zo was zijn advies. Nou, ik kies een tweede keer daar niet meer voor weet ik wel. De ruggeprik was niet goed  gezet waardoor ik enorme piijn in mijn rug en benen kreeg. En het nadeel is dat je door de prik niet meer van je bed af kan, je ligt ineens aan allerlei slangen waardoor je op je rug op bed moet blijven liggen. Alle ontspanninsoefeningen die ik had geleerd kon ik door die rugligging niet goed toepassen. En door een ruggeprik nemen spontane weeen vaak ook af waardoor je ook weeenstimulerende kreeg toegediend. terwijl als alles lekker loopt je lijf al die hormonen prima zelf kan doseren.

De verloskundige adviseert ons om op het moment zelf te beslissen of je naar het ziekenhuis wilt of thuis wilt blijven. Stel dat het heel snel gaat thuis en dat als ze komt kijken je al 5 of 6 cm ontsluiting hebt, dan blijf ik lekker thuis. Als het nodig is adviseert ze je echt wel om naar het ziekenhuis te vertrekken.

Succes met je beslissing en bedenk dat je op het moment zelf pas kan bedenken waar je dan het liefste bent. Je eigen bad/douche en bed zijn toch ook wel heel vertrouwd. En inderdaad pijn doet het, maar als je goed kunt ontspannen zijn zeker die eerste centimeters heel goed op te vangen, de laatste paar zijn even doorbikkelen, maar het clliche is waar, als je je kindje vasthoudt is die paar uur bikkelen peanuts.
 
Hoi,

Van mijn eerste moest ik op medische indicatie (ivm hoge bloeddruk) in het ziekenhuis bevallen en hoewel ik dat absoluut niet als vervelend heb ervaren, lijkt het me toch ook wel erg fijn om in mijn eigen omgeving de weeen op te vangen en zelf te kunnen kiezen hoe ik beval. De vorige keer lag ik vanaf het moment dat ik het ziekenhuis aankwam in bed op mijn rug, ik moest namelijk aan een ctg, kindje kreeg een of ander dopje op het hoofd om de conditie te kunnen meten etc. Ik moest uiteindelijk ook 24 uur daar blijven, omdat ze wilden kijken of het met mij wel goed ging die eerste tijd. Nu heb ik van   nature een redelijk hoge bloeddruk en mijn bloeddruk was mijns inziens niet schrikbarend hoog, ook heb ik er nooit iets van gemerkt dat mijn bloeddruk hoog was, volgens mij was hij door alle heisa eromheen   sowieso iets hoger dan in werkelijkheid.

Nu is mijn bloeddruk ook redelijk hoog (onderdruk rond de 90, vorige keer rond deze rijd 98) en hoop ik deze keer wel thuis te bevallen. Mijn man heeft er
ook wat twijfels bij, hij kan niet echt benoemen waarom.   Wel vindt hij
dat ik me in eerste instantie op mijn gemak moet voelen. Ik denk dat ik dat thuis meer heb dan in het ziekenhuis, maar weet ook van de vorige keer dat als je eenmaal in de bevalling 'zit'   je gewoon meegaat in de fases die voorbij gaan (tenminste dat was bij mij zo).

Ik heb
overigens wel zoiets van van 'gaat het niet, dan gaan we naar het
ziekenhuis', probeer je daarin flexibel op te stellen, dan valt het niet te erg tegen als je toch naar het ziekenhuis moet. Het belangrijkste is toch dat je kindje (en jij) gezond zijn.

Sterkte!

