A
Anoniem
Guest
Hoi allemaal,
Ik ben 7 weken zwanger van mijn eerste kindje. Het heeft 6 jaar geduurd voor ik zwanger werd en ik had eigenlijk de hoop al opgegeven. Mijn man en ik hadden samen besloten om geen vruchtbaarheidsbehandelingen te doen. Wel hebben we een paar onderzoeken laten doen (waaronder een kijkoperatie), maar daar kwam niet echt iets uit, dus er was eigenlijk geen reden waarom ik niet zwanger werd.
En nu dus opeens wel! Ik ben ontzettend blij, maar ik vind het zo moeilijk om de tijd door te komen voor ik over het kritieke punt ben wanneer het allemaal wat zekerder is dat alles goed is. Heeft iemand anders dat ook? Ik zit gewoon de dagen af te tellen. Ik word helemaal gek van mezelf en probeer er niet aan te denken, maar dat lukt niet erg. Mijn man is niet zo'n prater en ik wil het ook nog niet aan zomaar iedereen vertellen, omdat het nog zo vroeg is. Maar ik heb het wel moeilijk, omdat ik dit met niemand kan delen. Ben blij dat ik tegen dit forum aanliep.
Groetjes, Mariam
Ik ben 7 weken zwanger van mijn eerste kindje. Het heeft 6 jaar geduurd voor ik zwanger werd en ik had eigenlijk de hoop al opgegeven. Mijn man en ik hadden samen besloten om geen vruchtbaarheidsbehandelingen te doen. Wel hebben we een paar onderzoeken laten doen (waaronder een kijkoperatie), maar daar kwam niet echt iets uit, dus er was eigenlijk geen reden waarom ik niet zwanger werd.
En nu dus opeens wel! Ik ben ontzettend blij, maar ik vind het zo moeilijk om de tijd door te komen voor ik over het kritieke punt ben wanneer het allemaal wat zekerder is dat alles goed is. Heeft iemand anders dat ook? Ik zit gewoon de dagen af te tellen. Ik word helemaal gek van mezelf en probeer er niet aan te denken, maar dat lukt niet erg. Mijn man is niet zo'n prater en ik wil het ook nog niet aan zomaar iedereen vertellen, omdat het nog zo vroeg is. Maar ik heb het wel moeilijk, omdat ik dit met niemand kan delen. Ben blij dat ik tegen dit forum aanliep.
Groetjes, Mariam