Karin
 
thuis!!!!!!!!

met aaron ook thuis en ik vond het heerlijk,even douchen,bed werd verschoond en kon er zo weer in,dus als het goed gaat graag thuis:)

groetjes nienke
 
Bij ons stond als een paal boven water dat ik in het ziekenhuis zou bevallen. Nu werken wij allebei op de operatiekamers dus zien ook alleen maar die gevallen binnen komen waar iets "mis" mee is gegaan. Wij wonen ook te ver van een ziekenhuis af om er snel te moeten te zijn. Dat scheelt ook veel vind ik.
Een ruggeprik kan ik wel aanbevelen. Ik zie de meeste aanstaande moeders weer lachend naar de verloskamers terug gaan.
Ik denk dat het belangrijk is dat je er een goed gevoel bij hebt.
Bij mij gaat het een keizersnede worden dus ik hoef er niet meer over na te denken...

Succes!

Groetjes Yvonne
 
Hoi hoi,

je moet gewoon doen waar jij je het fijnst bij voelt. Is dat thuis, dan blijf je toch lekker thuis.
Wist je dat  het bij een thuis bevalling  meestal  heel goed gaat. Omdat het je eigen vertrouwde omgeving is waar je beter ontspant, waardoor je je weeen weer beter op kunt vangen. En een ingreep is dan  bijna nooit nodig. en de bevalling gaat dan vlotter.
Als je je beter kunt ontspannen, kun je ook beter met de pijn omgaan. Je moet je er ook niet schrap tegen zetten, maar het alle ruimte geven (buikademhaling).
Als je een zwangerschapscursus hebt gevolgt heb je daar ook heel veel voordeel van.

Nu wil ik ook graag weer thuis bevallen. Bij de eerste moest ik op een gegeven moment wel naar het ziekenhuis omdat mijn ontsluiting op 6 cm bleef zitten. Dan kom je daar, worden jij en je baby  aangesloten op een aantal apparaten. Je kunt bijna niks anders dan op je bed blijven liggen. Thuis kun je nog lekker je ding doen. En een ruggeprik heeft echt niet alleen voordelen.
Begrijp me niet verkeerd. Dat ik naar het ziekenhuis moest heb ik niet als negatief ervaren. Je word er goed geholpen, maar zou toch liever thuis blijven als dat kan.

Jouw man begrijp ik ook wel, want het is geen pretje om je vrouw te zien lijden en hij kan niks doen, voor zijn gevoel. Met onze yogapartneravond hebben we daar tips over gehad. En dan snapt een man het toch iets beter. Er gewoon voor je zijn kan ook al genoeg zijn zonder actief iets te doen. Vertel hem dat ook maar.

Blijf bij je standpunt en leg je man uit waarom. Maar leg je er wel bij neer als je vk het beter vind als je naar het ziekhuis moet. Als je het dan (op medisch advies) niet accepteerd, vlot het in het zieknhuis niet echt.

Er is trouwens een artikel bij het zwanger forum-bevallen over dat het thuis veiliger is om te bevallen. Ik moet zeggen dat ik die nog niet gelezen heb, maar daar staan waarschijnlijk ook wel dingen in om je man over de streep te trekken.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Succes

Liefs,

 
hoi hoi!

We zijn nog aan het twijfelen.
Bij de eerste wilde de weeen niet doorzetten en uiteindelijk heeft de vk mijn vliezen gebroken. Fedde had misschien in het vruchtwater gepoept dus moest ik naar het ziekenhuis, ik wilde eigenlijk thuis bevallen. Het liep heel anders dan ik had verwacht, ik had rugweeen, zat aan allemaal apparaten vast en kon niet echt vrij bewegen. Toen ik eindelijk volledige ontsluiting had, had ik geen heftige persweeen. Uiteindelijk is Fedde na 2 uur persen, een flinke knip en een vacuumpomp geboren.

Nu zou ik zelf eigenlijk wel thuis willen bevallen, ze zeggen dat het bij de tweede heel anders kan zijn. Toch twijfel ik een beetje omdat het bij Fedde zo moeizaam liep. Toch kijk ik niet heel erg tegen de bevalling op. Ik heb nu zoiets van, ik kijk hoe het gaat, ik kan altijd nog beslissen om naar het ziekenhuis te gaan.
Vooral je gevoel blijven volgen.
Succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan